Yollar

Yürüdüğüm yollar..

Koştuğum yollar..

Üstünde uçtuğum..kimisinde süründüğüm..kiminin ortasında enlemesine uzanmışken,araçlar altında ezildiğim..

Kimi uçurumun kenarında,kimi güzel manzaralı,kimi taşlı,topraklı,kimiyse hepten patika.

Yine de,her acıya beni onlar götürse de vazgeçemedim bu yol düşkünlüğünden..hep bir aracın içinde,bir yolda olmalıyım,hep yolculuk etmeliyim.Bir yere ait değilim ben,hiç de olmadım,konmadan göçmeliyim..çoğunlukla yalnız olmalıyım; bazen kalabalık olabilir..onları da en fazla üçüncü istasyonda bırakmalıyım..

Bir yerde yarım saatten fazla kalmamalıyım,kimseyle de ahbap olmamalı.

Bazen şoförle ya da makinistle gözgöze gelmeliyim,''burdada mı inmeyeceksin'' der gibi bakmalı..ben yerime biraz daha yerleşmeliyim.

Başımı dayadığım camda yaşamalıyım hayallerimi,geriyi hiç olmamış gibi bırakmalıyım arkamda,sanki ''ben'' diye biri hiç varolmamış gibi...birdenbire boyut değiştirmişim gibi.

Ruhum her gidenin ardından tırmalıyor beni çocuk gibi,gitmek için,yollara düşmek,devr-i daim yapmak..mobil ,seyyar,gezgin ne denirse artık,her an her şartta durmadan gitmek için.

Aslında gitmedim değil,gidemedim de değil,çok gittim..

Ama ne var ki,Keloğlan gibi,az gittim,uz gittim,dere tepe düz gittim..bir döndüm baktım arkama ki,bir arpa boyu yol gitmişim..