Gülüşüm dondu yüzümde.

Birden ayaza tutulmuş gibi

Üşüdü yüreğim. Sevincim

kursağım da kalıp

tıkadı nefesimi. Üstelik!

o nefesi almaya hiç uğraşmadığımı

farkettim şaşkınlıkla!

Görmediğim ama hissettiğim,

soğuk bir bakış, gözümdeki

ışığı söndürdü.

Alev alev yanarken biz birden,

sağanak bir yağmur bulutu

kapladı benliğimizi.

Sert bir rüzgar misali, söylenmiş sözler

suratıma çarptı tokat gibi.

Serseri bir mayına basmış gibi

dağıldım o anda.

Bunlar olurken sessiz bir çığlık atıp

hırsla yere vurdum ayağımı.

Ağzıma gelenleri, birer zehir gibi,

tek tek, lokma lokma yuttum.

İçimde biriken zehir,

sarmaşığın kolları gibi,

kıvrım kıvrım, her zerreme işledi.

Yavaş yavaş ölür gibi,

her gün bir yaprağım döküldü.

Sustukça

Çoğalıyor

Haykırışım

En deli fırtınalarda............!

Yanlız değilmişim demek ki

 

Üzüldüm

Çinliler bir gün toplu halde ayaklarını yere vurarak deprem deneyi yapacaklarmış,hem de üzülmeden..!

bir hayal, çokkkk uzaklarda bir yürek, bu kadar mı acıtır bir yüreği...

 

evet bu kadar acıtır!

 

Çinliler bir gün toplu halde ayaklarını yere vurarak deprem deneyi yapacaklarmış,hem de üzülmeden..!

 

Çinli olsaydık keşke...!

bir hayal, çokkkk uzaklarda bir yürek, bu kadar mı acıtır bir yüreği...

 

evet bu kadar acıtır!

 

 

Belki de daha fazla,tam manasıyla anlatabildiğimi sanmıyorum...

 

O mekiğin içinde olmayı çok isterdim

 

Uzaya giden ilk Vaşak olurdum böylece

Paylaşımınız için teşekkürler.Şiiriniz beni çok etkiledi.Bazen bunları yaşıyoruz .Tokat gibi yüzünüze söylenen sözler insanı derin yaralıyor.Bazende bilmediğin için cevaplayamadığın iletiler için sana konulan yasaklarda totak kadar acı veriyor insana.Ben elimden geldiği kadar yanıt vermeye çalışıyorum ama bazen de beceremiyorum.Bu şiir benim duygularımı dile getirmiş.

Evet! O nefesi almaya hiç uğraşmadığımı farkettim. Alıp almıyor olmak da hiç önemli olmadı çok zaman...

Her bir dizeyi de ayrı ayrı içimde hissettim ve yaşamımda.. Tebrik ediyorum