HUY
Çocuklukta başlıyor karakter...
Çocukken nasıl biriyseniz, yetişkin olduğunuzda da pek değişmiyor bu özellikler...
Bence hepsi kalıtsal, yani karakterimizi oluşturan özelliklerimiz...
Bana kimse sorgulamayı öğretmedi, çevremde hiç kimse sorgulayamazdı, çünkü korkarlardı...
Ben hep sorardım, birgün birileri bahçemizdeki ördeklerimizi öldürdü, neden öldürdü diye düşündüm aylarca... Ne istemişti ki ördeklerimizden, neden? Milyonlarca cevabı var belki ya da cevapsız...
Güneş tutulacakmış, nasıl tutulacakmış, röntgen filmleri ile bakacakmışız, neden?
Kuran kursuna gönderirlerdi bizi, ordaki hoca anlatırdı, erkeklerle kızlar yanyana oturmamalı! Neden?
Kızlar başını kapamalı! Neden?
Gece dışarı çiş yapılmaz! Neden?
Çarpılırsın! Nasıl?
Babannem vefat etti, bir sürü kadın geldi hepsi başka birşey anlatıyor, kimi diyor yere yatırmak lazım, kimi diyor hayır, başkası geldi kına yakmak lazım ellerine dedi, yaktılar... Tutmadı tabi... Hiç biri akrabamız değildi, konu komşu... Dışarıda kediler miyavladı, içerdeki herkes korktu, kediler cesedi yermiydi? Diyorlardı...
Çok acayip hikayelerdi...
Ben bütün bunları neden yapıyorlar, anlamıyordum...
Soruyordum...
Neden, nasıl?
Kimse bilmiyordu yaptıkları şeylerin nedenini, nasılını ama yapıyorlardı...
Sorgulamıyorlardı çünkü ayıplanmak ve dışlanmak korkusu vardı...
Ben dayanamayıp bir sürü soru sordum beni odadan attılar...
Onlar ne denirse yapıyorlardı, kimsenin aklına gelmiyordu sormak...
Ben hala tatminkar ve akılcı yanıt bulmazsam didik didik ederim... O yüzden yanımda kimse acayiplik yapamaz...
Ben yokken yapıyorlar ne yapıyorlarsa...
Merak bir huy, artık biliyorum... Ve daha iyi bildiğim şeyse, sormadan öğrenilmiyor...
Ne yapıyorsan yap, nasıl yaşıyorsan yaşa ama ne yaptığını ve nasıl yaşadığını bilerek yaşa...
Sorduklarında verecek mantıklı bir yanıtın olsun...
6 Yorum
Önerilen Yorumlar