OĞLUMA MEKTUP
OĞLUMA MEKTUP
Saat 9'da telefon çaldı ,
Doğum günümü kutlarsın diye açtım.
Doğum günüm olmasına rağmen,
Hiç içimdem gelmiyordu sevinmek.
Bir telefon sesiyle dünyam yıkıldı.
Elim ayağım tiyredi birden,
Kadının söyledikleriyle.
Gelin diyordu İstanbul'a,
Ne olduğunu söylemiyordu,
Ama ben bir türlü anlamıyordum.
Oğlun acilde yatıyor diyormuş bana,
Ben acilde nöbet tutuyor diye ısrar ediyordum.
Kadıncağız şaşırmıştı telaşından,
Özgür sizi görmek istiyor , gelin diyordu,
Telefonu eşim aldı elimden,
Bağırıp çağırmaya başlamıştım birden.
Baban da şok olmuştu o anda,
Ne yapacagımızı bilemiyorduk.
Evin etrafında dolaşıyorduk deliler gibi.
Başkan arabasını vermişti bize,
Kulaklarım radar gibi çalışıyordu o anda.
Dudaklarını okuyordum insanların.
Hayat bir çiçekti günüm,
Goncalar dururdu fidanlarında,
23 yaşında kopardılar fidanımı,
Daha yapacak işlerimiz vardı yavrum.
Son gecende konuşmuştuk sabaha kadar,
Hepsi mazide kaldı .
Birde benim zihnimde,
Telefon açmıştım bir gün önce,
Benimle konuştun saatlerce ,
Sonra kardeşinle konuştun,
Onunla konuştuklarını merak ediyorum.
Goncaydın annem goncaydın,
Dalından kopmayacak goncaydın,
Biz ana ,kız , oğlan kardeştik arkadaştık.
Yoldaştık birbirimize,
Acılarını paylaşırdın bizimle,
Sevinçlerini paylaşırdın sevinçle,
Ayrılmaz üçlü gibiydik.
Tanrı seni sevip ayırdığı için bizden,
Yıktın gittin,bizi virana çevirdin,
Kimsenin kalbini kırmadın annem.
İncitmedin hiç kimseyi,
Kardeşinin ,babanın,benim gururumuzdun.
Canım oğlum sen her zaman bizim gururumuz olacaksın.
3 Yorum
Önerilen Yorumlar