Bazen hiç televizyon izlememek, hiç gazete okumamak istiyorum, dunyadan bihaber olmak istiyorum, cunku dunya can acıtıcı olmaya başladı artık...

 

Bu sabah işe biraz geciktim, kar yağıyordu, acele etmim yolar iyice açılsın dedim, o arada da televizyonu açtım haberlere baktım... Keşke açmasaydım, gerçeklerden kaçılmaz biliyorum ama bu da gerçek mi canım yaaaaaa....

 

Ben bunlara inanmak istemiyorum, ben bebeklerin ölduğunu, çocukların vuruldugunu, babaların annelerin ağladığını, çocukların annesiz babasız kaldığını görmek istemiyorum. ben savaş istemiyorum, haklı, haksız savaş istemiyorummmmmm... Devlet istemiyorum, hukumet istemiyorum, sınır istemiyorum, para istemiyorum, insanları savaşa sokan, canlı cansız ne varsa yok eden lanet savaşları istemiyorum...

 

Bu akşam okulda yeniyıl partisi var ama ben kalamayacağım, kalmayacağım... İçimden gelmiyor...

Valllahi çok güzel yazmışsın Radyacığım ama artık herşey lafta kalıyor.

 

güncele eklediğim yazı da şöyle birşey var

Demek ki zalim olmak bu kadar basit bir şey! Açlıktan kırılan insanları, tepesine bombalar yağan çocukları seyrederken oturup yemek yiyebilmek!

 

bu haberleri izliyoruzz biz 10 15 dakika sonra yine normal akışımızda devam ediyoruz hayatta.gülüyoruz eğleniyoruz...Ama ne yapabiliriz onu düşünüyorum (ben kendi adımaa düşünüp duruyorum ama elde var kocaman bir "0" ). Çaresizim ben çaresi olanlar bişey yapmazken (bile bile) ben ne yapabilirim düşünüyorum hep...

 

Bu arada Alp in yeni yıl şarkısı gerçek olsaa keşke amaa...imkansız artık...

 

(Alp çok tatlı bir çocuksun sen yaaa..)

Ayyyyyyyyyyy sesine kurban oldugummmmmmmm