KELİMELERİMİN ARASINDA Kİ BEN
Dilek ağacına bağlanan kumaş parçaları gibi
dudaklarımdan dökülen bir umut türküsü eşliğinde
havaya asıyorum kelimelerimi...
Ellerimi başımın arasına alıp anlaşılmasını dilediğim
gizli bir dil yazıyorum kağıda,
-cümleleri hep (keşke) ile başlayan-
Ağladığımda savurduğum küfürleri
gidip, denizin en kıyısındaki kumsala yazıyorum ki;
çabucak kaybolsunlar!...Kayboluyorlar da...
Afacan bir çocuk görüyorum düşlerimde
Hani kapı kapalı olsa zili çalıp kaçacak cinsten.
Kapı ardına kadar açık eşikte duruyorum,
-ardımda kelimelerim-
Benimle hiç konuşmuyor hınzır,gülümsüyor ve kayboluyor!
Sonra bir dağın eteğine geliyorum,
başımı yukarıya kaldırıp sesimi rüzgara yükleyip
en zirveye haykırıyorum...!
"Oradan baktığında beni sadece bir nokta olarak görebilirsin,
ama ben sadece bir nokta değilimmmmmmm"...!
Kelimelerimin arasında ben;
bazen soru işareti,
bazen ünlem,
kimi zaman da, iki nokta üstüsteyim"...
-Radya-
8 Yorum
Önerilen Yorumlar