tekirdag sanki istanbulun abartılarını alınmıs halidir. istanbulda dogdum buyudum.. bir istanbullu değilseniz bunun nasıl birsey oldugunu anlamak zordur. mesela istanbulda binlerce dernek vardır.. türkiyedeki hatta dunyanın cesitli yerlerine mensup yada oarala ait olan insanlar dayanısma dernegi kurarlar ama dünyanın hicbiryerinde istanbullular dayanısma derneği diye birsey yoktur yanılıyormuyum?

ben gezdigim anadoludaki sehirlerin hicbirinde görmedim avrupada yasayan arkdaslar boyle bir dernek biliyorlarsa lutfen soylesinler.. istanbulda doğmak ve burda buyumek insanı biraz farklı yapıyor. bunun iyi yada kötü ayrıntısına giremem cunku her insan icin bu değişiyor. ama eğer bir istanbulluyum diyorsanız baska hicbir sehirde kendiniz gibi yasayamazsınız.. cunku artık sizin bir parcanızdır istanbul..sizde onun...

 

eger baska bir sehirde yasıyorsanız ve istanbulda dogmus buyumus biriyle tanımıssanız mutlaka istanbulun izlerini gorursunuz hissedersiniz bir sekilde.. o an icin ordadır ama oraya gelmek icin mutlaka cok gecerli bir sebei vardır.. bazen insan kendinden uzaklasmak icin istanbuldan uzaklasmayı secer ki kısmen bu dogru bir tercih olabilir. benim icin tekirdag öyle bir yerdi. tüm aşırılıkları törpülenmiş bir sekliydi istanbulun.. sanki ruhumun asırı yanlarını kesip atmak gibi brseydi orda yasamak. ama bir alkoligin bir gun mutlaka alkole dönmesi gibi yada tiryakini tek bir nefesle yıllarca tuttugu sigara orucunu bozması gibi mutlaka istanbula dönerdi insan.. fiziken olmasa bile ruhen dönerdi.. istanbul bir karasevda gibidir. kacabilrdiniz bir süre ama bir süre...

 

istanbulun sokaklarıyla tanısmam cok erken oldu.. egri bügrü, yıkık dökük, muntazam sekilli..duzgun temiz..camur icinde bazen mis gibi kokan cicekleri bazen lağamdan farksız haliciyle.. zamansıs yagan yagmuru her kar yagdıgında catlayan asflatlarıyla, ve insanın cigerini söken rutubetiyle... küçük bir cocukken oyun alanları parkları bahceleri yoktu, mevcut parklarda cocukların top oynamasına izin verilmezdi.. artık veriliyor ama oynayacak cocuk pek kalmadıgı icindir belkide...

 

arka sokaklarıyla, bela kokan umutsuz insanlarıyla, sanki cok farklı dunyalarda yasayan ve siyahını görmeyen diger insanlarıyla öylesine bütün ve bir arada bir sehirki.. sahilde balık ekmek yerken amrtılarla konusabilecegniz ama gece evinize dönerken yolunuzu kesen bir tinerciye yalvarabileceginiz bir sehirdir.. belkide arada bir yaptıgınız eglence kacamagından sonra sizinle para karsılıgı birlikte olmak isteyen bir travestiyle birlikte olmak değilde sadece konusmak istegi duyabileceginiz bir sehir..

 

çok dilencili ama cok umutlu olmayan.. cok iş imkanlı ama bu illerin sizi hayatta bir yere getirmeyecegine inanabileceginiz, bolca hayaller kurabileceginiz ve bolca hayalkırıklıgına sahip olabileceginiz bir sehir istanbul...

 

bir gün ilk fırsatta kacıp gidebileceginiz ama gittikten sonra yasadıgnız her gün aklınızın bir kösesinde geri dönmeyi tutabileceginiz türden bir sehir....