Chronicles of Narnia

Ve 5 gün sonrası Can Yücel ile dillendirmişim herşeyimi

 

Yerin seni çektiği kadar ağırsın

Kanatların çırpındığı kadar hafif..

Kalbinin attığı kadar canlısın

Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...

Sevdiklerin kadar iyisin

Nefret ettiklerin kadar kötü..

Ne renk olursa olsun kaşın gözün

Karşındakinin gördüğüdür rengin..

Yaşadıklarını kar sayma:

Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;

 

Ne kadar yaşarsan yaşa,

Sevdiğin kadardır ömrün..

Gülebildiğin kadar mutlusun

Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin

Sakın bitti sanma her şeyi,

 

Sevdiğin kadar sevileceksin.

Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer

Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın

Bir gün yalan söyleyeceksen eğer

Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.

Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret

Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın

Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın

Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.

Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın

Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.

Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..

 

İşte budur hayat!

İşte budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın

Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün

Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun

Çiçek sulandığı kadar güzeldir

Kuşlar ötebildiği kadar sevimli

Bebek ağladığı kadar bebektir

Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren,

Sevdiğin kadar sevilirsin...

6 gün sonrasında, Rabindranath Tagore ile demişim ki;

 

Beni bağışla Aşkım,

Aşkımı hoşgör artık

Beni hoşgör, beni bağışla,

Seni seviyorum.

 

Yolsuz yordamsız bir kuş gibi öksendeyim

Yüreğim tir tir, örtüsünden kurtulmuş

Şimdi yoksul, şimdi çırılçıplak, şimdi soyunuk

Acını esirgeme benden,

Ko sarınsın yüreğim

Ko giyinsin, ko kuşansın,

Ko örtünsün.

Sonra

Beni bağışla Aşkım,

Beni hoş gör,

Seni Seviyorum.

 

Eğer bir lokmacık bile sevemezsen beni,

Hiç mi hiç sevemezsen eğer

Acımı bağışla, beni hoşgör,

Seni seviyorum.

 

Bana öyle eğri bakma, ırak durma ellerden

De, kuytuma çekilirim,

De karanlığa kavuşurum

Sımsıkı tutarım ellerimle utancımı

Sarıp sarmalarım, dürüp bükerim

O an yüzün eğ benden Aşkım,

Kaçır benden

Beni hoşgör, beni bağışla,

Seni seviyorum

 

Gün gelir, hayalin erişir karanlık yiter

Meyil verirsin bana, gün gelir

Şimdi çaresizim, yalnızım,

Kolum kanadım kırık

Beni bağışla Aşkım,

Beni hoşgör,

Seni seviyorum

 

Seni seviyorum,

Yüreğim mutluluk selinde

Kapıp koyveriyor kendini gurbetlere varıyor

Gülme bu korkulu gidişime,

Gülme bağışla Aşkım

Beni bağışla, beni hoşgör,

Seni seviyorum.

Seyduna Türküleri'nden biriymiş aşkımın bir parçası da;

 

 

"Ayrılıklar uyandırmalı kör yüreğimi.

Cehennem yangınlarından,

Ölmeden çıktıysa bedenim;

Artık benim olmalıyım,

Benim.

Yeter yüreğimi bir çift gözün

Ateşine rehin verdiğim.

 

Ateş artıgı değildir karşılığımız.

Pusatını dağ sisinden alan,

Firarını mermisine emanet eden, bir namludur bu.

Eşkıya sevda ki;

 

Zulasında asılı durur kefenlediği ölümü.

Ellerinin çeliğine su verilmiştir ta

Adem`den beri.

 

Bilir ve intihar cüretiyle yoklar yüreğinin tetiğini.

Güneşin kızılca kıyametine çatar

Kuruyan umut dallarını.

 

Yanacaksa,

Cehennemden beter yanmalı!

Kim anlar ki eşkıyanın sağlamlığını;

Özleminin çiseyle yıkanmış şafak değerini kim?

Hani ellerine kuşlar İnerdi,

Kardan üşüyen kuşlar...

Bahçen kuş sevinçleriyle inlerdi ay

Şahrud.

Eşkıya yüreğime çığ düştü,

Üşüyorum ha...

Aç ellerini. "

 

 

Geldim mutsuzluğumla

Yürek susuzluğumla

Koynuna al demiyom

Eşikte koyma beni

Koynunda yatır demem

Yeter bağışla beni

Aç ellerin gireyim

Sana ömrüm vereyim

Kuruyan dudaklarına

Nefesimi süreyim

Kuruyan dudaklarıma

Nefesini süreyim

Dağlara küs olur mu

Bahara yas olur mu

İki can bir bedenken

Ayrı yatmak olur mu

İki yürek bir canken

Ayrı düşmek olur mu

Biliyorum suçluyum

Kentin kirli suyuyum

Sevmesini bilmiyorsam

Geçmişin sonucuyum

Aç kapıyı gireyim

Sana ömrüm vereyim

Kuruyan dudaklarına

Nefesimi süreyim

Kuruyan dudaklarıma

Nefesini süreyim

Sonra demişsin ki; "Bu bizim şarkımız olsun" ve o gün de günlerden 9 Mart'mış;

 

 

Bulutların üstünden

Bıraktım ben kendimi

Sonunu düşünmeden

Duygular sarınca beni

Gizlice tuttum elini

Yüzüne baktım usulca

Gözlerin fısıldadı ah

Mutluluğu yavaşça

Çiçeklerin kokusu

Dalgaların şarkısı

Rüzgarın fısıltısı

Bir sana bir de bana

Bahçede hanımeli

Gökyüzünde yıldızlar

Yağmurun narin sesi

Şimdi bir anlamı var

Aşk nasıl da kırılgan

Sus dedim ama olmadı

Kalbimden ismin geçti ah

Kimseler duymadı

Çiçeklerin kokusu

Dalgaların şarkısı

Rüzgarın fısıltısı

Bir sana bir de bana