Hadi yüreğinin en dibindeki yaraları göster bana

Bana en derin kıvrımlarını

Belki istediğin yanıtı veremem sorularına

Belki sözcüklerimdeki gizem

Teselli olmaya yetmez acılarına

Ama paylaşmanın tadını yaşarız birlikte

Sevincin parmak uçlarında kalan tozunu

Acıyı paylaşmanın tuz tadını...

Acının bile tadını almak

Ve bazen bir kavgada ölümüne savaşmak

Yaşamaktır

Bilirsin bunu...

Yıldızsız yalnızlıklarınla yaslan

Çöl ıssız yalnızlıklarımın hasırına

Birbirimizin yüzlerini okuyalım

Yürek çizgilerimizi çözelim susarak

Bilgece sözler isteme benden

Beni duyumsa...

Evet acıyım-yaralıyım-kan içindeyim

Sevinçleri-umutları korumak için

Direnmenin bedeli değil mi senin de acın

Sevdayı ve yaşamı

Sürekli keşfetmenin ataklığı değil mi

Yalnızlığın senin de...

Kimi zaman bilinmeyen bir dinin

Görülmemiş dervişinin akılalmaz sabrını

Bir biz taşıdık...

Kimi zaman tüm dinler kovdu bizi

Sorguladık durmaksızın ne varsa

Dünyayı sonsuzda

Zamanı bir anda

Yaşamı ölümlerde

Sevdada kavgayı sorguladık

Kendisiyle bizim kadar hesaplaşan olmadı...

Kuşkusuz,

Yarın başka bir ayrılıktır bu günden

An andan ayrılıktır

Soluk soluktan

Yarın başka bir rüzgar savurur seni

Beni başka bir rüzgar

Derler ki: tüm maceralar

Ayrılıklarla başlar

Gel

Ayrılıklardan söz edelim bu akşam

Susalım

Bizim ayrılıklarımızı

Sözcükler tanımlamaz

Sözcükler anlatamaz özlemimizi

Tıpkı bir dua gibi

Suskun geceler gibi susalım

Susarak konuşmayı biz kadar

Başka kim bilebilir...

Bakışlarımızda

Kavgalar- yenilgiler

Yangın yerleri

FIrtınalar

Batan gemiler

Yüzümüzde çizgi çizgi

İnsanlık tarihince yazılan onca keder...

Zulanda giz edip gizle yüzümü

Acını coşkularla bastırmak isteyince

Açıp açıp oku bakışlarımı

Tıpkı benim yapacağım gibi

Kimi zaman işkencede buluştuk

kimi zaman zindanda-darağacında

Elbet gene buluşuruz

Belki kavga-belki sevda

Ama mutlaka coşkuda

Yaşamın anlamı coşkuda...

ADNAN DURMAZ