Dostum aynen dediğim noktadan başlıyorsun.Kaynağınızda zaten Kuran'da bulunan ayetler,eğer Kuran'da onlar yazmasaydı çok ama çok büyük bir ihtimalle buna inanmayacaktınız.Evrim cin vardır,canlılar evrilirlek doğa üstü varlıklardan yardım olarak bunu yapar deseydi hepiniz gülüp geçerdiniz ve HY gibi adamlar belki de onun hakkında bi 250 kitap daha basardı ama sadece 1400 yıllık eski çağdan kalma bir kitapta deccal,yecüc mecüc,cin,peri,melek vs varlıklar belirtiliyo diye olmadık şeylere inanıyorsunuz.Evet dediğin doğru olabilir,ihtimalleri her zaman için gözden geçirmek yararlıdır.Birgün gökten İsa sihirli bir şekilde inebilir,evren var oldukça insan ırkı yaşadıkça bu iddaa(lar) da muhtemelen sonsuza değin yaşayacaktır.Fakat bu tür iddaalar ne bilimsel olarak mantıklıdır ne de rasyonel olarak.Ayrıca her nedense şimdiye kadar ne hocalar,ne din alimleri cinlerle konuştuğunu iddaa ettiler bazıları da onlarla arkadaşlık kurup onlara dilediğini yaptırdıgını da.Onlarla iletişime geçip,bilgi almak için yaşam koşullarını,nasıl birer varlık olduklarını vs bilmemize gerek yok.Eğer onlarla diyalog kurabiliyorsak,saydıgın şeyleri de bizzat onlardan öğreniriz.
Son olarak cin nasıl çağırılır? Bunun için ne yöntemler var büyük ihtimalle biliyorsundur.Cin çağırma duaları,kahve fincanları,çeşit çeşit kağıtlar,diziliş şekilleri vs vs.Bunu bilen insanlar gayette onlardan neler isteyeceğini ve onları nasıl kullanacağını bilir.O kadar insan psikolojik olarak kendilerini şartlandırıyorlar,kimileri apartmandan aşağı atlıyo kimileri kafayı yiyor kimileri yolda yürürken korkarak yürüyor.Hafif bir rüzgar dahi "cin geldi galiba" cümlesini akla getiriyor,yada bir hayvanın ayak sesleri veya bahçeden gelen yaprak sesleri..Insanların haline acıyorum doğrusu..