Zıplanacak içerik

Minnesota Üniversitesinin (Gopher) Vazgeçilmez Liberosu Zeynep Palabıyık

Featured Replies

Gönderi tarihi:
  • Admin

Minnesota Üniversitesinin Vazgeçilmez Liberosu Zeynep Palabıyık

zeynep-palabiyik.jpg

Doğum Tarihi: 2004-04-17

Boy: 1.61

Instagram: https://www.instagram.com/zeyneppalabiyik2

2004 doğumlu Zeynep Palabıyık, 16 yaşında Bahçelievler Belediyesi Spor Kulübü’nden Eczacıbaşı Spor Kulübü altyapısına transfer oldu.

2020 yılından bu yana Eczacıbaşı altyapı ve 2. Lig takımlarında forma giyen genç libero, 2021-2022 sezonu itibariyle Eczacıbaşı A Takımına yükseldi.

Şu anda Amerika da Minnesota Üniversitesinde Libero olarak oynamaktadır.

 

Gönderi tarihi:
  • Yazar
  • Admin

Zeynep Palabıyık Gopher Röportajı

Alıntı

She's a sophomore libero from Istanbul, Turkey

Zeynep Palabiyik is a sophomore libero/defensive specialist from Istanbul, Turkey. She sat down with Gopher Sports to talk about her early life playing volleyball, her rookie season in college and how life has been adjusting to the United States.

GS: What is your first memory with the sport of volleyball?

ZP: I was seven years old. I used to do swimming lessons, but I hated them. My mom wanted me to be active and look into playing another sport, so I just went ahead and tried volleyball. I loved playing it instantly.

GS: What other sports did you try growing up?

ZP: I tried tennis, fencing and ice skating. None of them hit me like volleyball. I just love being involved in team sports.

GS: You have a younger sister, Defne. How is your relationship with her?

ZP: I would say we were very close growing up. When I was 15, I started to get very busy with volleyball training and our schedules were always different, so that was hard. But now that I am away at school, I feel like we've gotten closer too. We talk a lot and Facetime. When she was younger, she also got into volleyball like me, but now she does archery instead.

GS: When did you know that you really wanted to pursue a volleyball career?

ZP: When it was 2020-21 in Turkey. I was playing with some of the best players in the world. I realized that maybe I can be something. I saw myself improving my skills and I was able to compete at a high level.

GS: What was the process like for playing club volleyball in Turkey? What were the seasons like?

ZP: I played for a club team when I was 12 years old, we weren't that good, but we were playing against good teams. I was playing well and got invited to a trial for another club that was at a higher level. I didn't make the team the first year but then they called me back and wanted me on the roster. The seasons were long – they would start in September and finish in June. It definitely took a lot of time.

GS: When did you realize that going to the U.S. to play volleyball was an option? What made you decide that this was the right move for your career?

ZP: When I started high school, it was always a thought in my mind to go to the U.S. to play and study at the same time. In Turkey, if you play pro, you can't go to a university because of the time conflicts. I just wanted to get a degree because I want to find something I want to do after my volleyball career ends. Even if I play pro, volleyball is going to end one day, so I have to get my degree. I was either going to play pro in Turkey or come to the U.S. I know I can always go back to Turkey to play after I'm done with college.

GS: How did your recruitment to Minnesota go?

ZP: I think I reached out when I heard they were looking for a libero. [Former assistant coach] Eric [Barber] and I started talking and he came all the way to Turkey to see me play. After that, he liked my performance and we decided to go forward. Here I am!

GS: How stressful was the decision for you, especially not having been to the United States before?

ZP: I was very stressed out. I was in between playing pro and college volleyball. Turkey's pro volleyball league is one of the best in the world. I just thought about it, and I knew I wanted to study to get a degree. If I want to play pro, I can always come back after college. This opportunity to play in college is not going to present itself again. I knew it was the best decision for me.

GS: In your first day in the U.S., you flew into Minneapolis and came right into Maturi Pavilion where the team was practicing. What do you remember about that day?

ZP: I was so tired because I had been on the plane for 15 hours. But when I walked in, I saw the team all there and they had spelled out Minnesota with their bodies on the court. It was so welcoming and warm. I was so nervous because of the new people, new language and new country. So that welcoming was so insane and I was really happy when I saw it.

GS: Your first couple weeks, you had to adjust to your new life as a student-athlete. What was the hardest part for you?

ZP: I would say the food, the language and the culture. I know English pretty well, but I had to figure out the different ways people communicated. I was very quiet at first, just observing and listening for like the first two weeks. I didn't know what was funny and what wasn't. It was just a big change for me. Some of my teammates told me that when I first came, they thought I was super quiet and shy, but that's not me at all. When I got more comfortable around everyone, I felt much more like myself. The food – I just love Turkish food. Cooking for myself and getting used to the food here was a change. I used to eat so much Mexican food when I got here but I think my stomach doesn't like that anymore.

GS: When you got to campus in August, you couldn't play for a couple weeks as everything had to be situated. You finally got to play during the end of preseason. How did you feel leading up to your first game?

ZP: I was nervous at first before the game. I was also excited to play and show myself in a whole different place with a lot of fans around. It's just a whole different game here from Turkey. The play is different, rules are different and everything. It was just so fun to challenge myself and be in this environment.

GS: Was the level of play in college higher or lower than you expected? How long was it before you felt more comfortable being on the floor in this environment?

ZP: I'd say it's about what I expected. I've played with and against some great players in Turkey, but there are some very high-level players in college volleyball. The more time I spent with the coaches and players at Minnesota, the calmer and more relaxed I felt. The more time I played, I felt like I caught the rhythm of the team and like I fit in way better. Just like everything, it takes time.

GS: Was there anyone in particular who really helped you acclimate to the team and the college environment?

ZP: Everyone helped me in different ways. For example, Sydney [Schnichels] is my roommate and she helped me so much with getting used to where to go around campus and places that I need to get things. Kylie [Murr] was the libero, so she helped me a bunch with volleyball tips and social tips as well. But overall, everyone helped me. I really didn't expect everyone to be this welcoming.

GS: What did Kylie mean to you as a teammate and as a friend?

ZP: She was the player ahead of me, so she was a role model. Learning from her and seeing her play helped me so much. Even though I played on good teams too, she was like a professional in college volleyball. Her experience helped me become a better player. As a friend, she was the most energetic and positive person. She was very trustworthy. I love her.

GS: What were the biggest differences for you between college volleyball and playing overseas?

ZP: The rules and the ball are different, so it was hard to get used to it. Before coming to the U.S., I didn't know how big volleyball was on TV. Like with Big Ten Network, it is huge.

GS: What was your favorite memory from your freshman year?

ZP: Probably when we found out we made the NCAA Tournament. It was so exciting to learn we were competing in the postseason. It was my first time playing in it too, so that was amazing.

GS: There's a nine-hour time difference between here and Turkey. Would your parents and friends watch you from back home?

ZP: They mostly followed it on social media because our games were in the middle of the night there. But I would call and FaceTime them all the time, so they knew what was going on from what I told them.

GS: This spring, the team is taking a foreign trip and Turkey is on the list of places to visit. How do you feel about getting to bring your teammates and coaches to your home country?

ZP: I'm so excited to show my teammates where I came from. The food, the culture, the city and everything else. Normally, when we get done with the games, everyone else has their parents to come say hi to them. Now, mine will be there to say hi to us. I was thinking about making a presentation to the team to show the team what we are going to see in Turkey.

GS: What is your favorite Turkish food that you want the team to try?

ZP: I want them to try Lahmacun, which is like Turkish pizza. Also iskender, which is like sliced meat, and kebabs. Those are the main ones.

GS: Looking forward to next season, what are you most excited for?

ZP: To play as who I am and show the energy of who I am. My first year, I was getting used to things, so I wasn't the person I normally am on the court. Now, I am more comfortable with the girls and the coaches. I'm excited to show who I really am in the game. I just can't wait to go compete and win. I love going out and accomplishing my goals.

GS: Is there a place you're most looking forward to playing next year?

ZP: USC. I'm excited to go and see Los Angeles as a city. We went to Stanford last year and that was cool, but I'm excited to see L.A. because it's one of the biggest cities in U.S.

GS: When you're not playing volleyball, what do you like to do?

ZP: I like to hang out with my friends and my teammates. I like to do to coffee shops and watch TV shows. In Istanbul, I love searching for different places and experiencing new things.

GS: What is a message you have for Gopher fans going into next season?

ZP: We are so excited to compete next season. We're working hard this spring to get better every day. The support of the fans really affects us, the hype and the energy is amazing and really motivates us.

Rapid Fire:

Favorite Food: Pizza
Fun Fact: I have two cats, Potato and Sparky
Hidden Talent: I can jump into a pool with a backflip and I'm pretty good at tic-tac-toe
Favorite Sport to Watch: Basketball
Favorite Pro Sports Teams: Houston Rockets
Favorite Vacation Spot: Çeşme, Turkey
TV Shows: How I Met Your Mother
Biggest Inspirations: My mother

O, İstanbul, Türkiye'den ikinci sınıf öğrencisi - libero

Zeynep Palabıyık, İstanbul, Türkiye'den ikinci sınıf libero/defans uzmanı. Gopher Sports ile voleybol oynarken geçirdiği erken dönem, üniversitedeki çaylak sezonu ve hayatın Amerika Birleşik Devletleri'ne nasıl uyum sağladığı hakkında konuşmak için bir araya geldi.

GS: Voleybol sporuyla ilgili ilk anın nedir?

ZP: Yedi yaşındaydım. Yüzme dersleri alıyordum ama nefret ediyordum. Annem aktif olmamı ve başka bir spor yapmamı istedi, bu yüzden devam ettim ve voleybolu denedim. Anında oynamayı sevdim.

GS: Çocukluğunuzda başka hangi sporları denediniz?

ZP: Tenis, eskrim ve buz pateni denedim. Hiçbiri bana voleybol kadar dokunmadı. Sadece takım sporlarıyla ilgilenmeyi seviyorum.

GS: Defne adında küçük bir kız kardeşiniz var. Onunla ilişkiniz nasıl?

ZP: Çocukluğumuzda birbirimize çok yakın olduğumuzu söyleyebilirim. 15 yaşındayken voleybol antrenmanlarıyla çok meşgul olmaya başladım ve programlarımız her zaman farklıydı, bu yüzden zordu. Ama şimdi okulda olduğum için birbirimize de yakınlaştığımızı hissediyorum. Çok konuşuyoruz ve görüntülü konuşuyoruz. O daha küçükken, o da benim gibi voleybola merak saldı ama şimdi bunun yerine okçuluk yapıyor.

221666_7061531481_8126_n.jpeg

GS: Gerçekten voleybol kariyeri yapmak istediğini ne zaman anladın?

ZP: Türkiye'de 2020-21 sezonuydu. Dünyanın en iyi oyuncularından bazılarıyla oynuyordum. Belki bir şey olabileceğimi fark ettim. Kendimi becerilerimi geliştirirken gördüm ve üst seviyede rekabet edebildim.

GS: Türkiye'de kulüp voleybolu oynama süreci nasıldı? Sezonlar nasıldı?

ZP: 12 yaşındayken bir kulüp takımında oynadım, çok iyi değildik ama iyi takımlara karşı oynuyorduk. İyi oynuyordum ve daha üst seviyedeki başka bir kulüpte denemeye davet edildim. İlk yıl takıma giremedim ama sonra beni geri aradılar ve kadroya almak istediler. Sezonlar uzundu - Eylül'de başlayıp Haziran'da bitiyordu. Kesinlikle çok zaman alıyordu.

GS: ABD'ye voleybol oynamaya gitmenin bir seçenek olduğunu ne zaman fark ettin? Kariyerin için bunun doğru karar olduğuna karar vermeni sağlayan şey neydi?

ZP: Liseye başladığımda, ABD'ye gidip aynı anda oynamak ve okumak hep aklımdaydı. Türkiye'de profesyonel oynarsan, zaman çakışmaları nedeniyle üniversiteye gidemezsin. Sadece bir derece almak istedim çünkü voleybol kariyerim bittikten sonra yapmak istediğim bir şey bulmak istiyorum. Profesyonel oynasam bile, voleybol bir gün bitecek, bu yüzden derecemi almam gerekiyor. Ya Türkiye'de profesyonel oynayacaktım ya da ABD'ye gelecektim. Üniversiteyi bitirdikten sonra her zaman Türkiye'ye geri dönüp oynayabileceğimi biliyorum.

GS: Minnesota'ya kabulün nasıl gitti?

ZP: Sanırım libero aradıklarını duyduğumda onlara ulaştım. [Eski yardımcı antrenör] Eric [Barber] ve ben konuşmaya başladık ve beni oynarken izlemek için ta Türkiye'ye kadar geldi. Ondan sonra performansımı beğendi ve devam etmeye karar verdik. İşte buradayım!

10997979_10153219522444539_7959031167173

GS: Özellikle daha önce Amerika Birleşik Devletleri'ne gitmemiş olman nedeniyle bu karar senin için ne kadar stresliydi?

ZP: Çok stresliydim. Profesyonel ve üniversite voleybolu arasında kalmıştım. Türkiye'nin profesyonel voleybol ligi dünyanın en iyilerinden biri. Bunu düşündüm ve bir derece almak için çalışmak istediğimi biliyordum. Profesyonel oynamak istiyorsam, üniversiteden sonra her zaman geri dönebilirim. Üniversitede oynama fırsatı bir daha karşıma çıkmayacak. Bunun benim için en iyi karar olduğunu biliyordum.

GS: ABD'deki ilk gününde Minneapolis'e uçtun ve takımın antrenman yaptığı Maturi Pavilion'a geldin. O gün hakkında ne hatırlıyorsun?

ZP: 15 saattir uçakta olduğum için çok yorgundum. Ama içeri girdiğimde, tüm ekibin orada olduğunu ve sahada Minnesota'yı vücutlarıyla hecelediklerini gördüm. Çok misafirperver ve sıcaktı. Yeni insanlar, yeni dil ve yeni ülke yüzünden çok gergindim. Bu yüzden bu misafirperverlik çok çılgıncaydı ve gördüğümde gerçekten mutlu oldum.

GS: İlk birkaç haftanızda, bir öğrenci-sporcu olarak yeni hayatınıza uyum sağlamanız gerekiyordu. Sizin için en zor kısım neydi?

ZP: Yemek, dil ve kültür derdim. İngilizceyi oldukça iyi biliyorum ama insanların iletişim kurma yollarını çözmem gerekiyordu. İlk başlarda çok sessizdim, sadece ilk iki hafta boyunca gözlemleyip dinliyordum. Neyin komik neyin komik olmadığını bilmiyordum. Benim için büyük bir değişiklikti. Takım arkadaşlarımdan bazıları ilk geldiğimde beni çok sessiz ve utangaç bulduklarını söylediler ama ben öyle değilim. Herkesin yanında kendimi daha rahat hissettiğimde, kendimi daha çok kendim gibi hissettim. Yemekler - Türk yemeklerini çok seviyorum. Kendime yemek pişirmek ve buradaki yemeklere alışmak bir değişiklikti. Buraya geldiğimde çok fazla Meksika yemeği yiyordum ama sanırım midem artık bundan hoşlanmıyor.

GS: Ağustos ayında kampüse geldiğinizde, her şeyin yerleştirilmesi gerektiği için birkaç hafta oynayamadınız. Sonunda sezon öncesi maçları oynayabildiniz. İlk maçınıza kadar nasıl hissettiniz?

ZP: Maçtan önce ilk başta gergindim. Ayrıca, etrafta çok sayıda taraftar varken tamamen farklı bir yerde oynayıp kendimi göstermek için heyecanlıydım. Burası Türkiye'den tamamen farklı bir oyun. Oyun farklı, kurallar farklı ve her şey farklı. Kendimi zorlamak ve bu ortamda olmak çok eğlenceliydi.

IMG_7315.jpeg

GS: Üniversitedeki oyun seviyesi beklediğinizden daha yüksek miydi yoksa daha düşük müydü? Bu ortamda sahada daha rahat hissetmeniz ne kadar sürdü?

ZP: Beklediğim gibiydi diyebilirim. Türkiye'de bazı harika oyuncularla oynadım ve onlara karşı oynadım, ancak üniversite voleybolunda çok üst düzey oyuncular var. Minnesota'daki koçlar ve oyuncularla ne kadar çok zaman geçirirsem, kendimi o kadar sakin ve rahat hissettim. Oynadıkça takımın ritmini yakaladığımı ve çok daha iyi uyum sağladığımı hissettim. Her şey gibi, zaman alır.

GS: Takıma ve üniversite ortamına uyum sağlamanıza gerçekten yardımcı olan özel biri oldu mu?

ZP: Herkes bana farklı şekillerde yardımcı oldu. Örneğin, Sydney [Schnichels] oda arkadaşım ve kampüste nereye gideceğime ve bir şeyler almam gereken yerlere alışmamda bana çok yardımcı oldu. Kylie [Murr] libero oyuncusuydu, bu yüzden bana voleybol ipuçları ve sosyal ipuçları konusunda da çok yardımcı oldu. Ama genel olarak herkes bana yardımcı oldu. Herkesin bu kadar misafirperver olmasını beklemiyordum.

GS: Kylie sizin için bir takım arkadaşı ve arkadaş olarak ne ifade ediyordu?

ZP: Benden öndeki oyuncuydu, bu yüzden bir rol modeldi. Ondan öğrenmek ve oyununu izlemek bana çok yardımcı oldu. İyi takımlarda da oynamış olsam da, üniversite voleybolunda profesyonel gibiydi. Onun deneyimi daha iyi bir oyuncu olmama yardımcı oldu. Arkadaş olarak, en enerjik ve pozitif kişiydi. Çok güvenilirdi. Onu seviyorum.

GS: Üniversite voleybolu ile yurtdışında oynamak arasındaki en büyük farklar nelerdi?

ZP: Kurallar ve top farklıydı, bu yüzden alışmak zordu. ABD'ye gelmeden önce voleybolun televizyonda ne kadar büyük olduğunu bilmiyordum. Big Ten Network'te olduğu gibi, çok büyük.

GS: Birinci sınıftayken en sevdiğin anı neydi?

ZP: Muhtemelen NCAA Turnuvasına katıldığımızı öğrendiğimizde. Sezon sonrası yarışacağımızı öğrenmek çok heyecan vericiydi. Ben de ilk kez orada oynamıştım, bu yüzden harikaydı.

GS: Burası ile Türkiye arasında dokuz saatlik bir zaman farkı var. Ailen ve arkadaşların seni memleketinden izler miydi?

ZP: Çoğunlukla sosyal medyadan takip ediyorlardı çünkü maçlarımız orada gecenin bir yarısıydı. Ama onları sürekli arayıp FaceTime'dan görüşüyordum, böylece onlara söylediklerimden neler olup bittiğini biliyorlardı.

GS: Bu bahar, takım yurtdışı seyahatine çıkıyor ve Türkiye ziyaret edilecek yerler listesinde. Takım arkadaşlarınızı ve koçlarınızı memleketinize getirme konusunda ne düşünüyorsunuz?

ZP: Takım arkadaşlarıma nereden geldiğimi göstereceğim için çok heyecanlıyım. Yemek, kültür, şehir ve diğer her şey. Normalde, maçlar bittiğinde, herkesin gelip onlara merhaba demesi için anne babaları olur. Şimdi, benimkiler de bize merhaba demek için orada olacak. Takıma Türkiye'de neler göreceğimizi göstermek için bir sunum yapmayı düşünüyordum.

Palabiyik_Zeynep_39931.jpg

GS: Takımın denemesini istediğiniz en sevdiğiniz Türk yemeği nedir?

ZP: Lahmacun'u, Türk pizzası gibi, denemelerini istiyorum. Ayrıca dilimlenmiş et gibi olan iskender ve kebap. Başlıcaları bunlar.

GS: Gelecek sezonu dört gözle bekliyorum, en çok ne için heyecanlanıyorsun?

ZP: Kendimi oynamak ve olduğum kişinin enerjisini göstermek. İlk yılımda, her şeye alışmaya çalışıyordum, bu yüzden normalde sahada olduğum kişi değildim. Şimdi, kızlarla ve koçlarla daha rahatım. Oyunda gerçekten kim olduğumu göstermek için heyecanlıyım. Yarışmak ve kazanmak için sabırsızlanıyorum. Dışarı çıkıp hedeflerime ulaşmayı seviyorum.

GS: Gelecek yıl oynamayı en çok beklediğin bir yer var mı?

ZP: USC. Los Angeles'ı bir şehir olarak görmeye gitmek için heyecanlıyım. Geçen yıl Stanford'a gittik ve harikaydı, ama L.A.'yi görmek için heyecanlıyım çünkü ABD'nin en büyük şehirlerinden biri.

GS: Voleybol oynamadığınız zamanlarda ne yapmaktan hoşlanırsınız?

ZP: Arkadaşlarımla ve takım arkadaşlarımla takılmayı severim. Kahve dükkanlarına gitmeyi ve TV şovları izlemeyi severim. İstanbul'da farklı yerler aramayı ve yeni şeyler deneyimlemeyi seviyorum.

GS: Gopher hayranlarına gelecek sezona dair bir mesajınız var mı?

ZP: Gelecek sezon yarışmak için çok heyecanlıyız. Her gün daha iyi olmak için bu baharda çok çalışıyoruz. Taraftarların desteği bizi gerçekten etkiliyor, heyecan ve enerji harika ve bizi gerçekten motive ediyor.

Hızlı Ateş:

En Sevdiği Yemek: Pizza
Eğlenceli Bilgi: Potato ve Sparky adında iki kedim var
Gizli Yetenek: Havuza ters takla atarak atlayabilirim ve üç taş oyununda oldukça iyiyim
İzlemekten En Çok Hoşlandığım Spor: Basketbol
En Sevdiğim Profesyonel Spor Takımları: Houston Rockets
En Sevdiğim Tatil Yeri: Çeşme, Türkiye
TV Şovları: How I Met Your Mother
En Büyük İlham Kaynaklarım: Annem

  • Admin başlığı şöyle değiştirdi Minnesota Üniversitesinin (Gopher) Vazgeçilmez Liberosu Zeynep Palabıyık
Gönderi tarihi:
  • Yazar
  • Admin

Bugün oynanan maçta Minnesota Üniversitesi: 3 - Rutgers: 0

Minnesota, yedi blokla Awoleye liderliğinde 12 blok kaydetti

PISCATAWAY, N.J. -- 14 numaralı Minnesota voleybol takımı Cuma gecesi Jersey Mike's Arena'da Rutgers Scarlet Knights'ı üç sette (25-13, 25-22, 25-17) mağlup etti.

Gophers (12-5, 5-2 Big Ten) maçta 0,326'ya ulaştı ve 12 blok attı. 'U' Rutgers'ı sadece 0,133 vuruşta tuttu.

Lydia Grote, Gophers'a 11 öldürmeyle liderlik etti ve üst üste yedinci maçında 10 veya daha fazla skorla oynadı. Melani Shaffmaster hücumu etkili bir şekilde yönetti ve 23 asist, 11 kazma ve dört öldürme yaptı. Phoebe Awoleye takım yüksekliğinde yedi blok attı.

Avery Jesewitz sekiz öldürmeyle Rutgers'a (5-13, 0-7 Big Ten) liderlik ederken, Aly Borellis 23 asist ve beş kazmayla oynadı.

Nasıl Oldu

SET 1 | Rutgers, Gophers'ın koşusunu yapmadan önce ilk sekiz sayıdan beşini toplayarak erkenden iyi bir oyun sergiledi. Grote'nin erken üç öldürmesi, 'U'nun ilk çerçeve medya molasına 15-9 önde girmesiyle 12-4'lük bir atak başlattı. Minnesota asla yavaşlamadı ve farkı 12'ye kadar çıkardı ve çerçeveyi 25-13 kapattı. Gophers, Grote'nin altı öldürmesi ve Shaffmaster'ın dokuz asisti, üç kazısı ve üç öldürmesiyle sette .583'lük vuruş yaptı.

SET 2 | Gophers ve Scarlet Knights, ikinci setin çoğunda ileri geri gitti. Minnesota erken 4-2 öne geçti, ancak Gophers'ı savunmadan gelen iki blokla taçlandırılan medya molasına 4-0'lık bir seriyle 15-12 öne geçirene kadar hiçbir takım bir sayıdan fazla öne geçemedi. Grote'nin öldürmesi ve RU'nun hücum hatası sonucu Minnesota 17-12 öne geçti ve ev sahibi takımı mola almaya zorladı. 'U' takımı farkı 18-12'ye çıkardı ancak RU'nun 5-1'lik koşusu farkı 19-17'de sadece ikiye düşürdü. Minnesota, ev sahibi takımın art arda iki sayısıyla farkı 21-20'ye getirip 20-17 ve 21-18'de üçe çıkardı. Wucherer'in öldürmesi sonucu RU mola aldı. Minnesota, Grote'nin öldürmesi ve vuruş hatasıyla Scarlet Knights'ı 25-22 geride tutmayı başardı.

SET 3 | Minnesota, üçüncü sete hızlı başladı ve ilk dört sayıyı attı. RU farkı 6-3'e düşürdü ancak iki Gopher sayısı farkı 8-3 yaptı ve Scarlet Knights'ın mola almasını sağladı. Minnesota sonraki sekiz sayıdan yedisini attı ve medya molasına 15-4'lük üstünlükle girdi. Rutgers, Minnesota'nın 25-17'lik üçüncü set galibiyetine ulaşmasıyla geri kalan bölümde yediden daha yakın bir sayı elde edemedi.

Maç Notları

» 'U' artık Rutgers'a karşı 13-3'lük bir rekora sahip ve deplasmanda 6-1 kazandı.
» Minnesota son 13 maçının 11'ini ve konferans maçlarında son beş maçının dördünü kazandı.
» Gophers takım olarak 12 blok yaptı, bu yıl 10+ ile 10. kez. » Gophers ayrıca bu sezon yedinci kez .300'ün üzerine çıktı.
» Lydia Grote 11 öldürme yaptı, bu yıl 10+ ile 10. maçı ve üst üste yedincisi.
» Phoebe Awoleye takımın en iyi yedi bloğunu yaptı. Üst üste üç maçta 7+ yaptı (toplam 31). » Melani Shaffmaster, sezonun dokuzuncu double-double'ını (kariyerinin 68.) yapmak için 11 kazıya ek olarak takımda en yüksek 23 asist yaptı.
» Sydney Schnichels, bir öldürme ile kariyerinin en iyi iki bloğunu yayınladı.
» Kali Engeman, yedek kulübesinden gelip iki öldürme ve iki blok yaptı.

Kaynak: UoFM

Gönderi tarihi:
  • Yazar
  • Admin

Bugünkü maçta Minnesota Gophers Northwestern'ı 3 - 0 yendi

Zeynep Palabıyık 11 dig ile oynadı

Gönderi tarihi:
  • Yazar
  • Admin

 

Gönderi tarihi:
  • Yazar
  • Admin

Bugün oynanan maçta Zeynep Palabıyık'ın takımı Minnesota Gophers Ohio üniversitesini 5 set süren maçta 3-2 yendi

 

Gönderi tarihi:
  • Yazar
  • Admin

Bugün oynanan maçta Zeynep Palabıyık'ın Takımı Minnesota Gophers Michigan State Üniversitesini 3-0 yendi

Palabıyık bugün 2 sayı 9 Dig 5 Asist 2 Eyes yaptı

 

Gönderi tarihi:
  • Yazar
  • Admin

Palabıyık'ın takımı Minnesota Gophers bugün oynanan maçta Oregon'a 3-0 yenildi

 

Gönderi tarihi:
  • Yazar
  • Admin

Bugün oynanan maçta Minnesota Golden Gopher Kadınlar Voleybol takımı Michigan'ı 3-1 yendi

 

 

Gönderi tarihi:
  • Yazar
  • Admin

Zeynep Palabıyık'ın takımı Minnesota Golden Gopher Wisconsin Badgers'a 3-2 yenildi. Çok çekişmeli geçen maçı Wisconsin kazandı

 

  • Admin bu başlık sabitledi
Gönderi tarihi:
  • Yazar
  • Admin

Dün oynanan maçta Minnesota Golden Gopher Kadın Voleybol Takımı Ohio State'i 3-1 yendi

 

Gönderi tarihi:
  • Yazar
  • Admin

NCAA 2024 Kadınlar Voleybol I. Bölüm İlk Maçında Minnesota Gopher Western Kentucky University: WKU 3-1 yendi ve eledi

İkinci turda yarın Minnesota Gopher Kentucky karşı oynayacak

Gönderi tarihi:
  • Yazar
  • Admin

Minnesota Gopher Kadın Voleybol Takımı bu akşam oynana maçta Kentucky'e 3-1 yenilerek NCAA turnuvasından elendi

 

Katılın Görüşlerinizi Paylaşın

Hemen ileti gönderebilir ve devamında kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.

Misafir
Maalesef göndermek istediğiniz içerik izin vermediğimiz terimler içeriyor. Aşağıda belirginleştirdiğimiz terimleri lütfen tekrar düzenleyerek gönderiniz.
Bu başlığa cevap yaz

Önemli Bilgiler

Bu siteyi kullanmaya başladığınız anda kuralları kabul ediyorsunuz Kullanım Koşulu.