Dünyanın en yüksek şehri aynı zamanda 'en korkunç' şehir

Dünyanın en yüksek şehri aynı zamanda 'en korkunç' şehir

Çoğumuz bir dağa baktığımızda bile yükseklik hastalığına yakalanıyoruz. Ve yine de, dünya genelinde on milyonlarca insan deniz seviyesinden binlerce fit yüksekte yaşıyor.

Dünyanın en yüksek yerleşim yerlerinin çoğu Güney Amerika, Orta Asya ve Doğu Afrika'da bulunuyor ve Çin'deki Wenquan mide bulandırıcı bir yükseklikte, 15.980 fit (4.870 metre) yükseklikte.

Ancak, bu bile hepsinin en ücra ve en yüksek olanıyla karşılaştırıldığında sönük kalıyor: Peru And Dağları'na sıkışmış, "Şeytan Cenneti" olarak bilinen bir kasaba.

Resmen La Rinconada olarak adlandırılan 60.000'den fazla sakini deniz seviyesinden 16.404 fit (5.000 metre) ile 17.388 fit (5.300 metre) arasında yaşıyor ve bu da onu Live Science'ın belirttiği gibi gezegendeki en yüksek kalıcı yerleşim yeri yapıyor.

Ve tahmin edebileceğiniz gibi, buradaki hayat hiç de kolay değil.

Sakinler akan su, çöp öğütücüsü ve hatta çalışan bir kanalizasyon sistemi olmadan idare etmek zorunda kalıyor ve daha düşük rakımlı bölgelerden ithal edilen yiyeceklere güvenmek zorunda kalıyorlar.

Ayrıca, kasabaya nihayet elektrik kurulması 2000'leri buldu.

Peki, insanlar neden ilk başta orada yaşamayı seçsinler diye sorabilirsiniz?

Cevap... para. Ya da daha spesifik olarak, altın. La Rinconada, 60 yıldan uzun bir süre önce geçici bir madencilik yerleşimi olarak başladı ve endüstrinin tartışmalı bir parçası olmaya devam ediyor.

Görünüşe göre "Şeytan Cenneti" takma adı, kasabanın kanunsuzluğundan ve "rekabet eden mafya çeteleri" tarafından yönetilmesinden kaynaklanıyor.

Yazar Peter Koenig, Dissident Voice bülteni için yazdığı bir yazıda, "suç çetelerinin yönettiği şehri" "dünyanın en korkunç yerlerinden biri" olarak tanımlıyor.

“La Rinconada, yavaşça kıvrılan sarımsı kahverengimsi cıva ile kirlenmiş bir bira ile istila edilmiş, geniş bir çöp sahası gibi görünüyor ve kokuyor - yasadışı altın madenciliğinin atıkları - eskiden bozulmamış bir dağ gölü olan yer,” diye yazıyor Koenig.

“İnce, oksijensiz hava, insanların akciğerlerine yavaşça nüfuz eden ve zamanla sinir sistemini, hafızayı, vücut motorunu etkileyen, genellikle felce ve erken ölüme yol açan cıva buharıyla yüklüdür. [Bir] maden işçisinin ortalama yaşam beklentisi 30-35 yıldır, bu da Peruluların ortalama yaşam beklentisinin yaklaşık yarısıdır.”

Koenig'e göre, “Rinconada'da insan hakları yoktur” ve insanlar “içinde birkaç küçük altın damarı olabilecek bir kaya taşıdıkları” için öldürülebilirler.

Ayrıca, çocuk işçiliği ve fuhuşun “sıradan” olduğunu, seks ve uyuşturucu kaçakçılığının da öyle olduğunu iddia ediyor.

Ve yine de, madencilerin kasabaya “gönüllü” olarak geldiğini söylüyor.

"Kimse onları zorlamıyor," diye yazıyor. "Çoğu fakir ve işsiz. Zorunluluktan geliyorlar."

Devam ediyor: "Altın madeninde zengin olma hayali, onları en korkunç çalışma ve yaşam koşullarını kabul etmeye zorluyor: her şeyin, çöpün, zehirli ağır metallerin olduğu açık bir çöplükte hayatta kalmak, cıvayla kirlenmiş atıklarda yürümek, ince hava, zehirli buharlarla kirlenmiş, ısıtma yok, yılın çoğunda donma noktasının altındaki sıcaklıklar - her yerde çöp ve moloz."

Koenig, bazılarının "geçici olarak" - altı ay ile iki yıl arasında - kaldığını belirtiyor. Diğerleri ise "ölene kadar" kalıyor.

Elbette, La Rinconada korkaklara göre değil ve kasabaya sadece adım atmak bile önemli sorunlar yaratıyor.

Yüksek rakımda doğmamış ve bu yüksekliklere çıkan herkes nefes alma ve kalp atış hızlarının hızla arttığını fark edecektir. Bunun nedeni havada daha az oksijen bulunması, yani akciğerlerin ve kalbin daha fazla çalışması gerektiğidir.

Ohio'daki Case Western Reserve Üniversitesi'nde antropolog olan Cynthia Beall, Live Science'a "Yaklaşık 4.500 metreye [14.763 ft] ulaştığınızda, burada [deniz seviyesinde] aldığınız aynı nefeste oksijen moleküllerinin yaklaşık %60'ı bulunur, bu da büyük bir strestir" dedi.

Bazı kişilerde ayrıca baş ağrısı, yorgunluk, mide bulantısı ve iştahsızlık gibi semptomları olan akut dağ hastalığı (AMS) adı verilen bir rahatsızlık da gelişir.

Yine de, yüksek irtifada yaklaşık bir veya iki hafta sonra, vücut düşük oksijen seviyelerini telafi etmek için daha fazla kırmızı kan hücresi ve hemoglobin üretmeye başladıkça, bir kişinin kalp ve solunum hızı genellikle düşmeye başlar, diye açıkladı Beall.

Ve La Rinconada gibi yerlere yerleşenler, bu zorlu koşullara uyum sağlamak için inanılmaz bir kapasite gösterirler.

"Dünyanın dört bir yanından, özellikle ergenlikten önce yüksek irtifaya maruz kalan kişilerde akciğer hacminde hafif veya çok büyük artışlar olduğuna dair oldukça iyi kanıtlar var," diyor Beall.

Örneğin And Dağları'ndaki dağcıların kanlarında genellikle yüksek oranda hemoglobin bulunur ve bu da kanlarını koyulaştırır.

Ve bu, kanlarında daha fazla oksijen taşımalarına olanak tanırken, aynı zamanda vücudun aşırı miktarda kırmızı kan hücresi ürettiğinde ortaya çıkan kronik dağ hastalığı (CMS) adı verilen bir rahatsızlığı geliştirme riskleri olduğu anlamına gelir.

CMS, aylarca veya yıllarca 10.000 fitten (3.050 metre) daha yüksek irtifalarda yaşayan insanları etkiler ve yorgunluk, nefes darlığı ve ağrılar gibi semptomlara neden olur.

La Rinconada sakinlerinin yaklaşık dörtte birinin CMS'den muzdarip olduğu tahmin ediliyor.

California Üniversitesi, San Diego'da tıp doçenti olan Tatum Simonson, Live Science'a CMS için en iyi tedavinin daha düşük bir irtifaya inmek olduğunu söyledi.

Ancak alternatif, düzenli kan alma işlemi yapmak ve kırmızı kan hücresi üretimini azaltan asetazolamid adlı bir ilaç almaktır.

Yine de, bu tedavilerin uzun vadeli güvenliği ve etkinliği bilinmemektedir.

Başka bir deyişle, daha önce de söylediğimiz gibi, La Rinconada korkaklara göre değildir.

Kaynak: Indy 100