Yapay Zeka Gelecekteki Askeri Çatışmalar İçin Ne Anlama Geliyor?

Yapay Zeka Gelecekteki Askeri Çatışmalar İçin Ne Anlama Geliyor?

Yapay zekanın (YZ) gelişi büyük fırsatlar ve riskler sunar. Bu, özel sektör için olduğu kadar ordu için de geçerlidir. Yapay zeka, geçici taktik fırsatları yakalamak için gerçek zamanlı istihbaratla askeri operasyonların etkinliğini artırabilir. Ek olarak, insansız cihazlar geleneksel makinelerden çok daha ucuzdur ve insan operatörler için daha az risk taşır. Ancak, savaşta YZ kullanımıyla birlikte ortaya çıkan önemli etik ve güvenlik soruları da vardır. Bu makale, YZ'nin savaşın geleceği için ne anlama geldiğini inceleyecektir.

Neden Önemlidir

"Bu alanda lider olan kişi (YZ) dünyanın hükümdarı olacak" 2017'de Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in oldukça uğursuz kararıydı. Yedi yıl sonra, YZ önemli ölçüde ilerledi ve Çin ve Amerika Birleşik Devletleri YZ programlarına büyük yatırımlar yaptı. Yapay zekayı savunma için kullanmanın önemi gelecekte daha da artacaktır.

Komuta ve Kontrol

Sanayi Devrimi'nden bu yana, dünyanın büyük güçleri geniş orduları donatmayı, sahaya sürmeyi ve sürdürmeyi başardı. Ancak, savaşın kaosunda büyük, birleşik kuvvetleri kontrol etmek her zaman son derece zor olmuştur. Birinci Dünya Savaşı'ndaki büyük, israfçı saldırılar, birlikler tepeden gönderildikten sonra yetersiz iletişim nedeniyle sıklıkla başarısız olmuştur. Adamlarını takip edemeyen komutanlar tarafından büyük fırsatlar heba edilmiştir.

Modern çatışmalar daha da karmaşıktır ve sınırlı, asimetrik çatışmalarda farklı müttefikleri ve hizmet kollarını koordine etmeyi içerir. Bu tür savaşlarda, hızlı karar alma ve geçici taktik fırsatları yakalama çok önemlidir. Çağdaş bir savaşta bilgi akışını takip etmek ve güvence altına almak insan anlayışının ötesine geçmiştir.

Yapay zeka, farklı bilgi akışlarını yönetilebilir bir savaş alanı resmine sentezlemenin araçlarını sağlar. Sahadaki komutan, sağlam istihbarata dayalı olarak hızlı bir şekilde önemli kararlar alabilir ve dünün generallerinin hayal edebileceği bir uyum düzeyine ulaşabilir.

Savaş alanında bilgi akışını sürdürürken düşmana bunu inkar etmek komutanlar için her zaman bir öncelik olmuştur. Düşman kuvvetlerinin herhangi bir anda nerede olduğunu bilmenin değeri yeterince vurgulanamaz. Eskiden bir general at sırtındaki bir keşifçinin görüşüyle yetinmek zorundaydı.

Hava keşfi ileriye doğru atılmış büyük bir adımdı ancak tarihteki savaşların çoğu sınırlı güvenilir istihbaratla yapıldı. Komuta ve kontrol (C2), ABD ordusunun temel ilkelerinden biridir ve yapay zekanın yardımıyla "savaş sisi" kaldırılabilir veya en azından önemli ölçüde azaltılabilir.

İHA Sürüleri

Bir drone'u etkisiz hale getirmek o kadar da zor değil ancak birlikte çalışan birkaç drone'u etkisiz hale getirmek bambaşka bir konu. Amerika Birleşik Devletleri ve Birleşik Krallık, eğitim tatbikatlarında drone sürülerinin olanaklarını şimdiden araştırıyor. Sürü iletişim kurdukça savaş alanının gerçek zamanlı doğru bir resmini sağlıyor. Otonom navigasyondaki iyileştirmeler ve bireysel drone'ların nispeten düşük maliyetiyle, yakında bir operatörün düzinelerce, hatta yüzlerce drone'u denetlemesi mümkün olabilir.

Keşif dışında, drone sürüleri yüksek değerli askeri hedefler için de kullanılabilir. Bir MQ-9 Reaper birimi (dört uçak artı bir kontrol istasyonu) 56,5 milyon dolara mal oluyor ancak Switchblade 300 gibi bir kamikaze drone'u bunun bir kısmına mal oluyor (yaklaşık 80.000 dolar). Diğer ulusların daha ucuz tek yönlü drone'ları var ve bunları geleneksel silahlarla savuşturmak yıkıcı derecede pahalı. Üretilmeleri ve bakımları çok daha ucuz olduğu için, çok daha zayıf bir ordunun daha güçlü bir rakiple rekabet etmesini sağlayabilirler. Ukrayna, donanması olmadan ancak insansız hava araçları ve füzelerle Rusya'nın Karadeniz filosunu etkili bir şekilde yok etti.

İnsansız hava aracı sürüleri mevcut güç dengesini altüst edebilir.

Karşı önlemler

İnsansız hava araçlarının (İHA) geleceğin savaş alanlarına hakim olma olasılığı tartışmasız bir sonuç değil. Tarih, her yeni savaş silahının kaçınılmaz olarak etkili bir karşı önlemle takip edildiğini gösteriyor. Birinci Dünya Savaşı'nda tanklar ilk kez ortaya çıktığında, Almanlar hızla bir tanksavar tüfeği buldular. İkinci Dünya Savaşı'nda tanklar çok daha iyiydi ancak Amerika Birleşik Devletleri etkili bir hafif tanksavar silahı tasarladı: M1A1 Bazooka.

Birkaç teknoloji firması, düşman insansız hava araçlarını geleneksel sistemlerden daha verimli ve uygun maliyetli bir şekilde düşürmek için karşı İHA sistemleri geliştiriyor. RTX, çeşitli platformlardan fırlatılabilen, esasen bir insansız hava aracı karşıtı olan Coyote'yi geliştiriyor.

Savunma sektöründe genç bir yeni firma olan Anduril, füze ile drone arasında bir yerde olan Roadrunner adlı bir sistem üzerinde çalışıyor. Bu isim, RTX'in sistemine şakacı bir gönderme. İHA'lar ayrıca parazit cihazlarına karşı da savunmasızdır.

Litvanya, Rus İHA'larına karşı koymak için Ukrayna'ya binlerce Skywiper Elektronik İHA Azaltma 4 Sistemi (EDM4S) gönderdi. Doğal olarak bu, GPS'in engellendiği ortamlarda çalışabilen İHA'ların geliştirilmesine yol açıyor.

Yapay zeka ayrıca tehdit analizinde çok sayıda adam-saatini serbest bırakabilir. Ordu Albayı Richard Leach'in Savunma Bakanlığı için yazdığı bir makalede açıkladığı gibi:

Yapay zekanın temel bilgi parçalarını belirlemesine ve belki de temel analizlerin bir kısmını yapmasına izin verin. Analistlerin zor sorun kümesine odaklanmalarına izin verin, böylece zaman, kaynak ve insan israfı olmasınlar.

Politika ve Etik Endişeler

Ocak 2023'te Savunma Bakanlığı, otonom silah protokolü olan Yönerge 300.09'da güncellemeler duyurdu. Bu değişiklikler, son on yılda teknolojideki hızlı ilerlemeleri yansıtıyordu. En dikkat çekici değişiklik, dil ve otonom ve yarı otonom silah sistemlerinin nasıl tanımlandığıydı. Daha önceki 2012 metni "insan operatörü" ifadesini kullanırken, revizyonda sadece "operatör" ifadesi yer alıyor. Bu, silah sistemlerinin insan olmayanlar tarafından kontrol edildiğini ima ediyor.

Savunma Bakanlığı, özellikle ölümcül güç kullanımıyla ilgili olarak temel değerlerinin değişmediğini savunsa da, savaşta yapay zekanın temel sorununu vurguluyor. Yani diplomasi ve politika, teknolojik ilerlemeden çok daha yavaş hareket ediyor. Hızla ilerleyen bir teknolojiyi düzenlemek zordur. Ayrıca, yapay zekanın askeri uygulamaları üzerindeki uluslararası silah kontrolü de zordur.

Tarihsel olarak, silah kontrolü anlaşmalarının çok iyi bir geçmişi yoktur. Örneğin, 1921-22 Washington Deniz Konferansı, savaş sonrası artan gerginlikleri hafifletmek için savaş gemilerinin boyutunu sınırlamaya çalıştı. Anlaşma bir miktar başarılı oldu ancak 1930'ların ortalarında terk edildi. Benzer şekilde, Nixon yönetimi Sovyetler Birliği ile Stratejik Silahların Sınırlandırılması Görüşmeleri (SALT 1 ve 2) ile gerginliği azaltmaya çalıştı. SALT II 1979'da imzalandı ancak Sovyetlerin Afganistan'ı işgalinden sonra hiçbir zaman onaylanmadı. Tarih, uygulama ve güvenin silah kontrolünde sorunlu noktalar olma eğiliminde olduğunu gösteriyor.

ABD-Rusya ilişkilerinin mevcut durumu, Çin ile artan gerginlikler ve Orta Doğu'da devam eden çatışma göz önüne alındığında, muhtemelen silah kontrolü anlaşmalarına pek fazla ilgi yok. Askeri kullanım için yapay zeka geliştirmek bir risktir ancak geliştirmemek ABD ve müttefikleri için daha da büyük bir risk teşkil eder.

Sonuç

Yapay zeka, modern savaşların nasıl yürütüldüğünü önemli ölçüde değiştirme potansiyeline sahiptir. Geçici taktik fırsatları değerlendirmek için hızlı kararların gerekli olduğu asimetrik çatışmalarda, karar alma sürecini hızlandırmak savaşın sisini aşmaya yardımcı olabilir.

Aynı şekilde, drone sürülerinin olasılığı daha geleneksel silah sistemleriyle ilişkili maliyetleri ve riskleri önemli ölçüde azaltabilir. Birkaç bin dolar değerindeki bir kamikaze drone sürüsü, onlarca veya yüzlerce milyon dolar değerindeki bir hedef için ciddi bir tehdit olacaktır.

Öte yandan, halihazırda geliştirilmekte olan karşı önlemler var ve dikkate alınması gereken ciddi etik sorular var. Savunma Bakanlığı, ölümcül gücün asla otonom olarak kullanılmayacağı konusunda ısrar ediyor ancak diğer rejimler bu kadar tereddütlü olmayacak.

Giriş maliyeti geleneksel silahlardan çok daha düşük olduğu için, askeri kullanım için yapay zeka geliştiren sadece yerleşik güçler olmayacak. Silah kontrol anlaşmalarının çok fazla geçmişi yok, bu nedenle prensip olarak otonom olarak ölümcül güç kullanma yeteneğini geliştirmeyi reddetmek akıllıca olmaz. Yapay zekanın geleceği konusunda zorlu seçimler önümüzde.

Kaynak: 24/7 Wall St