Bu Girişimci Şirket Neden Nükleer Reaktörleri 1600 metre (1 Mil) Yer Altına Gömmek İstiyor?

[™ Admin]

Bu Girişimci Şirket Neden Nükleer Reaktörleri 1600 metre (1 Mil) Yer Altına Gömmek İstiyor?

Berkeley, Kaliforniya merkezli bir girişim olan Deep Fission, nükleer enerjiyi yeniden icat etmek için cesur bir hamleyle reaktörlerini yer altına taşıyor. Baba-kız ekibi Richard ve Elizabeth Muller tarafından yönetilen şirket, bu cüretkar fikri hayata geçirmek için tohum öncesi finansman turunda 4 milyon dolar topladı.

Konsept basit ama çığır açıcı: Sadece 30 inç genişliğinde küçük bir nükleer reaktör inşa edin ve onu bir mil derinliğinde bir sondaj şaftına indirin. Bu yaklaşım, geleneksel nükleer enerjiyi uzun süredir rahatsız eden muazzam maliyet ve güvenlik endişelerini ortadan kaldırabilir.

Geleneksel Nükleer Enerjinin Sorunu

Nükleer enerji her zaman neredeyse sınırsız bir güç geleceği vaat etmiştir. Ancak, güvenlik önlemlerinin yüksek maliyetleri ve kamuoyunun muhalefeti ilerlemesini durdurmuştur. Geleneksel reaktörler, olası kazalara karşı koruma sağlamak için kalın, takviyeli betondan ve paslanmaz çelikten yapılmış muazzam muhafaza yapılarına ihtiyaç duyar.

Bu yapılar, kapsamlı soğutma sistemleri ve diğer güvenlik özellikleriyle birlikte nükleer santrallerin inşasını ve bakımını pahalı hale getirir. Örneğin, İngiltere'de planlanan Hinkley Point nükleer santrali yıllarca gecikme ve büyük maliyet aşımıyla karşı karşıya kaldı. Fransız enerji şirketi EDF tarafından inşa edilen santralin tahmini 50 milyar avroluk maliyeti tarihin en pahalı binalarından biri olmaya aday görünüyor.

Ve modern nükleer reaktörler çok güvenli kabul edilse de, birkaç tarihi felaket olayı kamuoyunun algısını ve politikasını önemli ölçüde değiştirdi.

İlk büyük darbe, 1979'da Pensilvanya'daki Three Mile Island kazasıyla geldi. Bir reaktör çekirdeğinin kısmi erimesi, az miktarda radyoaktif gazın salınmasına yol açtı. Acil sağlık etkileri asgari düzeyde olsa da, olay nükleer enerjinin güvenliği konusunda yaygın bir korku ve şüphe uyandırdı. Sadece yedi yıl sonra, Sovyetler Birliği'ndeki Çernobil felaketi tüm dünyaya şok dalgaları gönderdi. Felaket niteliğindeki patlama ve ardından gelen yangın, binlerce ölüme ve uzun vadeli sağlık sorunlarına yol açan büyük miktarda radyoaktif madde açığa çıkardı.

Nükleer Yavaşlama

Çernobil, nükleer enerjinin potansiyel tehlikelerinin küresel sembolü haline geldi. Buna karşılık, birçok ülke nükleer programlarını durdurdu veya yavaşlattı. Bu tür talihsizlikler, güvenlik, atık yönetimi ve nükleer yayılma konusundaki endişelerle körüklenen büyüyen bir nükleer karşıtı hareketi tetikledi.

Kamuoyu protestoları ve siyasi lobicilik, daha sıkı düzenlemelere ve bazı durumlarda yeni nükleer inşaatlara yönelik tamamen yasaklara yol açtı. Örneğin Almanya, 2011'de tüm nükleer reaktörlerini 2022'ye kadar aşamalı olarak kapatmaya karar verdi. Karar, o yıl Japonya'daki Fukuşima Daiichi nükleer felaketinden büyük ölçüde etkilendi. Bir deprem ve tsunami, Japonya'daki santraldeki üç reaktörde erimeye neden oldu ve özellikle jeolojik olarak istikrarsız bölgelerde nükleer santrallerin güvenliğiyle ilgili korkuları yeniden alevlendirdi.

Almanya'daki son üç nükleer santral nihayet 15 Nisan 2023'te devre dışı bırakıldı. Atomausstieg'in son adımı, yirmi yıldan uzun süredir devam eden ve Almanya'nın neredeyse tüm ana siyasi partilerini içeren bir sürecin sonunu işaret etti. Almanya'nın nükleer enerjisinin çoğu, güneş enerjisine yapılan büyük yatırımlarla karşılandı. Ancak yenilenebilir enerji hem nükleer enerjinin hem de fosil yakıtların yerini tamamen alamaz, ikincisi şebekeyi dengeleyen temel yük gücü sağlar.

Güvenlik ve Maliyet İçin Radikal Bir Yeniden Tasarım

Deep Fisyon'un yaklaşımı, bir mil derinliğindeki yeraltı ortamının doğal koşullarından yararlanarak bu engelleri aşmayı öneriyor. Bu derinliklerde, su sütununun ağırlığı tek başına reaktörün çalışması için gerekli basıncı sağlayarak büyük ve maliyetli basınç kaplarına olan ihtiyacı ortadan kaldırır. Katı kayayla çevrelenmiş reaktör, geleneksel bir muhafaza binasına ihtiyaç duymaz. Ve en kötü senaryo gerçekleşirse, plan basittir: şaftı betonla doldurun ve kapatın.

Reaktör tasarımı, geleneksel basınçlı su reaktörünün (PWR) basitleştirilmiş bir versiyonudur. Standart sıcaklıklarda ve basınçlarda çalışır ancak uzaktan kumandalı kontrol çubukları dışında neredeyse hiç hareketli parçası yoktur. Bu, mekanik arıza olasılığını en aza indirir. Dahası, reaktörün kendi kendini sınırlayan tasarımı, aşırı ısınmaya başladığında otomatik olarak kapanması anlamına gelir.

Deep Fission'ın kurucuları misyonları konusunda nettir. Uzak topluluklara güç sağlamaktan yapay zeka veri merkezlerine enerji sağlamaya kadar çeşitli yeni uygulamalar için nükleer enerjiyi uygulanabilir bir seçenek haline getirmeyi amaçlıyorlar.

CEO Elizabeth Muller, "İklim değişikliği temiz enerjiye olan ihtiyacı hızlandırdı ve nükleerin kömür ve doğal gazla rekabet edebilmesi için daha ucuz olması gerekiyor" dedi. "Diğer reaktör tasarımlarının ötesinde yenilikler yaptık ve bu vizyonu hayata geçirmek için Nükleer Düzenleme Komisyonu ile erken bir aşamada iletişime geçtik."

Hala Erken Aşamalarda

Girişim zaten önemli adımlar attı. Kavramsal bir tasarım tamamladı, düzenleyici bir katılım planı sundu ve ABD Nükleer Düzenleme Komisyonu ile bir tasarım inceleme toplantısı düzenledi. Sonraki adımlar arasında daha fazla düzenleyici onay ve pilot tesis için en iyi jeolojik sahanın belirlenmesi yer alıyor.

Teknoloji hala erken aşamalarında olsa da Deep Fission, dünyanın enerji ihtiyaçlarına uygun maliyetli, ölçeklenebilir bir çözüm sağlayabileceğine inanıyor. Girişimin çabaları, nükleer enerjiye temiz bir enerji kaynağı olarak olan ilginin daha geniş bir şekilde yeniden canlanmasıyla birlikte geliyor. Nükleer reaktörler, fosil yakıtlara olan bağımlılıklarını azaltmayı amaçlayan veri merkezlerine, endüstrilere ve uzak bölgelere güç sağlamak için giderek daha fazla değerlendiriliyor.

Elbette zorluklar var. Teknolojinin kendisini yalnızca güvenlik ve verimlilik açısından değil, aynı zamanda kamu algısı açısından da kanıtlaması gerekiyor. Nükleer reaktörleri bir mil yer altına gömme fikri, yenilikçi olduğu kadar tartışmalı da. Yine de Deep Fission'ın yaklaşımı, nükleer enerjiyi temelden yeniden düşünme yeteneğinde potansiyel gören yatırımcıları cezbetti.

"Deep Fission'a yatırım yaptık çünkü nükleer enerjinin olağanüstü güvenli, uygun maliyetli ve güvenilir olmasını sağlayacak bir yol tasarlıyorlar," dedi finansman turuna liderlik eden girişim sermayesi şirketi 8VC'de yönetici ortak olan Joe Lonsdale. "Küresel talep arttıkça, daha fazla seçeneğe ihtiyacımız var."

Kaynak: ZME Science