Araştırmaya Göre İnsan Bilinci Entropinin Yan Etkisi Olabilir

Araştırmaya Göre İnsan Bilinci Entropinin Yan Etkisi Olabilir

Alıntı

Entropi, fizikte bir sistemin mekanik işe çevrilemeyecek termal enerjisini temsil eden termodinamik terimidir. Çoğunlukla bir sistemdeki rastgelelik ve düzensizlik (kaos) olarak tanımlanır ve istatistikten teolojiye birçok alanda yararlanılır. Sembolü S'dir.

Bilim insanları düzensizliği entropi adı verilen nicelik ile ölçerler. Sistemlerdeki düzensizlik arttıkça entropi de artar. Bu durumda faydalı (iş yapabilir) enerji miktarı azalır, faydasız enerji artar.

Eğer bir sistem tamamen düzenli ise entropisi sıfır olabilir. Entropi, enerji gibi korunan bir özellik değildir. Bütün enerji değişimlerinde çevre ile sistemin entropi değişimlerinin toplamı daima pozitiftir. Bu da evrendeki toplam entropinin sürekli artmasına sebep olur. Mesela Dünya'daki yaşam Güneş'ten gelen Entropiyle beslenir. Bitkiler büyümeleri için gerekli enerjiyi güneş ışığından aldıkları zaman evrene bir miktar düzen katılır ve bu nedenle entropi azalır.

Fakat Dünya'daki bu entropi(belirsizlik) azalması, bütün bir evrendeki entropi artışı yanında küçük bir miktar olarak kalır.[kaynak belirtilmeli] Güneş'in yıpranma oranı, dünyamıza kattığı düzene göre çok büyüktür. Bir diğer örnek olarak yapboz verilebilir. Yapbozdaki resim, bilgiler birer birer yerine konulup entropi azaltılarak tekrar bir araya getirilebilir ancak resimde yeniden sağlanan düzen, yapbozu yapan kişiyi hayatta tutmak için evrenin başka bir yerinde ortaya çıkan düzensizlikten her zaman daha azdır.

Kendimizi düşünürsek, yaşamak için gerekli enerjiyi gıdalardan alırız, bu enerjinin kaynağı ise Güneş'teki yıpranma sonucu çıkan güneş ışığıdır. Bir sistemin -273.15 Santigrat derecede (0 Kelvin) entropisi sıfır olarak kabul edilir.

İnsan beynimizin Evreni oluşturan aynı 'yıldız maddesinden' oluşması yeterince etkileyici, ancak 2016'da yayınlanan çılgın bir çalışma, bunun ikisinin ortak noktası olan tek şey olmayabileceğini öne sürüyor.

Makale, tıpkı Evren gibi, beynimizin de (entropi ilkesine benzer şekilde) düzensizliği en üst düzeye çıkaracak şekilde programlanmış olabileceğini ve bilincimizin yalnızca bir yan etki olabileceğini öne sürüyor.

İnsan bilincini (kendimizin ve çevremizin farkında olma yeteneğimizi) anlama arayışı yüzyıllardır devam ediyor. Bilinç, insan olmanın çok önemli bir parçası olmasına rağmen, araştırmacılar hâlâ onun nereden geldiği, ne zaman başladığı ve neden ona sahip olduğumuzla boğuşuyor.

Ancak Fransa ve Kanada'dan araştırmacıların önderlik ettiği 2016 araştırması yeni bir olasılığı ortaya koyuyor: Ya bilinç, beynimizin bilgi içeriğini en üst düzeye çıkarması sonucunda doğal olarak ortaya çıkarsa? Başka bir deyişle, ya bilinç beynimizin entropi durumuna doğru ilerlemesinin bir yan etkisiyse?

Entropi temel olarak bir sistemin düzenden düzensizliğe doğru ilerlemesini tanımlamak için kullanılan terimdir. Bir yumurta düşünün: Tamamen sarısı ve beyazı olarak ayrıldığında entropisi düşüktür, ancak karıştırdığınızda yüksek entropiye sahiptir; olabilecek en düzensiz durumdur.

Pek çok fizikçinin Evrenimizde bunun olduğuna inandığı şey bu. Büyük Patlama'dan sonra, Evren yavaş yavaş düşük entropi durumundan yüksek entropi durumuna doğru ilerlemektedir ve termodinamiğin ikinci yasası, entropinin yalnızca bir sistemde artabileceğini belirttiğinden, zaman okunun neden yalnızca ileriye doğru hareket ettiğini açıklayabilir. .

Bunun üzerine araştırmacılar aynı düşünceyi beynimizdeki bağlantılara uygulamaya karar verdiler ve bu bağlantıların biz bilinçliyken kendi kendilerine sıralamayı seçtikleri şekilde herhangi bir düzen gösterip göstermediklerini araştırmaya karar verdiler.

Bunu yapmak için Toronto Üniversitesi ve Paris Descartes Üniversitesi'nden bir ekip, yedisi epilepsi hastası olan dokuz kişinin beynindeki nöron ağlarını modellemek için istatistiksel mekanik adı verilen bir tür olasılık teorisi kullandı.

Spesifik olarak, beyin hücrelerinin bağlantılı olup olmadığını anlamak için nöronların senkronizasyonuna (nöronların birbirleriyle aynı fazda salınıp salınmadığına) bakıyorlardı.

İki veri kümesine baktılar: İlk olarak katılımcılar uykuda ve uyanıkken bağlantı modellerini karşılaştırdılar; ve daha sonra epileptik hastaların beşinin nöbet geçirdiği ve beyinlerinin normal, 'uyanık' durumda olduğu zamanlardaki farka baktılar.

Her iki durumda da aynı eğilimi gördüler; katılımcıların beyinleri tam bilinçli durumdayken daha yüksek entropi sergiledi.

Ekip, "Şaşırtıcı derecede basit bir sonuç bulduk: Normal uyanıklık durumları, en yüksek entropi değerlerini temsil eden, beyin ağları arasındaki etkileşimlerin mümkün olan en fazla sayıda konfigürasyonuyla karakterize edilir" diye yazdı.

Bu durum araştırmacıları bilincin bilgi alışverişini en üst düzeye çıkarmaya çalışan bir sistemin "ortaya çıkan bir özelliği" olabileceğini öne sürmeye yöneltti.

Çok fazla kendimizi kaptırmadan önce, bu çalışmanın bazı büyük sınırlamaları var; özellikle de örneklem büyüklüğünün küçük olması. Özellikle herkesin beyni çeşitli durumlara biraz farklı tepki verdiğinden, yalnızca dokuz kişiden kesin bir eğilim tespit etmek zor. Bu aşamada, çoğunlukla sadece spekülasyondan ibarettir.

Araştırmada yer almayan Birleşik Krallık'taki Lancaster Üniversitesi'nden fizikçi Peter McClintock, o sırada Fizik Dünyası'ndan Edwin Cartlidge'e sonuçların "ilgi çekici" olduğunu ancak deneyler de dahil olmak üzere daha fazla sayıda denek üzerinde tekrarlanması gerektiğini söylemişti. hastalar anestezi altındayken olduğu gibi diğer beyin durumları sırasında.

Ancak çalışma daha ileri araştırmalar için iyi bir başlangıç noktası ve beynimizin neden bilinçli olma eğiliminde olduğuna dair olası yeni bir hipoteze işaret ediyor.

Beynin organizasyonunun bilincimizi nasıl etkileyebileceğini henüz yeni anlamaya başlıyoruz, ancak bu oldukça büyüleyici bir tavşan deliğidir. Ve hepimizin Evreni yöneten yasalarla birbirimize bağlı olduğumuza dair güzel bir hatırlatma.

Kaynak: ScienceAlert