Neden pek çok yönetici işten çıkarmaları önlemek için maaşlarında kesinti yapmıyor? Eski bir Microsoft İK Başkan Yardımcısı açıklıyor.

[™ Admin]

Neden pek çok yönetici işten çıkarmaları önlemek için maaşlarında kesinti yapmıyor? Eski bir Microsoft İK Başkan Yardımcısı açıklıyor

Chris Williams, Microsoft'ta İK Başkan Yardımcısıydı ve şu anda yönetici düzeyinde danışman ve danışmandır.

Yüksek maaşlı yöneticilerin ücret kesintilerine gitmediğini, çünkü bunun önemli bir fark yaratmayacağını açıklıyor.

Şirketler yöneticilere stok yüklüyor çünkü bunlar iş parasının cebinden çıkmamasına neden oluyor.

Haberlerde gördüğümüz işten çıkarmalara rağmen her zaman şu soru ortaya çıkıyor: Yüksek maaşlı yöneticiler neden maaş kesintisi yapmıyor? Devasa maaş paketlerini kesip bazı işleri kurtaramazlar mıydı?

Microsoft'un İK Başkan Yardımcısı olmak da dahil olmak üzere 40 yılı aşkın iş hayatım boyunca birkaç işten çıkarmadan fazlasını gördüm. Bu gözlem adil bir gözlemdir. Sorumlu yöneticiler neden oldukları acının bedelini asla ödemiyor gibi görünüyor ve işte bunun birkaç nedeni.

1. Bu sadece matematik

Yöneticilerin bunu kendilerine haklı çıkarmak için en sık kullandıkları nedenlerden biri basit matematiktir. Maaşlarının kesilmesi önemli bir etki yaratmaz.

Örneğin Google veya Microsoft'u ele alalım, matematiğe çok benzer iki şirket. Bu şirketlerin her ikisinin de yaklaşık 200.000 çalışanı var. Her ikisi de geçen yıl yaklaşık 10.000 çalışanı işten çıkardı. Ve her iki CEO'ya da benzer miktarlarda maaş ödeniyor; maaşlar yılda yaklaşık 2 milyon dolar.

Bu şirketler için 10.000 çalışanı işten çıkarmak, onları yılda yaklaşık bir milyar dolarlık maliyetten kurtarıyor. CEO'nun maaşının tamamen kesilmesi bunun yalnızca %0,2'sini kurtaracaktır.

Matematik o kadar büyük ki, yöneticiler maaşlarını kesmenin soruna bir çözüm bile getirmeyeceğini belirtmekten hoşlanıyorlar.

2. Stokla ilgili

Ama durun, siz itiraz edin, Google'dan Sundar Pichai geçen yıl 200 milyon doların üzerinde para kazandı! Ve Microsoft'tan Satya Nadella 2022'de neredeyse 50 milyon dolar kazandı!

Haberin konusu bu, ama gerçekte olan bu değil. Onlara bu miktarlar ödenmedi; onlara hisse senedi hibeleri verildi. Belirli bir süre boyunca bu yelek (uygulanabilir hale gelir) verir.

Örneğin Sundar'ın üç yıllık yelekleri. Google'ın hisse senedi fiyatı düşerse tazminatı da düşecek. Ancak geçen yıl yaklaşık %50 oranında arttı. Sundar son derece iyi iş çıkardı.

Bu tür hibeler, şirketlerin hoşuna gittiği için yönetici ücretlendirmesinde yaygın olarak kullanılıyor. Hisse senedi şirkete bu paranın cebinden çıkmasına mal olmaz. Muhasebe büyüsü bu tür hibeleri firma için çok ucuz hale getiriyor.

Daha da önemlisi yönetim kurulları, yöneticiyi hisse senedi fiyatlarındaki iniş çıkışlara kelepçelemeyi iyi bir şey olarak görüyor. CEO maliyet sorununu çözmezse tazminatları büyük darbe alır. Şirketin değerini ve hisse senedi fiyatını artıracak aksiyonlar alırlarsa herkes kazanır. Veya en azından, yönetim kurulu, yönetim kurulu, birçok çalışan ve yatırımcıyı içeren tüm hissedarlar kazanır.

Maaşlara benzer şekilde, bu hibeler mevcut kârlılığı etkilemediğinden, bunları kesmek, kesmeleri gereken paradan tasarruf etmeyecektir. Şirket, yönetim kurulu ve CEO sorulduğunda soruna bir çözüm getirmeyeceğini söyleyecektir.

3. Bu bir rekabet

Bir diğer faktör ise bu yönetici pozisyonları için yetenek arayışında yaşanan şiddetli rekabettir.

Spor dünyasında olduğu gibi çok az insan bu seviyede oynayabilir. Çok az sayıda değerli yönetici, küresel ölçekte yüzbinlerce çalışanı ve operasyonları olan trilyon dolara yakın şirketleri yönetme deneyimine sahip.

Yıldız sporcular gibi bu seviyede performans gösterebilenler de akranlarına bakıyor. Çoğu zaman kıskançlıkla karşılaştırırlar ve karşılaştırırlar. Fortune 500'deki taban ücretlerin çok benzer olmasının bir nedeni var. Yetenek rekabeti sıkı ve bu seviyede oynayanlar değerlerini biliyor.

O halde fark, hisse senedi paketi ve hisse senedi fiyatıdır; tam da bu şirketlerin yönetim kurullarının istediği şeydir. Bir yıldızı işe alabilmek, onlara hisse senedi yüklemek ve "Hisse senedini yükseltirseniz cömert bir şekilde ödüllendirileceksiniz" diyebilmek istiyorlar.

Maliyet baskısıyla karşı karşıya kalan şirketlerin yönetim kurullarının yapmak isteyeceği son şey, liderlerinin araştırmaya gitmesini sağlamaktır. Tazminatın düşürülmesi - emsalleriyle rekabetçi olmaması - tam da bunu sağlayacaktır. Riske atmak istemedikleri bir şey bu.

Görüntü bu ama
Ancak bu tamamen ekonomik tartışmanın sorunu, asıl meseleyi gözden kaçırmasıdır. Bu CEO'ların lider olması gerekiyor. Yeni bir rota belirlemeleri ve organizasyon için davranış modelleri olmaları gerekiyor.

Şirket baskı altındaysa ve işler o kadar kötüyse, insanlar işlerini kaybediyorsa CEO'ların acıyı paylaşması gerekmez mi?

Tabii ki yapmalılar.

Bazıları, kamuoyunun baskısı altında, daha iyisini yapmak için kamuya açık taahhütlerde bulundu. Sundar Pichai bir yıl önce maaşını düşürmeyi taahhüt etmişti ancak daha önce de belirttiğim gibi geçen yıl aldığı toplam tazminat 200 milyon doların üzerindeydi. Apple'dan Tim Cook, halka açık olarak hisse senedi hibesinin yarıya indirilerek 40 milyon dolara indirilmesini talep etti. 3 milyon dolarlık temel maaşı ve 6 milyon dolarlık ikramiyesi değişmedi.

Ama çoğu bunu yapmıyor. Yukarıdaki tüm mazeretleri kendilerine, yönetim kurullarına ve hissedarlarına gerekçelendirecekler.

Daha sonra şirkete dönüp tüm bunların ne kadar zor olduğu, insanların gidişini görmenin ne kadar üzücü olduğu ve başka seçeneklerin olmasını ne kadar diledikleri hakkında hararetli konuşmalar yapacaklar.

En önemlisi, yarın daha güçlü bir şirket için nasıl birlikte çalıştığımızdan bahsedecekler, sonra da çekleri bozdurup hisselerini satarken gülümseyecekler.

Kaynak: Business Insider