Bakış açısı: Yoksul doğan çocukların, ırklarına bakılmaksızın hata yapma veya kötü karar alma payı çok azdır.

Bakış açısı: Yoksul doğan çocukların, ırklarına bakılmaksızın hata yapma veya kötü karar alma payı çok azdır.

İSKENDERİYE, LA. (AP) — Alfred King, Alexandria, Louisiana'da polis 20 Ocak sabah saat 1.30'dan kısa bir süre önce 12. Cadde ile Magnolia Caddeleri'nin kesişimine ulaştığında, küçük bir apartmanın otoparkında ölümcül şekilde yaralanmıştı.

34 yaşındaki çocuk, büyüdüğüm ve ailemin büyük bir kısmının yaşadığı küçük şehirde 2023 yılının ilk ölümcül silahlı saldırısıydı.

Alfred'in ölümü, ABD'de her ırktan ve etnik kökenden yüzbinlerce insanın şiddetli bir şekilde öldüğü 38 yıllık bir dönem olan 1985'teki ilk ölümümden bu yana anlattıklarımın bazılarına benziyordu.

Okuldaki silahlı saldırılardan telefon kulübesindeki uyuşturucu olayına kadar bu olayların çoğunun ayrıntılarını biliyorum. İşten eve gelen ve oğlunu sokakta sarı polis bantlarıyla çevrelenmiş halde gören bir annenin çığlığını duydum. Birden fazla annenin ergenlik çağındaki oğlunun yüzüne nazikçe dokunduğunu ve ardından tabutun kapağını kapattığını gördüm.

Şiddetten kaçmak için annesinden kendisini bölgenin dışına göndermesini isteyen Washington D.C.'li genç gibi bazı hikayeler hafızalara kazındı. Lise mezuniyet partisini planlamak için sadece bir hafta sonu eve gelmek için yıllarını uzakta geçirdi ve bir yabancı tarafından rastgele bıçaklanarak öldürüldü.

Bu geçmiş hikayelerden bazılarını bilsem de, yetişkinlerin yıllar önce verdiği bir karardan, yıkık bir sokağın sonundaki silah seslerine kadar kişisel olarak izini sürebildiğim hikaye Alfred'inki.

Alfred benim ilk kuzenim.

13 yaşındayken, annesi öldürüldükten sonra eşim ve ben onun yasal velayetini almaya çalıştık ama vasisi hayır dedi.

Sık sık onu ve onu kaçış hızına ulaşmaktan alıkoyan kararı, doğum koşullarının ağırlığını üzerinizden kaldırmak için doğru gitmeniz gereken şeyleri düşünüyorum. Bunlar arasında aile, eğitim, işler, arkadaşlar, mahalleler, yetişkinlerin müdahaleleri, sıkı çalışma ve iyi şanslar yer alır.

İnsanların ne olmak isterlerse o olabileceğini söylüyoruz. Bu bir dereceye kadar doğru ama Amerika'nın ekonomiye dayalı kast sisteminin sosyoekonomik düzeylerinde ilerlemek, gençliğimin Apollo ay misyonlarına benziyor. Milyonlarca parçanın sizi oraya götürüp geri getirebilmesi için mükemmel bir şekilde çalışması gerekir.

Harvard merkezli çığır açan Opportunity Insights projesinin bir parçası olan "Amerika Birleşik Devletleri'nde Irk ve Ekonomik Fırsat: Nesiller Arası Bir Perspektif"e göre, en alt beşte birlik dilimde yer alan bir ebeveyn veya ebeveynlerden doğan Siyah çocukların yalnızca %2,5'i en üst beşte birlik dilime geçiyor. Hane geliri.Beyaz çocuklar için bu rakam %10.6. Her ikisi için de en muhtemel olanı, en yoksul beşte birlik dilimde kalmaları veya en iyi ihtimalle bir basamak yukarı alt orta sınıfa geçmeleridir.Beyaz çocuklar için bu rakam %53.4'tür. Siyah çocuklar için ise %75,4.

İstatistiklerin odak noktası ırksal eşitsizlik olma eğilimindedir. Eşitsizliği görüyorum ama şunu da görüyorum: Siyah ya da beyaz, yoksul doğan çocukların yarısından azı çok fazla ilerleme kaydediyor. Bir adım atsalar bile, bir araba tamiri, kaçırılan bir iş günü veya yüksek bir elektrik faturası aşağıya doğru bir sarmal başlatabilir.

Ve biz bunu ahlaki bir başarısızlık olarak görsek de, milyonlarca insan o dünyaya doğmuştur. Nüfus sayımı verilerinin bir ölçüsü, 2022'de 18 yaşından küçük 10,7 milyondan fazla çocuğun yoksulluk sınırının altında yaşadığını gösteriyor ve bu rakamın şüphesiz daha yüksek olmasının nedeni, milyonlarca çocuğun gelirlerinin belirlenemediği yerlerde yaşaması.

Milyonlarca genç, sosyal güvenlik ödemelerinin, WIC, SNAP ve TANF'ın, çeşitli gıda, beslenme ve gelir yardımı programlarının günün gündeminde olduğu evlerde yaşıyor.

Yoksulluk tek bir ırkın ilgi alanı değildir. Şiddetli ölüm de değildir. Sosyoekonomi, mağduriyet ve ceza adaleti katılımının yanı sıra yetersiz sağlık hizmetleri ve eğitim sonuçları için de iyi bir öngörücüdür.

Alfred dünyaya ekonomik açıdan en alt basamakta geldi ve 13 yaşındayken muhtemelen onu orada tutacak kritik kararı verdi. Annesi aylar önce İskenderiye'de vurularak öldürülmüştü. Amcam, yani babası elinden geleni yapmıştı ama genellikle aynı anda birkaç kez olmak üzere ağır işlerde çalışmaktan çökmüştü ve kendisi de sınırlı bir gelirle yaşıyordu. Oğluna fazla bir gelecek vaat edemedi.

Onunla ilk tanıştığımda Alfred zayıf, sıska, çok utangaç bir çocuktu; başını öne eğip göz temasından kaçınıyordu. Yumuşak ve yavaş konuşuyordu ve zorbaların hedefiydi.

Onun gülümsediğini hatırlamıyorum - hiç. En azından benim etrafımda onun doğası melankolikti.

Alfred'e göre ben, büyüleyici bir hayatı olan kuzendim. Gerçek şu ki, hiçbir zaman anlayamayacağım nedenlerden dolayı neredeyse her şey yolunda gitti.

Kendilerini botlarının askılarından yukarı çeken insanlardan bahsetmeyi seviyoruz. Pek çok kişi botlarıma katkıda bulundu ve bana kayışların nasıl kullanılacağını gösterdi. Öğretmenler, arkadaşlar, aile, komşular vardı ve şans bir aradaydı. Bu karışım, eğitime gerçekten değer veren, beni büyütmesine yardım eden iyi bir adamla evlenen, dokuzuncu sınıftan ayrılan, evli olmayan bir annenin oluşturduğu temele eklendi.

Alfred'in notları iyi değildi. Bana bakışındaki bir şey bana en son ne zaman göz muayenesi yaptırdığını sormama neden oldu. Bir optometrist ziyareti ve bir çift gözlükten sonra tahtayı görebilmişti.

Eşimle o zaman karar verdik. Onu yaşadığımız Maryland'e geri getirmek istedik. İş sosyal haklarımın onu karşılayabilmesi için yasal velayet istedik. Ayrıca ortaya çıkabilecek öngörülemeyen bürokratik veya yasal engeller olmadan onun adına kararlar alabilmek istedik.

Artık ölmüş olan amcam evet dedi ama bana mesajı Alfred'in artık merhum büyükannesinin hayır dediğiydi. Alfred bir çeşit devlet çeki alıyordu. Ne kadar ödediğini, hangi program olduğunu bilmiyorum. Bu yıl Sosyal Güvenlik Kurumu'na bunun ne olabileceğini sordum, birkaç ihtimal vardı. Reşit olmayan biri olarak, annesinin ölmesi nedeniyle sosyal yardımlardan yararlanmaya hak kazanabilirdi. Ayrıca yaşadığı bazı sağlık sorunlarından dolayı Ek Güvenlik Geliri de olabilir.

O zamanlar asgari ücretin saat başına 5,15 dolar olduğu ve insanların mali açıdan çöküşün eşiğinde yaşadığı bir yerde, ne kadar ya da ne için olduğu önemli değildi. Belirli bir ekonomik sınıfta doğduysanız her şey temel ihtiyaçlara yöneliktir: yiyecek, kira, kamu hizmetleri, giyim.

Alfred Louisiana'da kaldı.

Yıllar geçtikçe yetişkinliğe ulaştı ve eve geldiğimde, özellikle de kendi çocukları olduğunda, elimdeki parayı ona verirdim. O zamana kadar sabıka kaydı vardı ama bana da aynı şekilde davrandı ve annemi kontrol etti: Shirley Teyze.

13 yaşındaki çocuk için verilen kararı yargılayamam ve yargılamayacağım. Bunun gerekliliğini üzülerek anlıyorum. Ama onu yakalasaydık ne olurdu diye merak ediyorum. Her şeyin yolunda olacağını kesin olarak söyleyemem ama ona farklı bir yol izlemesi için daha fazla seçenek sunabileceğimize inanıyorum. Hatırlanmasını istediğim şey, onun yolunu değiştirmenin aynı zamanda haksızlık yapmış olabileceği herkesin hayatını da değiştirmiş olacağıdır.

Yaşadığı ve öldüğü mahallede terk edilmiş evler ve boş arsalar var. Bu yıl orada birçok kez bulundum.

Orada, istemedikleri koşullarda doğan, hata ya da kötü şansa yer bırakmadan yaşayan birkaç küçük çocuk gördüm. Onlar ve onlar gibi milyonlarca çocuk için, ırk ve etnik köken ne olursa olsun, her şeyin yolunda gitmesi ve kaçış hızına ulaşmaları için dua ediyorum.

Kaynak: AP Associated Press