Dokuzuncu Gezegen Bir Gezegen Olmayabilir… Ama Tamamen Başka Bir Şey

[™ Admin]

Dokuzuncu Gezegen Bir Gezegen Olmayabilir… Ama Tamamen Başka Bir Şey

Dokuzuncu Gezegeni tespit etmek zor görünüyor.

Plüton'un yörüngesinin ötesinde bir yerde bulunan gizemli varsayımsal gezegen, onu bulma yönündeki tüm çabalarımızdan şu ana kadar kurtuldu. Anladık. Çok karanlık, çok soğuk ve çok uzakta; bunların hiçbiri tespite yardımcı olmuyor. Ve onun nerede olabileceğine dair sadece belirsiz bir fikrimiz var. Dışarıda bir sürü gökyüzü var ve yalnızca tek bir karanlık nokta var.

Bunun birkaç olası nedeni vardır. Henüz onu görmedik. Bir diğeri ise onun orada olmamasının gerçek olasılığıdır. Veya tek bir gezegen değil de bir kaya sürüsü olabilir.

Veya Hamilton College'dan Katherine Brown ve Case Western Reserve Üniversitesi'nden Harsh Mathur adlı fizikçiler tarafından yürütülen yeni araştırmaya göre, bir gezegenin kanıtı olarak yorumladığımız şey, aşağıda açıklandığı gibi mevcut yerçekimi modelimizde bir şeyin eksik olduğunun işareti olabilir. Genel görelilik.

Son araştırmalarına göre, bazılarının gizli bir gezegene atfettiği çeşitli nesnelerin yörüngelerindeki ince anormallikler, Modifiye Newton Dinamiği (MOND) adı verilen farklı türdeki bir yerçekimi modeliyle de tutarlıdır.

Newton yasalarının yararlı şeyler olduğuna şüphe yok. Ama tam olarak mükemmel değiller. Newton'un evrensel çekim yasasındaki kusurlar, Einstein'ın genel görelilik teorisiyle giderildi. MOND, Newton yerçekimi ivmesi belirli bir eşiğin altına düştüğünde diğer yerçekimi etkilerinin devreye girmesini öneren alternatif bir çözümdür.
MOND, normal maddeye bağlı gibi görünmeyen galaksilerin kütleçekimsel davranışını (beklenmeyen dönme eğrileri ve merceklenme etkileri) tanımlayabildiğinden, karanlık maddeye çekici bir alternatiftir. Ama aslında daha küçük ölçeklerde incelenmedi.

Mathur, "MOND galaktik ölçekteki gözlemleri açıklama konusunda gerçekten çok iyi" diyor. "Dış Güneş Sistemi üzerinde gözle görülür etkiler yaratacağını beklemiyordum."

Dokuzuncu Gezegen'in varlığı, dış Güneş Sisteminde gözlemlenen bazı tuhaf yörünge kümelenmelerine dayanılarak çıkarılmıştır. Orada, güneşi çevreleyen geniş yollarda muazzam sayıda küçük buzlu kaya bulunabilir. Bu kayalardan bazılarının yörüngelerinde bir araya toplandığının gözlemlenmesi, bunların büyük bir gezegenin kütleçekim etkisi tarafından sürüldüğünü akla getirebilir.

Brown ve Mathur, bu kümelenme gözlemlerinin MOND ile uyumlu olmayabileceğini düşündüler. Nasıl davrandıklarını gözlemlemek için dış Güneş Sistemi Kuiper Kuşağı nesnelerinin yörüngelerini MOND kapsamında modelleyen bir araştırma üstlendiler.

Şaşırtıcı bir şekilde, sonuçta gözlemlenen kümelenmeyle hemen hemen aynı şekilde davranan bir grup kaya ortaya çıktı. Hesaplamaları, MOND teorisine göre, dış Güneş Sistemindeki bazı nesnelerin zamanla Samanyolu galaksisinin çekim alanıyla aynı hizaya sürüklenmesi gerektiğini öne sürüyor.

Bu uzaktaki kayaların garip davranışlarından bir gezegenden ziyade MOND'un sorumlu olduğunu güvenle iddia etmek yeterli değil. Her iki durumda da yeterli veriye sahip değiliz. Yine de MOND'u Gezegen Dokuz yerine orada olabilecek şeylerin karışımına sokuyor. Dinamik simülasyonlar, MOND hipotezinin daha ayrıntılı bir şekilde incelenmesine olanak tanıyacak ve onu sağlamlaştırmaya veya dışlamaya yardımcı olacaktır.

Brown, "Sonuç ne olursa olsun" diyor, "bu çalışma, dış güneş sisteminin yerçekimini test etmek ve fiziğin temel problemlerini incelemek için bir laboratuvar görevi görme potansiyelini vurguluyor."

Kaynak: ScienceAlert