Hindistan'ın İlk Yerli Uçak Gemisine İlk Savaş Uçağı İndi

[™ Admin]

Hindistan'ın İlk Yerli Uçak Gemisine İlk Savaş Uçağı İndi

Türünün ilk örneği olan bir etkinlikte, Hindistan yapımı bir savaş uçağı, Hint yapımı bir uçak gemisine indi. ve geçen Eylül ayında hizmete girdi.

HAL Hafif Savaş Uçağı (LCA) Deniz Kuvvetleri versiyonunun bugün uçak gemisinin güvertesine gelişi, Hindistan Donanması ve genel olarak ülke için önemli bir an olsa da, jetin bir üretim versiyonunu sahaya çıkarma umutlarının yerini artık oldukça yüksek bir beklenti aldı. Çift Motorlu Güverte Tabanlı Savaş Uçağı veya TEDBF için iddialı plan ve başka bir yeni uçak gemisi için planlar oldukça ilerlemiştir.

Deniz test pilotu Commodore Shivnath Dahiya kontrollerdeyken, LCA Donanmasının ikinci prototipi olan NP-2, bugün Umman Denizi'nde seyir halindeyken Vikrant'ta mahsur kaldı. Jet daha sonra uçak gemisinin "kayakla atlama" rampasından havalandı ve bu, herhangi bir türden sabit kanatlı bir uçağın düz tavanda tam bir döngüyü tamamladığı ilk kez oldu. LCA Donanması daha önce bir uçak gemisi güvertesinden hareket etmiş olsa da, bu vesileyle ilgili savaş gemisi, Hindistan'a nakledilmeden önce Sovyetler Birliği'nde inşa edilen INS Vikramaditya idi.

NP-2 şimdi, savaş jetlerini ve yakın geçmişte gemiye binen helikopterleri kullanma yeteneğini kanıtlayan Vikrant'ta bir dizi güverte denemesine başlayacak. Daha önce, tüm bu denemelerin 2023 ortalarında tamamlanması ve taşıyıcının tam operasyonel hizmete girmesinin önünün açılması planlanıyordu.

Vikrant, kısa süreli kalkış ancak tutuklanan kurtarma veya STOBAR operasyonları için donatılmıştır. Bu, savaş gemisinde mancınık bulunmadığı anlamına gelir. Bunun yerine, sabit kanatlı uçağını, tutucu telleri kullanarak kurtarmadan önce pruva üzerinden bir kayakla atlamadan fırlatır.

INS Vikrant, Ağustos 2021'de Malabar Sahili açıklarında ilk kez denize açılıyor. Hindistan Savunma Bakanı

Bununla birlikte, LCA Donanması ilk kez denize açılmadan önce bile, Hindistan Donanması, hafif avcı uçağının taşıyıcı tabanlı bir versiyonu fikrinden soğumuştu. Jet şu anda, yukarıda belirtilen TEDBF girişimi kapsamında geliştirilecek olan Hindistan Donanması'nın gelecekteki yerli uçak gemisi avcı uçağının riskinin azaltılmasına yardımcı olacak bir teknoloji gösteri programı için kullanılıyor.

Bu aşamada, 2021'deki Aero India fuarında gösterilen bir modele rağmen, TEDBF'nin neye benzeyeceği ve LCA'nın DNA'sını alıp almayacağı henüz çok belirsiz. Tejas olarak Hint Hava Kuvvetleri. Hava kuvvetleri versiyonuyla, sarmal bir geliştirme yolu, birbirini izleyen yeni özelliklerin yanı sıra gelişmiş performans eklemeyi planlıyor ve sonuçta çok genişletilmiş yeteneklere sahip Tejas Mk 2'ye yol açıyor.

Bununla birlikte, LCA/Tejas'tan farklı olarak, TEDBF'nin tek motorlu bir konfigürasyon yerine çift motorlu olması amaçlanıyor ve ayrıca bir uydu-delta plan formuna sahip olması bekleniyor.

Bu aşamada, çok rollü avcı uçağının herhangi bir üretim versiyonunun 2030'lara kadar ortaya çıkması beklenmediğinden, TEDBF hala çok uzakta.

Bu arada, bu nedenle, Vikrant muhtemelen ilk olarak şu anda Vikramaditya'da görev yapan Mikoyan MiG-29K/KUB Fulcrum savaş jetlerini kullanacak. Nitekim, Rus yapımı güverte avcı uçağının bir örneği de bugün Vikrant'a ilk iniş ve kalkışını gerçekleştirdi.

Hindistan Donanması, iki parti halinde 45 MiG-29K/KUB örneği aldı, ancak jetler birkaç kaza geçirdi ve dahası, motor arızaları ve zayıf operasyonel kullanılabilirlik gibi bir dizi sorun nedeniyle eleştirildi.

Çok Rollü Taşıyıcı Taşıyıcılı Savaş Uçağı (MRCBF) programı kapsamında, TEDBF kullanılabilir hale gelene kadar etkili bir şekilde geçici bir tip olan başka bir yeni uçak gemisi avcı uçağını tanıtma planları şu anda hızla ilerliyor. Bu, Dassault Rafale M veya Boeing F/A-18E/F Super Hornet Block III için bir sipariş verildiğini görecek ve Goa'daki Hansa Deniz Üssü de dahil olmak üzere her ikisinin de şu anda Hindistan'da denemelerini üstlenen örnekleriyle birlikte verilecek. kara tabanlı bir kayakla atlama rampasına sahiptir. Super Hornet için kayakla atlama denemeleri hakkında daha fazla bilgiyi buradan ve buradan okuyabilirsiniz. Doğrulanmamış söylentiler, belki de jetin kara tabanlı versiyonunun zaten Hindistan Hava Kuvvetleri tarafından işletilmesi gerçeğinin yardımıyla, Rafale'nin artık MRCBF için önde gelen uçak olabileceğini öne sürüyor.

MRCBF kafa kafaya rekabette bir karar verildikten sonra, Yeni Delhi'nin seçilen savaşçılardan 20-30 tanesini Vikrant'tan hareket etmesi için sipariş etmesi bekleniyor. Daha önce, TEDBF programının arkasında toplanan ivme bu sayının azalmasına rağmen, 57 kadar yeni jetin satın alınabileceği bildirilmişti.

Bununla birlikte, Rafale veya Super Hornet'in mevcut konfigürasyonunda Vikrant'tan gerçekten düzgün bir şekilde çalışıp çalışamayacağına dair sorular var. Geçmişte araştırdığımız gibi, Vikrant'taki küçük asansör boyutları, en azından önemli değişiklikler olmaksızın, normal operasyonları çok zorlaştırabilir.

Tüm bu uçak gemisi geliştirmeleri, aynı zamanda Hindistan'ın bir sonraki taşıyıcısı olan ve INS Vishal olarak adlandırılacak olan ve Vikrant'tan önemli ölçüde daha büyük olması planlanan Yerli Uçak Gemisi 2 veya IAC-2'nin hava kanadını sağlama sürecindedir. önceki savaş gemisi için 40.000 tona kıyasla yaklaşık 65.000 ton.

2030'larda tamamlanması planlanan Vishal, hem MRCBF yarışmasının galibini hem de yerli TEDBF dövüşçüsünü alabilecek. Taşıyıcı, Vikrant'ta bulunan kayakla atlama sistemini bir mancınık destekli kalkış ama tutuklama kurtarma (CATOBAR) düzenlemesi ile takas ederek, hatta belki bir Elektromanyetik Uçak Fırlatma Sisteminden (EMALS) yararlanarak, bu tür uçakları işletmek için daha uygun olacaktır. Amerika Birleşik Devletleri bu teknolojinin Hindistan'a transferini onayladıktan sonra.

Özellikle daha az iddialı olan Vikrant veya IAC-1 bir dizi büyük gecikme ve maliyet aşımına maruz kaldığından, Hindistan'ın IAC-2'yi öngörülen zaman ölçeğinde tamamlama kapasitesi hakkında soru işaretleri var.

Sonuç olarak, TEDBF programı muhtemelen, çalışması beklenen IAC-2'den bile daha yüksek risklidir. Sıfırdan gelişmiş yeni bir yerli dövüşçü geliştirmek ciddi şekilde karmaşık ve pahalı bir çaba ve Hindistan'ın LCA Tejas ile elde ettiği sonuçlar şimdiye kadar en hafif tabirle karışıktı. Tejas Mk 1, Hindistan Hava Kuvvetleri'nde operasyonel hizmette iken, programın 1980'lerin başında başlatılması ve teslimatların başlamasından önce tam 32 yıl geçmesi TEDBF için pek de iyiye işaret değil.

Ters uçuşta bir Hint Hava Kuvvetleri HAL Tejas. Hint Hava Kuvvetleri

Ayrıca, uçak gemisi operasyonları için bir savaş uçağı geliştirmek, birçok ek komplikasyonu da beraberinde getiriyor.

TEDBF, Vikrant'a binerken kayakla atlama kalkışlarını gerçekleştirme kabiliyetine ek olarak, güverte inişlerini absorbe edebilen iniş takımlarının yanı sıra IAC-2 için gerekli mancınık fırlatma ve tutucu teçhizatına ihtiyaç duyacaktır. Genel olarak, uçak gövdesinin, benzer büyüklükteki diğer savaş uçaklarından daha sağlam olması gerekecek, bu da tasarıma kütle katacak, ancak planlanan kanard-delta düzeni, uçak gemisinin kurtarılmasını optimize etmeye yardımcı olacaktır.

Belki daha da kritik olan ekonomik faktördür. Orijinal toplam 45 MiG-29K/KUB'u değiştirme ihtiyacı ve potansiyel olarak 20-30 MRCBF uçağının yerini almak için daha az acil bir gereklilik ile, Hindistan Donanmasının satın alabileceği toplam TEDBF sayısı kesinlikle sınırlı görünüyor. Ve örneğin, Saab'ın önerilen donanmalaştırılmış Gripen ile öğrendiği gibi, taşıyıcı tabanlı bir savaş uçağı için ihracat müşterisi bulmak çok zor bir iş teklifidir. Jetin bir versiyonunu Hindistan Hava Kuvvetlerine satmak, bu hizmetin kendi yeni nesil savaş programına sahip olması nedeniyle uzak bir ihtimal gibi görünüyor.

Saab'ın Hindistan'a sunduğu Gripen Denizcilik'i gösteren konsept çizim. Saab

Tamamen yeni bir TEDBF tasarımı fikrinin rafa kalkması ve muhtemelen daha fazla MRCBF satın almak veya operasyonelleştirilmiş bir LCA Donanması için orijinal plana geri dönmek için zorlayıcı argümanlar olması büyük bir sürpriz olmaz. hava kuvvetlerinin yakında çıkacak olan Tejas Mk 2 modelinden daha fazla yararlanan uçak. Bununla birlikte, bu, Hindistan Donanması'nın en azından şimdilik geçerli bir seçenek olarak indirdiği tek bir motoru elinde tutacaktı.

Mevcut haliyle, Vikrant'ın, en azından kısa vadede, esas olarak tatmin edici olmayan MiG-29K/KUB'lardan oluşan bir hava kanadıyla, Kamov Ka-31 Helix havadan erken uyarı helikopterleri ile desteklenmesi muhtemeldir. ve HAL Chetak uçak koruma ve genel maksat helikopterleri. Bununla birlikte, mevcut Ka-28 Helix denizaltısavar helikopterlerine göre büyük bir yükseltme sağlayacak olan MH-60R Seahawk denizaltısavar harbi ve su üstü harbi helikopterinin piyasaya sürülmesiyle döner bileşenin modernizasyonu da devam ediyor.

Kuşkusuz, Hindistan Donanması'nın uçak gemisi kolu, uzun yıllar boyunca önemli bir deneyim biriktirmiştir. Ancak şimdi bir dönüm noktasında. Rafale veya Super Hornet'in eklenmesi, aktif elektronik olarak taranan dizi (AESA) radarı ve daha gelişmiş silahlar da dahil olmak üzere savaş havası yeteneklerinin çok ihtiyaç duyulan bir revizyonunu getirecek, ancak yeni uçağın Vikrant ile ne kadar uyumlu olacağına dair sorular devam ediyor.

Bir Fransız Donanması Rafale M, uçuş operasyonları sırasında USS George H.W. çalı (CVN-77). Kitle İletişim Uzmanı 3. Sınıf Brooke Macchietto tarafından ABD Donanması fotoğrafı/Serbest Bırakıldı

Bu arada gözler şüphesiz Hindistan'ın bölgesel büyük rakibi Çin'de olacak. Çin'in kendi uçak gemisi planları çılgın bir hızla şekilleniyor, şu anda tamamlanmış ikinci bir yerli uçak gemisi ve gelişmiş, gizli bir uçak gemisi avcı uçağı ile kritik destek uçağı üzerinde çok ileri bir aşamada çalışıyor. Çin'in sahaya sürmeyi amaçladığı daha fazla uçak gemisi ne olursa olsun, uçak gemisi inşa etme açısından Hindistan'ın biraz ilerisinde olduğu açık ve bu eğilim muhtemelen devam edecek.

Hindistan için, ülkenin gururlu uçak gemisi gücünün talihi, son derece iddialı iki projeyle iç içe geçecek gibi görünüyor: tamamen yeni bir uçak gemisi ve uçmayı planladığı gelişmiş savaş gemisi. Bu planların ne kadar gerçekçi olduğunu zaman gösterecek.

Kaynak: The Driver