Bakır olmadan temiz bir enerji geleceğine sahip olamayız

[™ Admin]

Bakır olmadan temiz bir enerji geleceğine sahip olamayız

Geçenlerde bu görüş sayfalarında eski Virginia Temsilcisi Rick Boucher, Arizona merkezli Resolution Copper projesine karşı olduğunu ifade ederek, yeni Amerikan bakır üretiminin küresel pazarlarda bizden daha hızlı temiz enerjiye dönüşen ülkeler tarafından satın alınacağını savundu.

Arizona merkezli Excelsior Copper'ın başkanı olarak farklı bir görüşüm var. Evet, bakır talebe göre hareket edecek küresel bir emtia ama ben onun küresel piyasalara teslimiyetini paylaşmıyorum. Başkan Biden ve Demokratik Kongre'nin Amerika'yı temiz bir enerji geleceğine götüreceğine ve iç talebimizin katlanarak büyüyeceğine inanıyorum. Ama kimin bakırını alacağız?

Dünyanın gezegeni kurtarmak için uygun fiyatlı, sıfır karbon salan enerji üretimine ihtiyacı olduğunu ve geleceğin artan yenilenebilir kaynaklara, elektrifikasyona ve ihtiyaç duyulan yere kolayca gönderebileceğimiz enerji depolamaya odaklanacağını biliyoruz. Tüm bu teknolojilerin en vazgeçilmez bileşenlerinden biri olan bakır iyi bilinir, ancak burada Amerika Birleşik Devletleri'nde yaygın olarak bulunmaz.

Daha temiz, karbondan arındırılmış bir ekonomi, daha fazla bakır olmadan gerçekleşemez. Bunu bir düşün

elektrikli bir araç 200 pound kullanır - gazla çalışan bir araçtan dört kat daha fazla. Güneş panelleri megawatt başına 5.5 ton bakır içerir. Rüzgar çiftlikleri, enerji depolama birimlerindeki bileşenler gibi bunu gerektirir.

Buradaki zorluk, küresel olarak veya Amerika Birleşik Devletleri'nde yeterli bakır tedariğine sahip olmamamızdır - yakın bile değil. Amerika Birleşik Devletleri net bir bakır ithalatçısıdır ve her yıl büyüyen büyük bir bakır açığına sahiptir. Temiz enerji geleceğinin mineral bir barikatı var ve temiz bir enerji geleceğine giden yolda kalacaksak, alternatif bir yol yok.

Goldman Sachs durumu "molekül krizi" olarak nitelendirdi ve daha fazla bakır olmadan temiz enerji ekonomisinin basitçe "olmayacağı" sonucuna vardı. Ve fırsatlarla göç edebilen bilgiye dayalı bir iş gücünün aksine, mineraller yere bağlıdır.

Böyle bir yer Güneybatı Arizona'dır. Bölge bakır açısından zengindir ve onlarca yıldır mayınlıdır. Ayrıca bakırın çıkarılması ve izabe tesislerine ve pazara taşınması için işgücüne ve fiziksel altyapıya sahiptir.

Arz ve talep arasındaki farkı yansıtan bakır fiyat artışları, eyalet genelinde yeni yatırımları teşvik etti. Bunlar arasında hem bizimki gibi çok sayıda yeni, daha küçük şirket hem de tek başına Amerika'nın ihtiyaçlarının yüzde 25'ini üretebilecek olan Resolution Copper gibi büyük yatırımlar var.

Standartlar anahtardır. Bakırın çevresel ve ekonomik faydaları ve sağlayacağı temiz enerji geleceği açık olsa da, birçok eşik sorununun da ele alınması gerekiyor. Madencilik şirketleri, garantili su temini, mayın atıklarının sorumlu yönetimini göstermeli ve elektrikli araçlar ve yeni karbon yakalama teknolojileriyle “çevreci” olmaları beklenmelidir. Ayrıca, en yüksek çevre koruma standartlarını kanıtlamalı ve hem yakınlardaki topluluklarla hem de Kızılderili kabileleri gibi toprakta uzun süredir devam eden mirasa sahip olanlarla gerçek diyaloga girmelidirler.

Bir çevre ve insan hakları savunucusu olarak, bakırla ilgili birçok gelişmeye karşı çıktım. Ama aynı zamanda Toprak Ana'yı kurtarmak için karbondan arındırılmış bir ekonomiye geçişe de hararetle inanıyorum. Ve bakır için temiz enerji talebi, Amerika üretse de üretmese de gerçekleşecek.

Amerika değilse kim? Her yerde bakır gelişimine karşı çıkanlar ve aynı zamanda temiz bir enerji geleceğini savunanlar, Amerikan işgücüne veya çevre standartlarına uymayan ülkelerdeki piyasa boşluğunu doldurmak için daha da yüksek net bakır ithalatına olanak sağlıyorlar. Bu uygunsuz gerçeğe göz yumarken, ahlaken bir gözümüzü temiz bir enerji ufkuna çevirebilir miyiz? Yoksa cep telefonları, bilgisayarlar, rüzgar ve güneş enerjisi dahil olmak üzere bakır özellikli pil depolamadan vazgeçmeye hazır mıyız?

Son olarak, tarihin derslerini ne zaman öğreneceğiz? Amerika'nın Ortadoğu'dan gelen petrole bağımlılığı bizi savaşa sürükledi. Bugün Avrupa'nın Rus gazına bağımlılığı, Rusya'nın Ukrayna'daki savaşına karşı kozlarını zayıflatmakla tehdit etti. Sırada bakır ve stratejik minerallere bağımlılık mı var?

Kaynak: The Hill