Gönderi tarihi: 20 Aralık , 2006 18 yıl Hoşçakal... Sabahları yağmur sesiyle uyanılan, herkesin boğazlı kazaklar giydiği, hüzünlü yüzler taşıyan o insanların, duman altı kahvelerde kitap okuyarak ve hep o sevdiğimiz şarkıları dinledikleri bir sahil kasabasında yaşamak istiyorum artık. Yolda yürürken kimseyle selamlaşmamayı özledim. Hem de çok. Sen şimdi kırılıp üzülürken bu yazdıklarımı okurken ben çoktan gitmiş olacağım. Oysa taa başta konuşmuştuk bunları seninle. Gideceğimi, daha doğrusu kalamayacağımı, kimseye ve hiçbir yere ait olamayacağımı daha ilk gün anlatmamış mıydım ben sana? 'Büyük ihtimal vedala şmadan giderim' demiştim. İşte şu an telefonu açmıyor oluşumun nedeni de bu vedalaşmama adeti. Sana yazdığım ilk ve son mektup bu. En azından artık sana hiç yazmadığımdan şikayet etmeyeceksin. Atıl kuru bir vedalaşmadan çok daha anlamlı bir şey bırakıyorum sana giderken. Yapacağın her şeyi olduğu gibi, şimdi soracağın soruyu da biliyorum. Ellerini saçlarının arasından geçirip 'neden?' diye mırıldanıyorsun şuan büyük ihtimal ve büyük ihtimal sol omzunla pencereye yaslanmış haldesin. 'Neden?' Çünkü her şeyi bilmekten ve her gün hep aynı günü yaşamaktan ve senin bu aynılığı hiç fark etmeyişinden yoruldum. Geleceğin saati, bana söyleyeceğin ilk sözü, kavgalarımızın sonunu ve o sonlardan sonra ne olacağını nereme dokunup bana nasıl sarılacağını biliyor olmaktan çok yoruldum. 'Biz' olmaktan onur duyacağımı söylemiştim sana. Ben 'biz olmak' kavramının benden tamamen vazgeçmek olduğunu bilmiyordum o zamanlar. Yine o zamanlar ben, bana asla yalan söylemeyeceğin yalanına da çok inandırmıştım kendimi... O zamanlar cep telefonunda 'seni boğuyorsa ayrıl o zaman o kadından' mesajını da bulmamıştım... O mesajı okuyunca anladım ki esas benim tek kişilik derin ve büyük nefeslere ihtiyacım var. O mesajı okuyunca anladım ki insan kendi eli ile yazdığı masaldan bile mutlu sonla çıkamıyor artık... Anladım ki sende gidecek yürek bende ise kalacak mide yok... Seni sana ve kim bilir daha kimlere bırakıyorum. Kendimle olmaya, yalnız kalmaya, kısacası nefes almaya gidiyorum ben. Not: Yedek anahtar paspasın altında ve paspas da tıpkı senin benim için olduğun gibi kapının dışında YAZARI BILINMIYOR
Gönderi tarihi: 20 Aralık , 2006 18 yıl "İnsan kendi eli ile yazdığı masaldan bile mutlu sonla çıkamıyor artık!" İlyada ben bu cümleyi çok sevdim
Gönderi tarihi: 20 Aralık , 2006 18 yıl Hoşçakal... 'Biz' olmaktan onur duyacağımı söylemiştim sana. Ben 'biz olmak' kavramının benden tamamen vazgeçmek olduğunu bilmiyordum o zamanlar. Yine o zamanlar ben, bana asla yalan söylemeyeceğin yalanına da çok inandırmıştım kendimi... O zamanlar cep telefonunda 'seni boğuyorsa ayrıl o zaman o kadından' mesajını da bulmamıştım... O mesajı okuyunca anladım ki esas benim tek kişilik derin ve büyük nefeslere ihtiyacım var. O mesajı okuyunca anladım ki insan kendi eli ile yazdığı masaldan bile mutlu sonla çıkamıyor artık... Anladım ki sende gidecek yürek bende ise kalacak mide yok... Seni sana ve kim bilir daha kimlere bırakıyorum. Kendimle olmaya, yalnız kalmaya, kısacası nefes almaya gidiyorum ben. Not: Yedek anahtar paspasın altında ve paspas da tıpkı senin benim için olduğun gibi kapının dışında YAZARI BILINMIYOR teşekkürler ilyada ...ben bazen derdim kendi kendime .. gidecek yürek olsaydı...ama herzaman o kuvveti bulamıyoruz... ve biz olmaya çalışırken...kendi benliğimizden bu kadar vazgeçeceğimizi bilemiyoruz.. -insanlara bütün bu acıları çektiren,paramparça edilmiş,ona yabancı olan bu sahte kişiliği-değilmi zaten... ''..aşkta yarın yoktur sevgili.zaman ileri doğru değil,içeri,yüreklere,derinlere doğru işlemeye başlar....''
Gönderi tarihi: 2 Ocak , 2007 18 yıl "İnsan kendi eli ile yazdığı masaldan bile mutlu sonla çıkamıyor artık!"İlyada ben bu cümleyi çok sevdim evet gerçekten de güzel cümle
Gönderi tarihi: 4 Nisan , 2007 18 yıl Kendimle olmaya, yalnız kalmaya, kısacası nefes almaya gidiyorum ben. keşke gidebilseydim.... keşke o cesareti içimde barındırabilseydim.....
Gönderi tarihi: 4 Nisan , 2007 18 yıl keşke daha önce gitseymiş.. 'biz' olma kavramın idrak edemiyen biriyle hayatının devamını sağlamak oldukça güçtür.. keşe taa baştan bu ilişkiyie başlamasayış yazar.. yanlızlığı bu kadar özlemle andığına göre ciddi bir bunalım içinde.... paylaşım için teşk
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.