Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2022 3 yıl Vietnam'dan (Hindiçin) 1992'de ayrılan Marguerite Duras, on sekiz yaşına kadar yaşadığı, o topraklara bir daha hiç gitmedi. Fakat zihninin derinliklerinde hep yaşattı ve yüreğinde menzili kıldı. Vietnam'ın çeltik tarlalarından, ormanlarından, ıssızlığından, çıplak ayak dolaşan, nehrin üzerinden alacakaranlığa bakmaya alışkın, Fransız'dan çok Vietnamlı, o cılız, şaşkın çocukluğundan çokça esinlendi. Pasifik'e Karşı Bir Bent'ten, Yann Andrêa Steiner'a, hele ki Sevgili'ye kadar, yapıtlarına yansıttı. ‘Mutluluk’ kavramına oldum olası inanmadı ve acıyı kadın olmanın ayrılmaz bir parçası olarak yaşadı. Duras'ı en çok çatlakların incelenmesi, söz ve eylem arasındaki olası boşlukların doldurulması, söylenmiş olanla susulan arasındaki tortular ilgilendirdi. Ona göre yazı; ‘sessizliğin, gıyabın kumaşı’ydı!Haberi Haber Kaynağından Oku
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için şimdi oturum açın.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.