Yıllardır minibüste tam zamanlı olarak yaşadım. İşte kimsenin yeterince bahsetmediği en kötü 10 bölüm.

[™ Admin]

Yıllardır minibüste tam zamanlı olarak yaşadım. İşte kimsenin yeterince bahsetmediği en kötü 10 bölüm.

Sadece altı yıl önce krem renkli duvarları olan bir ofiste, toplantılar arasında Instagram'da gezinerek flüoresan lambaların altında oturmuş, gördüğüm fotoğrafları kıskanıyordum: Çok uzaklarda güzel yerlerde sağlıklı görünen, güçlü vücutlu genç erkekler ve kadınlar.

Tetonların yanı sıra minibüs çatılarında muzaffer bir şekilde durdular, Büyük Kanyon'un yanında açık sürgülü kapılara tünediler, yatakta uzanıp açık arka kapılardan California sahiline doğru baktılar - bunlar Instagram'ın kamyonet cankurtaranlarıydı, popülaritesi artan bir trenddi. yıllar sonra ve koronavirüs pandemisinin başlangıcından bu yana aya fırladı.

Yıllarca karavanlarda seyahat ettiğim, üzerinde çalıştığım, inşa ettiğim ve hatta yaşadığım için beklentilere sevgiyle bakıyorum. saftım.

Vahşi kısım, gördüğünüz her güzel görüntü doğrudur. Minibüste tam gün yaşadığım yıllarda Samanyolu'nun altında sayamayacağım kadar çok gece uyudum. Kayalara tırmanmak için Joshua Tree'de toplanan çok uzaklardaki arkadaşlarımla bir Noel geçirdim. Sabah kahveleri ve dağ manzaraları düpedüz yaygınlaştı. Çoğu insanın sadece dergilerde gördüğü manzaralara bakarak kaka yaptım.

Ancak konu hashtag'ler ve sosyal medya tarafından çizilen resme gelince, resmin tam olmaktan çok uzak olduğunu bilin.

İşte minibüs yaşamının kimsenin bahsetmediği 10 büyük dezavantajı:

Minibüs hayatı kamp yapmaktır

İnsanlar her gün kamp işleri yapmanın gerçekte nasıl bir şey olduğunu pek düşünmezler.

Aracınız ne kadar güzel olursa olsun, hiçbir minibüs geleneksel bir ev gibi çalışmaz. Yemek pişirmek, bulaşıkları yıkamak, kendinizi temizlemek ve yeri düzenli tutmak gibi işler biraz daha sıkıcı, zaman alıcı ve çoğu zaman bir şekilde asla tamamlanmış hissetmiyor.

Her şey her zaman kirli

Dış mekana yakınlığı unutun - bir minibüse geçin ve dış mekan size gelsin.

Güzel bir toprak yoldan aşağı inerseniz, sahip olduğunuz her şey toz içinde kalır. Yaprak dökmeyen ağaçların altında bir gece geçirirseniz, minibüsünüze çam iğneleri sarılır. Ve yağmur yağarsa (özellikle köpeğiniz varsa), her yer çamurla kaplanacak.

Yolculuk sonrası derin temizlik için bir ana üs olmadan, kir beklediğinizden biraz daha endişe verici olabilir.

Hava çok daha ekstrem

Her zaman dışarıda olduğunuzda, hava daha bunaltıcı gelebilir.

Güneşli bir gün, bir minibüsü çok hızlı bir şekilde fırın gibi hissettirebilir. Alt dondurucu bir fırtına, ısıtıcım bütün gün çalışsa bile parmaklarımı etkili bir şekilde yazamayacak kadar soğuk yapacak.

Portland, Oregon'da bir kış, minibüsümdeki nemli koşullar (ısı ve iyi havalandırma olsa bile) sahip olduğum her aletin paslanmasına neden oldu.

Mektuplar elinize çok geç ulaşır

Gerçekten buna hazır olacağımı düşünmüştüm. Pony Express'te özel bir posta kutum vardı, var olduğunu bildiğim her fiziksel posta parçasından vazgeçtim ve yine de - birkaç ay sonra Seattle bölgesine "eve" bir yolculuk yaptığımda beni bekleyen bir yığın vardı. .

Her zaman posta gerektiren bazı işler, ajanslar veya acil durumlar olacaktır ve yola çıkmak zor olabilir. IRS'den denetlendiğimi belirten bir mektup bile aldım ve yanıt vermek için son tarihimi kaçırdım.

Sağlıklı kalmak çok zor olabilir

Multipl skleroz, Hashimoto hastalığı ve daha az ciddi durumlarla yaşayan bir göçebe olarak, ilaçları ve randevuları bulmak zor olabilir.

90 günlük gerekli reçeteleri ve ülke çapında bulunan bir eczaneyi yeniden doldurmama rağmen, ihtiyacım olan ilaçlara erişim konusunda şaşırtıcı sayıda komplikasyonla karşılaştım.

Bir keresinde sağ bacağımı felç eden bir disk fıtığıyla kendimi acil servise bıraktığımda, bir minibüste yaşadığımı söyleme hatasını yaptım. Bunun, sağlayıcımı motive edeceğini ve acil hareketlilik ihtiyacımı anlamalarına yardımcı olacağını umdum, ancak bunun yerine, bu zamanı beni bir MRI'ya sokmak için harcamaları gerektiğinde, bana ayıklık ve barınaklar hakkında broşürler verildi.

Bir evcil hayvana bakmak zor olabilir

Daha karmaşık hale gelen sadece benim sağlık hizmetim değil. Phoenix'te bir köpek yavrusu aldığımda, yolda veterinerlik hizmetini organize etmenin şaşırtıcı derecede zor olduğunu görünce şok oldum.

Örneğin, Arizona'da aşılara başlamak ve Oregon'da güçlendiricilerle bitirmek her şeyi karmaşıklaştırdı.

Değişen yerler / boşluklar sinir sisteminize zarar verir

Yolda bana sıklıkla eşlik eden düşük seviyeli huzursuzluk duygusunu tanımlamak için "sinir sistemi vergisi" ifadesini icat ettim.

Ruhlarımız aşinalığı sever ve öngörülebilirliği "güvenli" olmakla ilişkilendirir. Değişen manzaralar, iklimler, refakatçiler ve hatta park yerleri ne kadar güzel, maceralı ve harika olursa olsun, yine de sinir sistemimiz üzerinde bir vergidir.

Yatıştırıcı ve restorasyon için bir plan olmadan, sonlu bankanın kuruduğunu bulmak kolaydır.

Kıtlık her zaman mevcuttur

Bir minibüste yaşadığınızda, ışıkları yakmak için kullanılan amperden bulaşık yıkamak için kaç galon su gerektiğine kadar, kaynaklarınız çok daha sınırlıdır.

Gününüzün en önemli hedeflerine ulaşmak için ihtiyacınız olan her şeye yeterince sahip olmak, sürekli bir tüketimi denetleme ve kaynakları yönetme durumunda yaşamak anlamına gelir.

Arızalar onarımdan daha maliyetlidir

Eski bir Volkswagen'de seyahat ederken, arızaların oyunun bir parçası olduğunu biliyordum. Benim iğrenme dünyamda, genellikle eğlencenin bir parçası olurlar.

Ama yardım edecek bir tamirciye ihtiyacım olduğunda evimi de teslim ettiğimi düşünmemiştim.

Çoğu dükkan sakinleri getirmek konusunda hevesli değil, bu nedenle araba paylaşımları ve acil durum kiralamaları genellikle son faturanın sadece bir parçası.

Sürdürülebilir bir topluluk bulmak zor

Yoldaki hayat, büyüleyici yabancılarla, bir gecede arkadaşlarla ve hatta mevsimlik arkadaşlarla doludur. Bağlantılar derin ve zengindir, ancak her zaman geçicidir.

Yoldakiler kadar derin, ancak her zaman bu kadar çabuk ayrılmayan ilişkiler için romantik bir özlem geliştirdim.

Kaynak: Insider