Güllerin de ağladığı bir zaman vardır.

 

Ama bir gül var ki onun gözlerinde her zaman gözyaşı vardır. Geceler

onun

gözyaşlarını kendine saklar. Ama gündüzün aydınlığında nemlenen gözleri

onun

hüzünlerini fısıldar. Denizler onun gözyaşları gibi ıslak; güneşler

hüzünleri kadar sıcaktır.

 

Güllerin de kokmadığı bir zaman vardır.

Ama bir gül var ki onun sevgi saçan kokusu her zaman vardır. Kokusu

sevgiden, rengi hasretten bir güldür. O, kalbi hasretle yanmış ama

sönmemiş,kül olmamış, kor olmuştur ve Allah adini kırmızı gül

koymuştur.

 

Güllerin de seviştiği bir zaman vardır.

Ama bir gül var ki sustuğu an bile sevgiyi yaşayan bir kalbi vardır.

Onun

gülerken bile yaprağında gözyaşı vardır.Ama o gözyaşlarında bile

sevgiden

gelen bir sıcaklık vardır.

Onun gözünde vazolara girmenin bir anlamı yoktur.

Ama onun hüznünü ve sevincini paylaştığı kır çiçekleriyle arkadaşlığı

vardır.

 

Güllerin de uyuduğu bir zaman vardır.

Ama bir gül var ki onun geceleri bile kapanmayan gözleri vardır.

Sevgisi

gece gündüz yoldadır, duası, kokusu anbean sevdiğine varır.

 

Güllerin de solduğu bir zaman vardır.

Ama bir gül var ki kokusu sevgilinin yüreğine işlemiştir de

bu yüzden ölümsüzlük sırrına kadem basmıştır.

Ve onun mezar taşına şu yazılmıştır:

 

SEVMEYEN İNSANLAR ÖLÜR AMA,

SEVEN GÜLLER SOLMAZ,

ONLARIN KABRİ DE OLMAZ..

 

İsmail Acarkan....

Tozlarda taslarda acan cicekler vardir. Sanki actiklarina pisman gibidirler. Tozdan dumandan siliklesen renklerini utangac bir sekilde gösterir gibidirler. Kirlari daglari, yaylalari özlerler.

Sükuneti, huzuru, barisi ararlar.

Ve onlar da bizim gibi mutlugu sehirde bulamazlar.

 

Larsie bu yazilari bizlerle paylastigin icin tesekkürler..

sende bizlerle yazılarını paylaştıgın için tşk birce