Hüzün İşgalinde Yüreğim

üzün işgalinde yüregim, çünkü sen yoksun,

seni düşünmek var. yoklugun canımı öyle acıtıyorki,

parça parça oluyor yüreğim. kalbimin parçalarını

toplamaya çalışıyorum yerden. içimde kopan fırtınaları

söyleyemiyorum. sessizleşiyorum. saatlerce bakıyorum

seni götüren yollara... kimseye belli etmiyorum

savaşımı. yokluğunla savaşmak görünmeyen bir düşmana

kılıç sallamak gibi... yoruluyorum, düşüyorum, tekrar

kalkıyorum ama sensizliği yenmeyi bşaramıyorum.

enbüyük korkum bu sensizlik, korkularıyla

yüzleşen insanalardan olamıyorum. çünkü sensiz olmayı

yediremiyorum kendime. birkez kabullensem sanki o an

çıkıp gidecekmişsin gibi gelir yüreğimden. oysa

yanımda, hep yüreğimde taşıyorum seni. orada olduğunu

bilmek yaşama, hayata tutunma gücü veriyor.

korkularımla yüzleştimim anda o gücü kaybetmekten

çekiniyorum.

gece uykularım kaçıyor. yanlızlığa isyan

ederek dört duvar odayı sabaha kadar adımlıyorum.

bakamdığım aynalar kırılıyor. binlerce parçası

bedenime saplanıyor. bir sigara, bir sigara daha...

dudaklarımda küfür lezzeti... dumanı savuştururken

tavana sensizlik üzerime çığ gibi yıkılıyor. sonra

hayaller gelip çörekleniyor üzerime. sen, sen ve yine

sen

gözlerimi kapatıp dalıyorum sonsuz senli

günlere, seni öperken soluğum kesiliyor. nefes

alamıyorum sanki. sonra şiddetli bir yağmu başlıyor.

sanki gökyüzü her damlasıyla sana olan sevgimi

haykırıyor. seni seviyorum seni seviyorum, seni çok

seviyorum diye.

bir hayalden bir hayale geçerken sabahı

karşılıyorum. güneş penceremden içeri girerek gecenin

kasvetini getiriyor. hayaller bir sonraki geceye kadar

çekiliyor odamdan, gözlerimden. hayaller gözlerimden

çekiliyor diye kızma sakın!!! çünkü benim günüm hep

seninle başlayıp seninle bitiyor...

alıntıdır