Çocuğunuzun Sorularını Yanıtlamayı Durdurun

[™ Admin]

Çocuğunuzun Sorularını Yanıtlamayı Durdurun

Bunu yaparsanız kritik bir beceri kazanmalarına yardımcı olur ve kendinizi de soruları cevaplama durumundan kurtarırsınız.

Onlara bir C- coğrafyası olduğunu ya da bir zamanlar yoldaki XING kelimesinin “Zing” olarak telaffuz edildiğini düşündüğünüzü söylemeden önce, çocuklarınız sizi mükemmel bir insan bilgi dağıtım makinesi olarak görecekler. Ve size birçok soru soracaklar.

Kahvaltıda neden şeker yiyemiyorum?

Gezegenler neden yuvarlak?

Yüzün neden böyle görünüyor?

Ve onlara cevap vermek için elinizden geleni yapacaksınız.

Diyabet yüzünden.

Yerçekimi yüzünden.

Çünkü ... yerçekimi.

Çocukların çok meraklı olması harika, ve buda sizin bilgeliğinizi artıracak bir durum oluşturabilir, ancak durmanız gereken bir nokta var. Steven Clarke adında eski bir matematik öğretmeni, ebeveynlerden biri “Quora'da neden her şeyi“ neden benim çocuğum hep Neden sorusunu soruyor? ” ve bunu nasıl ele almalıyım? ”

Yüzlerce kişiden biri olan çarpıcı tepkisinde Clarke şunları yazdı:

 Buradaki tavsiyelerin çoğu çocuğunuzun sorularını nasıl cevaplayacağınızla ilgilidir, ancak bu uygulama bilgi edinmenin yolunun bir makamdan cevap almak olduğu fikrini güçlendirir. Kuşkusuz bu genellikle yararlı bir yaklaşımdır, ancak çocuğunuzun bunu nasıl yapacağını zaten bildiği açıktır (çünkü size bir soru soruyorlar). Bu fırsatı, kendiniz için bir şeyleri çözmeye çalışmanın önemli ama ihmal edilmiş becerisi üzerinde çalışmak için almak daha iyidir!

Çocuğa cevabın ne olduğunu düşündüklerini sorun. Sık sık, basit sorular için, siz (ve çocuk) cevabı zaten bildiklerini veya en azından bir kısmını bildiklerine şaşırabilirsiniz.

Spot ışığını çocuğa geri çevirmenin gerçek hayat senaryolarında nasıl çalışabileceğine dair bazı örnekler verir, bu da çocuğun konu hakkında biraz bilgiye sahip olup olmadığını veya sıfır ipucu olup olmadığını etkili olabileceğini gösterdi. Bu fikri “Gökyüzü neden mavi?” Klasiği ile açıklıyor. soru:

Çocuk: “Gökyüzü neden mavi?”
Ebeveyn: “Sence neden mavi?”
Çocuk: “Hımm ... belki birisi mavi boya ile renklendirdi.”
Ebeveyn: “Belki. Ne kadar çok boyaya ihtiyaçları var? ”
Çocuk: “Evimiz kadar büyük bir boya!”
Ebeveyn: “Vay canına! Bu gerçekten büyük! Sence böyle büyük bir boya var mı? Kim kaldırabilir ki? ”

Ve bunun gibi.

Çocuklara anında bir cevap vermek (ya da internetten bir şeyler okumak yerine - kendileri düşünmelerini isteyerek - “Görüyorsunuz, ışık enerjisi dalgalarda yolculuk ediyor.”), bağımsız analizlerin kritik becerilerini kazanmalarına yardımcı oluyorsunuz. . (Twitter'da daha fazla kişi muhtemelen bu yeteneği kullanabilir.) Ebeveyn olarak, çocuğunuzun beynindeki küçük dişlilerin nasıl döndüğünü öğrenmek de büyüleyici.

Bu sizin üstünüzdeki her şeyi bilmesi gereken ebeveyn baskısını da azaltır. Bunu size hatırlatmaktan nefret ediyorum, ama çocuklarınızın belirli konular hakkındaki bilgilerinin sizinkini aşacağı bir zaman gelecek. Sorun yok. Onlara olasılıkları nasıl düşüneceklerini ve cevabı bulma adımlarını nasıl çözeceğinizi öğrettiğiniz sürece, artık gerçeği dağıtan bir robot olarak hizmet vermenize gerek kalmayacak.

Kaynak: Lifehacker - M Woo