Gönderi tarihi: 27 Temmuz , 2006 19 yıl Bir akşam vakti işten dönüyor. yorgun vücudu dimdik, çalışıyor olmanın haklı gururuyla saatin akışı belki eğitimin, belkide ahlakın eksikliğinin çoğunlukta olduğu bir toplumu egemen kılıyor sokaklarda belki bir vapur iskelesi, belki bir otobüs durağı o yorgun yüzün beklediği yer Bir! Beş! On! çift göz süzüyor yorgun bedeni baştan aşağı farkında olan bitenin, ne diliyle ne de eliyle tepki gösteriyor buna. Yalnız kaşları dikiliyor tertemiz yüzünün üzerinde vatan bekleyen askerler gibi Yorulmaz o aç gözler sanki annesiz dünyaya gelmişler soğuğa yenik düşen askerler gibi oluyor kaşların akıbeti, lakin varıyor vapur iskeleye! varıyor otobüs durağa! bir sonraki günün bu adı bilinmez soğuk savaşına kadar
Gönderi tarihi: 27 Temmuz , 2006 19 yıl On üzerinden 4 diyelim...Şiirin ana temasını anlamak biraz zor..Daha detaylı bir çalışma olabilirdi..Yüreğine sağlık
Gönderi tarihi: 27 Temmuz , 2006 19 yıl merhaba 10 üzerinden 7 ama sen heresin fikrini alma çünkü herkesin şiir anlayışı farklıdır. eğer sevgilineyse bu şiir eminim 10 üzerinden 10 alırsın
Gönderi tarihi: 27 Temmuz , 2006 19 yıl Yazar merhaba 10 üzerinden 7 ama sen heresin fikrini alma çünkü herkesin şiir anlayışı farklıdır. eğer sevgilineyse bu şiir eminim 10 üzerinden 10 alırsın Amacım aşk şiiri yazmak değil, o duyguyu daha tatmadığım için böyle bir şeye kalkışmam bence yanlış olur. Bu şiiri yaklaşık bir ay önce, akşam üstü otobüs durağında bekleyen insanların arasında işten döndüğü belli, yorgun bir kadına çevredeki erkeklerin nasıl baktığını gördükten sonra yazdım.
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.