yüreğimin gözyaşları

yüreğimin gözyaşları

--------------------------------------------------------------------------------

gençiliğim; anadolumun eşsiz insanları, beklediğim; " hayallerinde kurdukları, güneşin ardında bile bulamadıkları ama, hala umudlarının bir köşesinde saklı duran dünya" larından başka hiç birşey olmamalıdır.

--------------------------------------------------------------------------------

Umudun gölgesinde bekledim seni,

ve ölümün, ve dumanın,

içimde yanan yüreğimin.

yüreğim sana hasretti

sana yangın, sana vurgun

ve köz oluyordu ve duman

birden donardı alevler

sen belirince nurun gözlerimde

ve yüreğimde sönerdi yangın

içim cıvıl-cıvıl

heryerde yeşil rengarenk

o hain taburun bahçesine dönerdi

gözlerin bir söğüt yaprağı

ince, keskin ve narin

seni beklemenin hediyesidir

yüreğimdeki sevinç hediyendir.

beklerdim seni

beyaz şapka giymiş kardan

ve etekleri yeşil

dağların ardında

bekledim seni

ıssız dar bir konutta

yanımdan geçen

dünya; evi sırtında

birde hama böcekleri

ve onlar misafir değildi

benden önce

burdaydılar, bu hücrede.

bekledim seni

ıssız hücremde

aklaşmıştı sakalım,

saçlarım evvelden aktı.

içim gençti, deliydi.

mağrur;

kınından çıkmış bir kılıç

ve yüreğinle

bir olmak için bekleyen

bir hançer gibi hazırdı

ve tetikti.

yüreğim gençliğin sesiydi

susmuş, vurulmuş

lal ve sağır gençliğim

umudun gölgesinde bekledik

ben "yazar"dım

onlar "okur"du

onlar söylerdi

ben yazardım.

beklerdim seni

her dışarı çıktığında

dönmez diyeydi korkum,

dönerdin.

yüreğim kendinden emin

sana sarılırdı.

gençliğe sarılır gibi,

ölümden kaçar gibi.

bekledim seni

kavgam bitene kadar

bilirsin hırçınlığımı,

bilirsin sebebini,

kavgamdan geçmezliğimi

seni istedim, seni bekledim.

bekledim seni.

spartacus