Rüşvetin Gölgesinde Asılanlar...

Ömerler, 17 Ocak 1981’deki Akyazı kuyumcu eyleminde yakalandılar. Çıkan çatışmada Ali Aktürk ve Metin Adil Toraman adlı devrimciler ölürken, bir kuyumcu ve bir polis memuru da ölmüştü. Yargılama, “adalet çarkı yavaş işliyor” yakınmalarını boşa çıkartan bir hızla tamamlandı. Karar, olaydan sadece iki ay sonra çıktı. Gölcük Donanma ve Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Mahkemesi, suç ve cezanın şahsiliği ilkesini göz ardı ederek, çatışmada kimin nerede durduğunu, neler yaptığını saptama gereği duymadan topyekûn idam cezasına çarptırıldı.

Albert Camus’un dediği gibi, “Önceden en inceden inceye tasarlanan cinayet idamdır”. Darağacında katledilen tüm devrimciler gibi, Ömer, Erdoğan, Mehmet ve Ramazan da “en inceden inceye tasarlanan” cinayete kurban gittiler. Ömerlerin katledilmelerindeki en önemli başlıklardan biri de, rüşvetçi hâkimin kararıyla asılmış olmalarıdır.

‘DAVA HÂKİMİ RÜŞVETTEN MAHKûM’

İnfaza ilişkin tasarı Danışma Meclisi’nden geçip Milli Güvenlik Konseyi’nde beklerken, kararı veren hâkimlerden Deniz Hâkim Yüzbaşı Eyüp Menteş, başka bir davada idam cezası vermemek için rüşvet almak suçundan 8 yıl hapis cezasına çarptırıldı ve hüküm kesinleşti. Avukatlara göre, yürürlükteki CMUK uyarınca, böyle bir durumda yargılamanın yenilenmesi gerekiyordu. Avukat Sadık Akıncılar, infazın durdurulması ve yargılamanın yenilenmesi için 27 Ocak 1983 tarihinde yıldırım telgrafla Askeri Yargıtay Başsavcılığı’na başvurdu. Karaköy Postanesi’nin cevabi ihbarnamesine göre telgraf 27 Ocak 1983 günü saat 15.00 itibariyle yerine ulaştı. Askeri Yargıtay Başsavcılığı başvuruyu 28 Ocak 1983’te Milli Savunma Bakanlığı’na iletti. Ancak, aynı günün akşamı toplanan MGK, infaza, daha doğrusu cinayetin işlenmesine karar verdi. Konsey tutanaklarında, yargılamanın yenilenmesi talebinden söz edilmiyor.

TELGRAFA CEVAP YOK!

1991 yılında ANKA Ajansı’nda çalışırken, yeniden yargılamaya ilişkin telgrafın neden dikkate alınmadığını araştırdım. Dönemin Milli Güvenlik Konseyi Genel Sekreteri, eski Genelkurmay Başkanı Emekli Orgeneral Necdet Üruğ ile konuştum. Böyle bir başvurunun kendilerine iletilmediğini söyledi. MGK Kanunlar ve Kararlar Dairesi Başkanı Hâkim Tuğgeneral Muzaffer Başkaynak ile konuştum. O da, başvurunun kendilerine iletilmediğini belirterek, “Telefonla iletilse hemen durdururduk, haberdar olsaydık, mümkün değil yapmazdık.” dedi.

Anlaşıldığı kadarıyla yıldırım telgraflı başvuru Milli Savunma Bakanlığı’ndan öteye geçmemiş. ANKA Ajansı Yazı İşleri Müdürü Özer Esmer’in imzasını taşıyan yazıyla iki kez Milli Savunma Bakanlığı’na, telgrafın akıbetini sorduk. Ancak, yanıt verilmedi.

Özetle, Ömer, Mehmet, Erdoğan ve Ramazan, rüşvetin gölgesinde asıldılar. İdam planlaması son derece ayrıntılıydı. Dava dosyasındaki belgelere göre, Ömerleri cezaevinden gerekirse operasyonla çıkaracak timler, Gölcük ve İzmit’te çevre emniyetini ve yol güvenliğini sağlayacak birlikler, İzmit’te cinayeti işleyecek resmi heyet, darağacında ilmiği geçirip sandalyeyi çekecek cellât, hepsi titizlikle planlanmıştı. Sarf tutanağına göre İzmit Emniyeti’nin cellâtla pazarlığı “adam başına 20 bin lira” ile bağlanmıştı. Zabıt kâtibesine de “4 iş karşılığı 400’er liradan 1.600 lira” fazla mesai ücreti tahakkuk ettirilmişti.

Gölcük Cezaevi’ndeki şafak yolcuları olağan bir güne başlayacaklarmış gibi sakince karşıladılar infaz tebligatını, slogan atarak hazırlandılar. Koğuşlardaki mahkûmlar marşlar, türküler ve sloganlarla uğurladılar. Saat 03.00’te Ömer, Erdoğan, Mehmet ve Ramazan cezaevinden alındılar, ayrı araçlarla İzmit Cezaevi’ne götürüldüler.

‘KELEPÇELİ ELLERLE MEKTUP YAZDILAR’

Resmi tutanağa göre her biri “infaz için mahsus odaya alındı”, adli tabip muayene etti; sağlam ve sıhhatli olduklarını, infaza mani bir rahatsızlıklarının bulunmadığını kayda geçirdi. Ailelerine mektup yazmalarına izin verildi. Kelepçeli elleriyle mektuplarını yazdılar. Bütün devrimciler gibi yiğitçe çıktılar darağacına, cellâda iş bırakmayıp kendileri tekmelediler sandalyeyi. Anadolu topraklarında başlayıp buluşan yaşam çizgileri, darağacında düğümlenerek sonsuzluğa uzandı. Son kez nefes alıp verdikleri mektupları ise 25 yıl sonra ailelerine verildi.

‘GÖZYAŞLARINI DÜŞMANDAN GİZLEMELİSİN’

Teğmen Ömer Yazgan, doğum gününde darağacına çıkarılmıştı.

Ömer son mektubunda, “Halkımızın yazgısı bu değil. Çok evladını kaybetti. Ama bir gün kazanmayı da öğrenecek. Diğer devrimciler sizlerin evladıdır. Halkımızın mücadelesi haklıdır, meşrudur. Meşru olmayan, bu zorbaca düzeni sürdürmekten yana olan katillerdir. Acele etmek zorundayım. On dakika bile çok görüldü. Elimde kelepçe ile yazmak zor. Gözyaşlarınızı düşmanlardan gizlemeyi öğrenmelisiniz. Az sonra son görevimi yapmak üzere darağacına çıkacağım. Sloganlarımı haykıracağım, dizlerim titremeyecek. Yirmi yedi yaşına bastığım bu gecenin sabahını kimse unutmayacak. Ellerinizden öperim. Tek Yol devrim. Kahrolsun Faşizm.” diye yazmıştı.