NELER OLMUŞ MEĞER!

 

Meğer hayatta neler neler olmuş!

Çiçekler açmış,çiçekler solmuş,

Sevgiler birbirine ulaşmış,sevgiler genleşip kopmuş.

Yağmurlar yağmış,yağmurlar dinmiş,

Yaşam,acılar mutluluklar biriktirmiş.

Gece gündüzü örtmüş,

Kuşlar sıcak iklimlere göçmüş,

Güneşler batmış,güneşler doğmuş.

...........

Neler neler olmuş meğer!

 

Mevsimler,deli rüzgarlar gibi esmiş

Kimi yürekler hiç çocuk olmadan büyümüş

Kimileri, asla yaşanmayan düşler görmüş,

Kimileri de tüm ümitlerini alarak yanına,geleceğe süzülmüş.

Deniz kumlu gel-gitleriyle sahili kucaklamış

İki ayrı yerde yürekler aynı çarpmış,

İki yürekse aynı yerde birbirine çok uzakmış.

Pırıl pırıl gecelerde yıldızlar kaymış

Bazısı,yerden kalmak için birilerine tutunmuş,

Bazısı da korkmadan yere basmış.

Meğer neler olmuş!

 

Uzaktaki dost yüzler özlenmiş

Aylar,yıllar,saatlar eskitilmiş,

Günler zamansızlık ve ertelenenlerle geçmiş.

Hayatlar başlamış,hayatlar bitmiş.

Kimisi,kendisini en değerli zannetmiş,

Kimisi de çok konuşup,hiç birşey söylememiş.

''Pazılın bir parçası hep eksik!''derken biri,

Biri de eksik parçayı bulmak için didinmiş.

Kiminin hayatı; küçük oyunlar,karmaşık söz dizimleriymiş

Kimi de ellerini uzandığı yere güzellikler götürmüş.

Neler neler olmuş!

 

Fallar bakılmış,şarkılar tutulmuş

Bazen yalnızlık en yakın dost,

Bazen de bir yabancı olmuş..

Kimi,''Her gün diğerinin aynı''diye dertlenmiş,

Kimi, hayatına yenilikler,keyifler getirmiş.

Hiç bitmesin istenen anlar gelmiş,

Alelacele geçsin istenen anlar da…

Renkler hayata göz kırpmış

Kimi, çıkmak için içindeki yerden, tünel kazmış,

Kimi de kabullenip yenilgiyi,başını bile kaldırmamış.

Neler olmuş meğer!

 

Karlar yağmış,yollar kapanmış

Kimileri,birlikte sevgi dolu bir dünya yaratmış,

Kimileri de, kırık bir kalple yalnızlığına ağlamış.

Biri,alıp fırçayı eline yaşamı sevdiği renklerle bezemiş,

Diğeriyse;ismini,nerden geldiğini,her şeyi unutmak istemiş.

Ömür kadehi yudum yudum içilmiş

Kimi, içindekileri sözcüklerin kanatlarına yüklemiş,

Kiminin de söylenmemişlerin ağırlığı ile omuzları eskimiş.

Hayatta meğer neler olmuş neler!…

Şiirde kullanılan zaman ve dil öyle bir masal tadı oluşturmuş ki; eğer Edebiyatta Masal ve Şiirin ayrı birer kategori de değerlendirildiğini bilmesem, güzel bir şişir değil güzel bir masal okuduğumu düşünürdüm.

çok hoş...

adil berk ceylan