Gönderi tarihi: 17 Mayıs , 2011 14 yıl DÜŞMAN DÜŞLER Korkuyorum uyumaktan, Başımı yastığa koymaktan... Uykumun derin ve uzak aleminde Düşler dünyamın kapıları aralanıyor. Gün boyunca saklanan duygularım, Buğulu ışıklara bürünüp çıkıyor. Bütünlemeye çalıştığım varlığım, İnsafsızca parçalanıyor. Kendi kendimle savaştığım, Kendi kendimi yaralayıp,kanatarak Parçalara ayırarak çıktığım savaştan, Varlığımdan ve kimliğimden kuşkuya düşerek Yorgun,tedirgin uyanıyorum. Niye bu kadar düşman düşlerim? Uykulaımda Derin uçurumlara düşüyor, Bitkin halde yukarı tırmanmaya çalışıyorum. Her sabah... Nefes nefese Yorganların altına saklanıyorum. Geceler ve düşler, Tazelendiğim değil,parçalandığım yerler... Ne hoş olurdu, Ilık bir sudan çıkar gibi çıkmak geceden. Kim olduğumu,ne olduğumu merak etmeden, Yatağın içine gömülmeden, Korkmadan yeni gelen günden Ve.. Sessiz gecelerden.
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için şimdi oturum açın.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.