Gönderi tarihi: 17 Mayıs , 2011 14 yıl KISIR DÖNGÜ Ne zaman Vazgeçmek istesem senden, Kurtulamıyorum kahrolası çekiminden. Şu, üzerime yapışıp kalan; Kokundan, Nefesinden, Sesinden... Ne zaman '' Öldürdüm seni! '' desem, Oymaya başlıyorsun beynimi. Delip geçerek bedenimi; Sızıyorsun yüreğimin derinliklerine... Sinsice Ve İnatla Yaşamaya başlıyorsun yeniden. ... Yeniden bölük pörçük uykular, Yeniden sancılı sabahlar, Boğazımdan geçmeyen lokmalar… Kahredici bir çözümsüzlükle, Sürüyor kısır döngü! Ne zaman '' Gömdüm artık seni! '' desem, Hiç bir katilin kurtulamadığı gibi; İç sesinden, Ben de kurtulamıyorum İçimi eriten sözlerinden, Yüreğimi kemiren özleminden. Ve Bir türlü vazgeçemiyorum senden. Ne zaman Sana benzeyen birini görsem, İki büklüm oluyorum. Titriyor dizlerim, bacaklarım, Gücümü kaybediyorum. Mantığımın sınırları silikleşiyor Yeniden başa dönüyorum. Derin bir eziklik Ve çaresizlikle, Bir kez daha Yenik düşüyorum sana. Ne zaman '' Bitirdim seni! '' desem, Parçalara bölünüyor yüreğim. Ateşler düşüyor içime Koyulaşıyor özlemin. Bir nefes kadar yakınken, Uzağına düşmek... Her defasında! Gücüme gidiyor. Biliyorum; Sona ermeyecek bu kısır döngü, Kalbim attığı sürece Dinmeyecek bu üzüntü. Ne kadar didişsem de kendimle, Bitmeyecek bu sevgi. Bu can, bu tende durduğu müddetçe... Ne zaman '' Artık yaşamıyorsun! '' desem; Hep Katlanabilmek için seni görmemeye... Sen, Hala yaşıyorsun bende. Bense; Her gün yeniden ölüyorum...
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.