Mehmet SÜMER, ÖZLEM HÜSRAN OLMASIN

[Φ Mehmet SÜMER]

Hasretin doruğunda burnumda tüter memleketim,

 

Çocukluğumun hoş, bereketli günleri özlemlerim,

 

Buram buram doğduğum toprakların bunca hasreti,

 

Bayramımız, özlemlerin sonu özlemin sonsuzluğu olmasın.

 

 

Çeker uzun yolların bitmez yorgunluğunun mutlu sonu,

 

Kavuşur geçmişimize duyduğumuz bunca şirin özlemler,

 

Çeker bizleri, kimliklerimizin oluştuğu öz topraklarımız,

 

Bayramımız, özlemlerin sonu, özlemin sonsuzluğu olmasın.

 

 

Yollar yollarımız, Anadolu’ muz özlemlere kavuşturur bizleri,

 

Uykularımızın geçiştiği, heveslerin umuda dönüştüğü,

 

Hevesim var hevesim kavuşmaktır meramım memleketime,

 

Bayramımız, özlemlerin sonu, özlemin sonsuzluğu olmasın.

 

 

Hasretin aracı yollar, sonsuz özlemin elemine varan olmasın,

 

Hasrete giden yollar mutluğa varan şahidimiz olsun,

 

Özlemin sonu, sonsuzluğa gömülüp, arda kalan acı özlem ve keder,

 

Bayramımız, özlemlerin sonu, özlemin sonsuzluğu olmasın.

 

 

Yollar, kıvrım kıvrım üzüntülerin buluştuğu sonlar olmasın,

 

Tedbir, dinlenme, metin olmak sınırlara uymak rehberimiz olsun,

 

Tedbir mutluluğa kaynaşmaya taşıyan tılsım olsun da gülelim, üzülmeyelim,

 

Bayramımız, özlemlerin sonu, özlemin sonsuzluğu olmasın.

 

 

Hasretim sebebi var Anadolu’mun, peygamber çiçeklerine hasret,

 

Hasretim Anadolu’mun gülen, burnumda tüten güllerine,

 

Hasretim anama geçmişime, insanıma, toprağıma gülenlerime,

 

Bayramımız, özlemlerin sonu, özlemin sonsuzluğu olmasın.

 

 

Mehmet SÜMER