Gönderi tarihi: 4 Nisan , 2006 19 yıl George ve Lennie çiftliklerde dolaşarak işçilik eden iki arkadaştır. George ufak tefek, canlı, yanık tenli, keskin bakışlı bir adamdır. Lennie ise iri bir insandır. Ölgün gözler düşük ama geniş mi geniş omuzlara sahiptir. George ve Lennie iki zıt kutup oldukları halde aralarında büyük bir dostluk vardır. Bu büyük dostlukta, birlikte hep çalışarak çiftlik ararlarken kat ettikleri yollar boyunca kendini göstermiştir. Birbirlerine çok bağlanmışlardır. George akıllıdır, işini bilir. Tabiatı sever. Lennie ise dev kuvvetine sahiptir. Fakat ruhen çocuktur. Halleri davranışları çocukçadır,aptalcadır...Ve hayalleri vardır bu iki arkadaşın.. fakat unuttukları bir şey vardır ki..Hayat bazen planladığımız gibi gitmez ve hayatımızda ki en değerli dediğimiz şeylerden vazgeçmek zorunda kalabiliriz... Aslında çoğu kişi okumuştur diye düşünüyorum bu kitabı..okumayanlar varsa şayet okusun derim ama...
Gönderi tarihi: 6 Nisan , 2006 19 yıl güzel kitaptır gerçekten... Lennie karakterini çok sevdiğimi hatırlarım...cüssesine zıt karakterini çok güzel anlatmış steinbeck...
Gönderi tarihi: 21 Haziran , 2006 19 yıl Yazar Ben filmini izlemedim... Ama merak ettim şimdi ya... Söylediğin iyi oldu Tabi kitap okuduğun zaman ki hazzı da hiç birşey vermiyor...
Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2006 19 yıl Filmi de baya güzel. Ama kitap bambaşka tabii ki. Eğer bulabilirsen filmi tavsiye ederim.
Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2006 19 yıl Yazar Sevinirim... Tşk... Ya birde sonunda George lenniyi öldürüyor ya... Orada insan anlıyor ki , hayat istediğimiz gibi asla gitmiyor..Ve gün geliyor sevdiklerimizi bile yaşam uğruna feda ediyoruz.. Ne acı...
Gönderi tarihi: 23 Haziran , 2006 19 yıl Bir kitap vardı adını unuttum şimdi. Aşk hikayesi... Yazar klasik kadın-erkek aşk hikayesi anlatmış. Kısaca özetlersem; Adam ve kadın deliler gibi seviyorlar birbirlerini. Aralarında sorun çıkıyor. Ve adam ceza veriyor kadına. Kendini öldürüyor. Kitap bittiği zaman düşünmüştüm biraz. Ceza vermek için kendimi öldürürmüyüm diye. Düşünürüm arasıra, hayatı sevmek, sevdiklerini feda etmek mi? Harbiden acı..
Gönderi tarihi: 23 Haziran , 2006 19 yıl Yazar Aslında öyle değil... Fakat kişisel menfaatlerimiz hep bizi bu tür bencilliklere itiyor...Kimi zaman sevdiğimizi , bakın sizinde belirttiğiniz gibi kimi zamanda kendimizi acı vermek ugruna feda edebiliyoruz... Hayatta bu tür işlerin ardından mutluluga ulaşılır sanılıyor fakat insani bir şekilde yaşamadıktan sonra hayatın ne anlamı var? Sözde! hayatı yaşanılası kılmak adına yapılıyor bu tür işler fakat aslında işi çıkılmaz bir konuma sokmaktan başka bir işede yaramıyor...
Gönderi tarihi: 24 Haziran , 2006 19 yıl yıllar önce okumuştum,hatırladığım kadarıyle karakterlerın konuşmaları çok gerçekçi idi.. kazancakıs ın zorba yı tavsıye edıyorum
Gönderi tarihi: 26 Haziran , 2006 19 yıl Haklısın. Öyle ya da böyle, feda ederek, feda edilerek hayatta kalıcaz...
Gönderi tarihi: 26 Haziran , 2006 19 yıl Bu kitap dünya klasikleri içinde Sefiller ile beraber favorimdir benim..
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.