Gönderi tarihi: 30 Ocak , 2010 15 yıl İlk Ocak Düşmüş ansızın, bir tohum Sımsıcak dar bir yer, huzurlu Yeşermiş orada, verilmişlerin sevgisi Gün gelmiş Rabbim, kısmet eylemiş... İki yürek, iki el sarmalamış hissedercesine Bir anne, bir baba sevinmiş, Sinmiş kokusu kundağında... Temiz sayfalar oluşmuş, etrafında Rengarenk sunulmuş ayaklarına Asılan takvim, eksilen yapraklar Bilinmez, yazılmış birçok kitaplar Okundukça değişen, farklı konular Değişen vücut ve kalıntılar... Meğer ne kadar mutlu, önemli O ilk ocak, baş ve parmak Bir tokat bile, tatlı teebessümü Hoş hüzünler, halen saklı içinde... Al !..Ey ilk ocak, yine o ilk günleri Öldürülmesin hiç, şu özlerin eri Bitmeyen bir güç, basılan topraklar Büyüyen çiçek, sevgi sesleri... Janset 13 Şubat 2009
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.