ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE

Şu boğaz harbi nedir? Var mı ki dünya’da eşi?

En kesif orduların yükleniyor dördü beşi

- Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya -

Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya.

Ne hayasızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!

Nerde - gösterdiği vahşetle "bu: bir Avrupalı"

Dedirir- yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi

Varsa gelmiş, açılıp mahpesi, yahud kafesi!

 

Eski Dünya, yeni Dünya, bütün akvam-ı beşer

Kaynıyor kum gibi, tufan gibi, mahşer mahşer!

Yedi iklimi cihanın duruyor karşında,

Ostralya'yla beraber bakıyorsun: Kanada!

Çehreler başka, lisanlar, deriler rengarenk;

Sade bir hadise var ortada: vahşetler denk.

Kimi Hindu, kimi yamyam, kimi bilmem ne bela..

Hani tauna da züldür bu rezil istila.

Ah, o yirminci asır yok mu, o mahluk-u asil,

Ne kadar gözdesi mevcut ise hakkıyle sefil.

Kustu Mehmetçiğin aylarca durup karşısına,

Döktü karnındaki esrarı hayasızcasına.

Maske yırtılmasa hala bize afetti o yüz..

Medeniyet denilen *****, hakikat, yüzsüz!

Sonra mel'undaki tahribe müvekkel esbab,

Öyle müthiş ki: eder her biri bir mülkü harab.

 

Öteden saikalar parçalıyor afakı;

Beriden zelzeleler kaldırıyor a’makı,

Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin,

Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin.

Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam,

Atılan her lağamın yaktığı: yüzlerce adam.

Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer,

O ne müthiş tipidir: savrulur enkaaz-ı beşer..

Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak

Boşanır sırtlara, vadilere sağnak sağnak.

Saçıyor zırha bürünmüş de o namerd eller,

Yıldırım yaylımı tufanlar, alevden seller.

Veriyor yangını durmuş da açık sinelere,

Sürü halinde gezerken sayısız tayyare.

Top tüfekten daha sık, gülle yağan mermiler

Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler.

Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından,

Alınır kal'a mı göğsündeki kat kat iman?

Hangi kuvvet onu, haşa, edecek kahrına ram?

Çünkü te'sis-i ilahi o metin istihkam.

 

Sarılır indirilir mevki-i müstahkemler,

Beşerin azmini tevkif edemez sun'-u beşer;

Bu göğüslerse Hüda’nin ebedi serhaddi

"O benim sun'-u bediim onu çiğnetme!" dedi.

Asım’ın nesli.. diyordum ya.. nesilmiş gerçek,

İşte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmiyecek!

 

Şüheda göğdesi, bir baksana, dağlar, taşlar..

O, rüku olmasa, dünyada eğilmez başlar.

Yaralanmış temiz alnından uzanmış yatıyor;

Bir hilal uğruna, ya Rab, ne güneşler batıyor!

Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!

Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer.

Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhid'i..

Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi..

Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?

"Gömelim gel seni tarihe!" desem, sığmazsın.

Herc ü merc ettiğin edvara da yetmez o kitab..

Seni ancak ebediyyetler eder istiab.

"Bu taşındır" diyerek Kabe' yi diksem başına,

Ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına.

Sonra gök kubbeyi alsam da, rida namiyle,

Kanayan lahdine çeksem bütün ecramiyle;

Mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan

Yedi kandilli Süreyya'yı uzatsam oradan;

Sen bu avizenin altında, bürünmüş kanına,

Uzanırken, gece mehtabı getirsem yanına,

Türbedarın gibi ta fecre kadar bekletsem;

Gündüzün fecr ile avizeni lebriz etsem;

Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana..

Yine bir şey yapabildim diyemem hatırana.

 

Sen ki, son ehl-i salibin kırarak savletini,

Şarkın en sevgili Sultanı Salahaddin'i,

Kılıç Arslan gibi iclaline ettin hayran..

Sen ki, İslamı kuşatmış, boğuyorken hüsran,

O demir çemberi göğsünde kırıp parçaladın;

Sen ki, ruhunla beraber gezer ecramı adın;

Sen ki asara gömülsen, taşacaksın.. Heyhat!

Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihat..

Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber

Sana aguşunu açmış duruyor Peygamber...

 

Mehmet Akif Ersoy

Birinci dünya savasinin en önemli savaslarindan biri Canakkale savasiydi.Canakkale savasinin nedenleri sunlardi;

1-Birinci Dünya Savasinda Osmanli imparatorlugu ile savasan Ingiltere ve Fransa,Canakkale bogazini gecerek Istanbul'u almak ve Osmanli'yi yenilgiye ugratmak istediler.

 

2-Yardim etmek olanagini bulamadiklari Rusya'ya,bogazlardan gecerek yardim edilebilecegini düsündüler.

 

Canakkale savasi,3 Kasim 1914 te Ingiliz ve Fransiz donanmalarinin hücumu ile basladi.Bu hücum bir kesif hücumu idi.19 Subat 1915 e kadar baska bir hücum olmadi.

 

Ingilizler Türk'lerin gücünün olmadigini özellikle ellerinde fazla top olmadigini bildikerinden,kendilerine tahtadan fonksiyonu olmayan gemiler yaparak Türk topcusunu aldatmayi denediler,Türklerde buna karsilik tepelere hicbir fonksiyonu olmayan tamamen aldatmaya yönelik soba borularini top diye koydular.

 

19 Subatta Ingilizler ve Fransizlar,12 gemi ile Seddülbahir ve Kumkale'ye hücum ettiler,bütüm Türk siperleri ates yagmuruna tutuldu,fakat basari saglanamadi.

 

10 gün sonra,yeniden hücuma gectiler,yine basari saglayamadilar.

 

Bir an önce Canakkale'yi gecip Istanbul'a ulasmak istedikleri icin,Ingiliz ve Fransiz'lar kuvvetlerini arttirdilar.18 MART 1915 te yani bugün,yeniden büyük bir hücuma gectiler,fakat yebiden yenilgiye ugradilar,10 a yakin gemileri natti,yedi sekiz gemi hasar gördü,yalniz denizyolundan bogazi gecemiyeceklerini anlayan Ingiliz ve Fransizlar,karadanda hücuma gecmek gerektigini düsündüler.24/25 Nisan 1915 gecesi Seddülbahir,Kumtepe ve Ariburnu kiyilarina asker cikardilar.O siralarda 19 .tümen komutani olan Yarbay Nustafa Kemal Bey düsmani durdurmakla kalmadi,Enver ve Alman General'e ragmen tüm sorumlulugu üzerine alarak karsi hücuma gecmis ,böylece sadece Canakkale'yi degil Istanbul'uda kurtarmis oldu.

Düsmanlar yenildikleri halde savaslarina devam ettiler.6/7 Agustos 1915 te Ariburnuna yeniden asker cikardilar ve Anafartalara dogru ilerlemeye vasladilar,Anafartalar gruvu Komutani Mustafa Kemal,düsmanin ilerlemesini durdurdu böylece Birinci Anafartalar savasini kazandi.

Ingiliz ve Fransiz'lar Canakkale'de yaptiklari savaslarda büyük can ve mal kaybina ugradilar ama ilerlemeyi basaramadilar.

Canakkale Savasi,Türk askerlerinin savunma gücünü,Plevne'den sonra bir kezdaha bütün dünyaya gösterdi.

Bugün Canakkale'de verilen savasin kahramanlari aziz sehitlerimiz layik olduklari sekilde anilmamakta ve o savasin verildigi yerlerde hala sehit kemikleri acikta durmaktadir.Savasin sahidi toplar bakimsizliktan perisan bir halde baslik mangali olarak kullanilmaktadir.Bunlara biran önce gereken özenin gösterilmesi gerekiyor:

 

CANAKKALE'DE SEHIT OLAN EVLATLARIMIZA TANRIDAN RAHMET DILIYORUM,UMARIZ KI BU MILLET BIR CANAKKALE DAHA YASAMASIN.

 

 

saygilarla

'' Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır.

Vatan, eğer uğrunda ölen varsa vatandır.''

 

Hangi süslü kelimelerle,hangi tatlı,vefalı nağmelerle anlatalım o yiğitleri,eli öpülesi anaları,Mustafa Kemal'i...Mermisiz,tüfeksiz,ekmeksiz,susuz,çarıksızdı o yiğitler,o sancaklar ama bunlardan daha değerli,bitmez,tükenmez mukaddes imanları vardı yüreklerinde.Damarlarında vatan sevgisi dolaşır,gözlerinde ölümsüzlük korkusu vardı...15'inde daha gencecik fidanlardı,20'sinde daha yeni nişanlanmışlardı...Hangi milletin anası saçını kınalar da gözünden sakındığı yürek yarısını kurban olsun diye yollar cepheye?Hangi inancın,hangi mukaddes ruhun göz yaşartacak hakikatidir bu?

 

Ah Çanakkale ah kaç yiğit yatar bağrında?Kaç canla emanet ettin bu cennet vatanı?

 

Çanakkale sığar mı bir güne bir haftaya!Çanakkale damarlarımızda akan kan,ruhumuzda sığındığımız liman olmalı.Çanakkale biz,biz Çanakkale olmalı...Kınalı Hasanlar,Seyit Onbaşılar belgeselerde kalmamalı içimizde yaşamalı.

 

''Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırtmasın!''

 

''Sahipsiz vatanın batması haktır.

Sen sahip çıkarsan bu vatan batmayacaktır.''

 

MEHMET AKİF ERSOY

 

Bu toprakları vatan yapan, bu vatan için canından geçen tüm şehitlerimize ve de Mustafa Kemal'e Allah'tan rahmet diliyorum...

 

MUHABBETLE...