Bir Bebeğin Yarım Kalan Günlüğü

[Misafir gelincik]

5 Ekim: Bugün var edildim buradayım varım,Müthiş bir duygu bu varolduğumu henüz annem ve babam bilmiyor.

Bir Elma çekirdeğinden bile küçüğüm ama nede olsa ben benim varım ya bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz,yüzüm yok ama varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum.Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri seveceğim.

 

19 Ekim: Biraz büyüdüm kımıldamam mümkün değil.Annem henüz farkında değil ama onun

kanıyla besleniyorum.Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor .Beni sevecek bir kalbin

kıpırtılarını şimdiden hissediyorum,Annem beni cok sevecek.Annem için güzel bir sürpriz olacağım.

 

23 Ekim:Hic görmediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı,dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum,Bu elin dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor.Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak güleceğim.Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek "Anne" diyeceğim.Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım.Sana güleceğim.

Kimilerine göre hala daha var değil mişim..Nasıl olur? VarIm ve gülücükler sunacak dudaklarımda olmak üzere.Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar küçük olursa olsun yine ekmekdir,öyle değil mi anneciğim ah bir konuşabilsem!

 

27 Ekim:Bügun pek mutluyum.İçimde tatlı bir kıpırtı başladı. Atan bir kalbim var kalbim atmaya başladı,hayatım boyunca atıp duracak,sevgilerle dolduracagğım kalbimi,tıpkı annemin ki gibi,annem bedeninde iki tane kalbin birden atmaya başladığını bilse ne kadar da sevinirdi,duyuyor musun anne?

 

2 Kasım: Hergün biraz daha büyüyorum.Kollarım ve bacaklarımda biçimlenmeye başladı. Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim,şu ayaklarımda tamamlansın da beraber çiçekli bahçemizde yürüyelim,belki birlikte okula gideriz.

 

12 Kasım: Ah Evet...bunlar,bunlar ne kadar sevimli ve küçük şeyler , parmaklarımda çıkmaya başladı. Bunlarla çiçek toplayacağım,annemin elini tutacağım,kalem tutacağım,belkide güzel bir şiir yazacağım,anneciğim orda mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için sabırsızlanıyorum.

 

20 Kasım: Ohh nihayet..annem doktora gitti burda olduğumu öğrendi..yaşasınn! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni,ultrason diyorlarmış.Resmimi bile çekti.Seviniyor musun anneciğim?

Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım..

 

25 Kasım: Artık babam da burda olduğumu öğrendi;fakat henüz kız olduğumun farkında değiller onlara sürpriz yapacağım..

 

10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm,bir küçük burnum,dudaklarım ve yanağım var,anneme benziyorum galiba..

 

13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum.etrafım çok karanlık ama olsun,yine de mutluyum yaşıyorum ve varım.Kısa bir süre sonra gün ışığını da görebileceğim,renkleri ve çiçekleri tanıyabileceğim.Rüyamda gördüm,dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış,onu çok merak ediyorum.Anneciğim babacığım sizin yüzünüzüde göreceğim,tanışacağız,mutlu olacağız,gülüşeceğiz...

 

24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık,anneciğim senin kalbinin seslerini duyuyorum.Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum Sesin ne kadar tatlı,hiç duymadığım birşey bu..Güzel ve de sağlıklı bir kız olacağım kollarında uyuyacağım,yüzüne bakacağım,o tatlı sesini dinleyeceğim,benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen de beni özlüyorsundur mutlaka,beni koklayacaksın ..çok seveceksin değil mi?...

 

28 Aralık: Anne burda birşeyler oluyor.Doktor abla neden mutsuz bakıyor öyle? Sense acı çekiyor gibisin,kalp seslerin değişti...susdun.Benimle neden konuşmuyorsun anne?Anne...anne...anneciğim,yüzümde soğuk bir şey hissediyorum.Anne yüzümü parçalıyorlar

Anne ne olur birşeyler yap canım cok acıyor.Kolumu çekiyorlar anne....annee..Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne...Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne...anne...kalbimi parçalıyorlar....anneciğimm..annee...an....

[Φ denizm]

Yazı çok hoş. Burada da birçocuğun gerçek günlüğü var, paylaşmak istedim, velet güzel yazıyor:Araba ve ben

[Misafir spices]

5 Ekim: Bugün var edildim buradayım varım,Müthiş bir duygu bu varolduğumu henüz annem ve babam bilmiyor.

Bir Elma çekirdeğinden bile küçüğüm ama nede olsa ben benim varım ya bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz,yüzüm yok ama varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum.Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri seveceğim.

 

19 Ekim: Biraz büyüdüm kımıldamam mümkün değil.Annem henüz farkında değil ama onun

kanıyla besleniyorum.Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor .Beni sevecek bir kalbin

kıpırtılarını şimdiden hissediyorum,Annem beni cok sevecek.Annem için güzel bir sürpriz olacağım.

 

23 Ekim:Hic görmediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı,dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum,Bu elin dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor.Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak güleceğim.Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek "Anne" diyeceğim.Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım.Sana güleceğim.

Kimilerine göre hala daha var değil mişim..Nasıl olur? VarIm ve gülücükler sunacak dudaklarımda olmak üzere.Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar küçük olursa olsun yine ekmekdir,öyle değil mi anneciğim ah bir konuşabilsem!

 

27 Ekim:Bügun pek mutluyum.İçimde tatlı bir kıpırtı başladı. Atan bir kalbim var kalbim atmaya başladı,hayatım boyunca atıp duracak,sevgilerle dolduracagğım kalbimi,tıpkı annemin ki gibi,annem bedeninde iki tane kalbin birden atmaya başladığını bilse ne kadar da sevinirdi,duyuyor musun anne?

 

2 Kasım: Hergün biraz daha büyüyorum.Kollarım ve bacaklarımda biçimlenmeye başladı. Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim,şu ayaklarımda tamamlansın da beraber çiçekli bahçemizde yürüyelim,belki birlikte okula gideriz.

 

12 Kasım: Ah Evet...bunlar,bunlar ne kadar sevimli ve küçük şeyler , parmaklarımda çıkmaya başladı. Bunlarla çiçek toplayacağım,annemin elini tutacağım,kalem tutacağım,belkide güzel bir şiir yazacağım,anneciğim orda mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için sabırsızlanıyorum.

 

20 Kasım: Ohh nihayet..annem doktora gitti burda olduğumu öğrendi..yaşasınn! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni,ultrason diyorlarmış.Resmimi bile çekti.Seviniyor musun anneciğim?

Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım..

 

25 Kasım: Artık babam da burda olduğumu öğrendi;fakat henüz kız olduğumun farkında değiller onlara sürpriz yapacağım..

 

10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm,bir küçük burnum,dudaklarım ve yanağım var,anneme benziyorum galiba..

 

13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum.etrafım çok karanlık ama olsun,yine de mutluyum yaşıyorum ve varım.Kısa bir süre sonra gün ışığını da görebileceğim,renkleri ve çiçekleri tanıyabileceğim.Rüyamda gördüm,dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış,onu çok merak ediyorum.Anneciğim babacığım sizin yüzünüzüde göreceğim,tanışacağız,mutlu olacağız,gülüşeceğiz...

 

24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık,anneciğim senin kalbinin seslerini duyuyorum.Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum Sesin ne kadar tatlı,hiç duymadığım birşey bu..Güzel ve de sağlıklı bir kız olacağım kollarında uyuyacağım,yüzüne bakacağım,o tatlı sesini dinleyeceğim,benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen de beni özlüyorsundur mutlaka,beni koklayacaksın ..çok seveceksin değil mi?...

 

28 Aralık: Anne burda birşeyler oluyor.Doktor abla neden mutsuz bakıyor öyle? Sense acı çekiyor gibisin,kalp seslerin değişti...susdun.Benimle neden konuşmuyorsun anne?Anne...anne...anneciğim,yüzümde soğuk bir şey hissediyorum.Anne yüzümü parçalıyorlar

Anne ne olur birşeyler yap canım cok acıyor.Kolumu çekiyorlar anne....annee..Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne...Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne...anne...kalbimi parçalıyorlar....anneciğimm..annee...an....

 

tamamlayabilse kimbilir daha neler söyleyebilecekti

[Φ diloş]

5 Ekim: Bugün var edildim buradayım varım,Müthiş bir duygu bu varolduğumu henüz annem ve babam bilmiyor.

Bir Elma çekirdeğinden bile küçüğüm ama nede olsa ben benim varım ya bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz,yüzüm yok ama varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum.Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri seveceğim.

 

19 Ekim: Biraz büyüdüm kımıldamam mümkün değil.Annem henüz farkında değil ama onun

kanıyla besleniyorum.Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor .Beni sevecek bir kalbin

kıpırtılarını şimdiden hissediyorum,Annem beni cok sevecek.Annem için güzel bir sürpriz olacağım.

 

23 Ekim:Hic görmediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı,dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum,Bu elin dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor.Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak güleceğim.Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek "Anne" diyeceğim.Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım.Sana güleceğim.

Kimilerine göre hala daha var değil mişim..Nasıl olur? VarIm ve gülücükler sunacak dudaklarımda olmak üzere.Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar küçük olursa olsun yine ekmekdir,öyle değil mi anneciğim ah bir konuşabilsem!

 

27 Ekim:Bügun pek mutluyum.İçimde tatlı bir kıpırtı başladı. Atan bir kalbim var kalbim atmaya başladı,hayatım boyunca atıp duracak,sevgilerle dolduracagğım kalbimi,tıpkı annemin ki gibi,annem bedeninde iki tane kalbin birden atmaya başladığını bilse ne kadar da sevinirdi,duyuyor musun anne?

 

2 Kasım: Hergün biraz daha büyüyorum.Kollarım ve bacaklarımda biçimlenmeye başladı. Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim,şu ayaklarımda tamamlansın da beraber çiçekli bahçemizde yürüyelim,belki birlikte okula gideriz.

 

12 Kasım: Ah Evet...bunlar,bunlar ne kadar sevimli ve küçük şeyler , parmaklarımda çıkmaya başladı. Bunlarla çiçek toplayacağım,annemin elini tutacağım,kalem tutacağım,belkide güzel bir şiir yazacağım,anneciğim orda mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için sabırsızlanıyorum.

 

20 Kasım: Ohh nihayet..annem doktora gitti burda olduğumu öğrendi..yaşasınn! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni,ultrason diyorlarmış.Resmimi bile çekti.Seviniyor musun anneciğim?

Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım..

 

25 Kasım: Artık babam da burda olduğumu öğrendi;fakat henüz kız olduğumun farkında değiller onlara sürpriz yapacağım..

 

10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm,bir küçük burnum,dudaklarım ve yanağım var,anneme benziyorum galiba..

 

13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum.etrafım çok karanlık ama olsun,yine de mutluyum yaşıyorum ve varım.Kısa bir süre sonra gün ışığını da görebileceğim,renkleri ve çiçekleri tanıyabileceğim.Rüyamda gördüm,dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış,onu çok merak ediyorum.Anneciğim babacığım sizin yüzünüzüde göreceğim,tanışacağız,mutlu olacağız,gülüşeceğiz...

 

24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık,anneciğim senin kalbinin seslerini duyuyorum.Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum Sesin ne kadar tatlı,hiç duymadığım birşey bu..Güzel ve de sağlıklı bir kız olacağım kollarında uyuyacağım,yüzüne bakacağım,o tatlı sesini dinleyeceğim,benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen de beni özlüyorsundur mutlaka,beni koklayacaksın ..çok seveceksin değil mi?...

 

28 Aralık: Anne burda birşeyler oluyor.Doktor abla neden mutsuz bakıyor öyle? Sense acı çekiyor gibisin,kalp seslerin değişti...susdun.Benimle neden konuşmuyorsun anne?Anne...anne...anneciğim,yüzümde soğuk bir şey hissediyorum.Anne yüzümü parçalıyorlar

Anne ne olur birşeyler yap canım cok acıyor.Kolumu çekiyorlar anne....annee..Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne...Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne...anne...kalbimi parçalıyorlar....anneciğimm..annee...an....