80'lerin En Popüler 7 Filmi ve Biliyor musunuz? Hollywood Bu Filmleri Asla Yeniden Çekmedi

80'lerin En Popüler 7 Filmi ve Biliyor musunuz? Hollywood Bu Filmleri Asla Yeniden Çekmedi

Bu ikonik 80'ler filmlerini yeniden çekmek aptalca bir iş olurdu.

Hollywood yeniden yapımları çok seviyor; bu oldukça açık. Bazen işe yarıyor, ama çoğu zaman yaramıyor. Sık sık sevdiğiniz bir filmin yeniden yapımı veya yeniden başlatılması hakkında haberler duyarsınız ve endişelenirsiniz. Orijinaline layık olacak ve değerli bir yapım olacak mı, yoksa diğer birçok gereksiz yeniden yapım gibi sönük kalacak mı?

80'lerin birçok harika filmi, kültürel önemi ve etkisiyle birlikte, geçtikleri zaman dilimi sayesinde de ikonik hale geldi. Yeniden yapımlar, aynı hikayeyi farklı bir ortamda veya modern bir zaman diliminde uyarlarken her zaman o kadar başarılı olmuyor. Bu nedenle, Hollywood'un asla gerçekten yeniden yapamayacağı ve denememesi gereken sekiz film şunlardır:

1. E.T. the Extra-Terrestrial (1982)

2. Yaralı Yüz (Scarface) (1983)

3. Cinnet (The Shining) (1980)

4. Brezilya (Brazil) (1985)

5. Uçak (Airplane!) (1980)

6. Bir Zamanlar Amerika (Once Upon a Time in America) (1984)

7. Akira (1988)

E.T. the Extra-Terrestrial (1982)

İnsanlar film büyüsünden bahsettiğinde, aslında E.T.'yi kastediyorlar. Film basit bir hikaye anlatıyor - yalnız bir çocuk, Dünya'da mahsur kalan garip bir uzaylıyla tanışır ve aralarında güçlü bir bağ oluşur. Steven Spielberg, birçok filminde olduğu gibi, hikaye anlatımında kendi çocukluğundan ilham aldı.

O zamandan beri, E.T.'den az çok fikirler ödünç alan sayısız film yapıldı, ancak hiçbiri bu kadar iyi sonuç vermedi. Ayrıca, pratik efektler burada çok harikaydı ve filmin cazibesinin büyük bir parçası.

Yaralı Yüz (Scarface) (1983)

Scarface, güç peşinde koşan ve bu yolda kendini kaybeden Kübalı bir göçmen olan Tony Montana'nın hikayesini anlatıyor. Konu yeterince basit görünüyor, ancak uygulama filmi çoğu suç filminden daha akılda kalıcı bir şeye dönüştürüyor. Al Pacino, en iyi anlamda çılgın bir performans sergiliyor ve bu karakteri asla unutamazsınız.

Film zaten 1932 yapımının bir yeniden yapımı ve 1983 yapımı film, kendi özel zaman dilimini yansıtıyor. O dünya artık aynı şekilde mevcut değil ve modern bir yeniden yapım, uyum sağlamak için çok fazla şeyi değiştirmek zorunda kalırdı.

Luca Guadagnino'nun yeni bir Scarface filmini yönetmesi bekleniyordu, ancak bu proje artık geliştirme aşamasında değil.

Cinnet (The Shining) (1980)

Stanley Kubrick filmlerini aceleye getirmezdi. Bunu The Shining'in her karesinde hissedebilirsiniz. Hikaye, kış aylarında boş bir otele bakıcılık yapan Jack Torrance, eşi ve oğlunu konu alıyor. Otel Jack'i değiştiriyor, ya da belki de sadece içinde zaten var olanı ortaya çıkarıyor.

Kubrick, Stephen King'in romanını uyarladı, ancak yazarın ünlü bir şekilde beğenmediği birçok değişiklik yaptı. Ancak neredeyse herkes filmi ne kadar ürkütücü olduğu için sevdi. Özellikle korku türü için ve özellikle de kendi zamanı için. Bir yeniden yapım aynı olay örgüsüne sahip olabilir, ancak oyunculukları eşleştirmek zor olurdu.

Bu filmin neden en etkili Shining uyarlaması olduğunu anlamak kolay, ancak 1997 yapımı bir mini dizi de vardı.

Brezilya (Brazil) (1985)

Terry Gilliam'ın çalışmalarına aşina iseniz, bu filmden ne bekleyeceğinize dair bir fikriniz olabilir. Brazil muhtemelen onun en iyi yönetmenlik çalışmasıdır. Film, bürokrasi ve otoriterlik tarafından ezilmiş bir dünyayı gösteriyor, öyle ki hayal kırıklığını kendiniz de hissedebiliyorsunuz.

Hikaye, etrafındaki sistemden kaçmayı hayal eden düşük seviyeli bir çalışanı konu alıyor, ancak işler sadece daha da kötüleşiyor. Retrofütüristik ortam (özellikle set tasarımı ve kostümleriyle), aralara serpiştirilmiş fantezi unsurlarıyla birlikte, en eşsiz görünümlü ve hissettiren filmlerden birini yarattı.

Satir hala çok iyi işliyor çünkü bürokrasi asla ortadan kalkmadı. Hatta daha da kötüleşti. Bu da filmi zamansız kılıyor, bu nedenle bir yeniden yapım tamamen gereksiz olurdu.

Uçak (Airplane!) (1980)

Airplane! o kadar iyi çalışıyor çünkü zamanının absürt mizahına tamamen bağlı kalıyor. Olay örgüsü, bir uçağı indirmek zorunda kalan sorunlu eski bir pilotu konu alıyor, ancak bu hikaye sadece diğer tüm şakaları bir arada tutmak için var. Ve şakalar gerçekten hiç durmuyor.

Oyuncular her absürt repliği ciddi bir drama gibi ele alıyor ve bu da onu daha da komik hale getiriyor. Komedi hızla yaşlanır ve hızla modası geçebilir, ancak bu film her şeyin ritmini anladığı için hayatta kalıyor. Asla çok uzun süre beklemiyor veya satiri açıklamıyor. Günümüzdeki çoğu ana akım komedi filmiyle birlikte gelen beklentiler nedeniyle yeniden çekim işe yaramazdı.

David Zucker'ın diğer klasiği The Naked Gun bu yılın başlarında yeniden çekilmiş ve olumlu eleştiriler almış olsa da, Airplane!'i yeniden yapmanın bir anlamı olduğunu düşünmüyoruz.

Bir Zamanlar Amerika'da (Once Upon a Time in America) (1984)

Sergio Leone, Western filmleriyle adını duyurmuştu, ancak Bir Zamanlar Amerika'da filmi onun yetenek yelpazesini gerçekten gösterdi. Robert De Niro, James Woods ve Joe Pesci'nin başrollerini paylaştığı film, çocukluklarından yaşlılıklarına kadar bir grup arkadaşın hikayesini anlatıyor.

Film genellikle oldukça yavaş ilerliyor, evet, ama tüm deneyim çok ödüllendirici ve değerli. Ennio Morricone'nin müziği çok duygusal ve anlatı yapısı zaman içinde atlamalar yapıyor, bu da çok sabır gerektiriyor (ki bu sabır karşılığını veriyor).

Bir yeniden yapım, uzunluğu ve tonuyla gerçekten zorlanırdı, türünün çoğu suç filminden ayıran temaları ve zaman diliminden bahsetmiyorum bile.

Akira (1988)

Akira gerçekten animasyonu değiştirdi. Neo-Tokyo'da güç ve kaosun hikayesini anlatıyor ve görseller oldukça etkileyici. Öyle ki, çoğu modern anime bile tarzına ve sanatındaki detay seviyesine tam olarak ulaşamıyor. Filmi Katsuhiro Otomo yönetti ve kendi mangasını uyarladı. Bu, uyarlamanın kaynak materyalini geride bırakmasının en büyük nedenlerinden biri.

Hollywood yıllardır canlı aksiyon bir yeniden yapım peşinde koşuyor, Taika Waititi projeye en son bağlanan yönetmendi, ancak o da sonunda projeden ayrıldı.

Animasyon kökenlerinde izin verilen özgürlük, canlı aksiyonda ölçeğini ve tarzını sınırlayacaktır. Bazı hikayeler sadece kendi mecralarına aittir ve Akira animasyona aittir.

Kaynak: Mental Floss