16 Yaşında Felç Olan Kızını Her Sabah ve Her Gün Böyle Seviyor - Böyle Babalarda Var..!

16 Yaşında Felç Olan Kızını Her Sabah ve Her Gün Böyle Seviyor - Böyle Babalarda Var..!

Emma Traveller, hikayesini paylaştığından beri TikTok'ta 600.000 kişilik bir topluluk oluşturdu.

BİLMENİZ GEREKENLER

• Emma Traveller, 16 yaşındayken bir UTV kazasında felç geçirdi ve bu durum gençlik hayatını tamamen değiştirdi.

• Terapi, dayanıklılık ve yaşadığı süreci internette paylaşarak kendine bir amaç buldu ve 600.000'den fazla takipçisi olan bir topluluk oluşturdu.

• Bugün okullarda ve etkinliklerde konuşmalar yapıyor, hastanelerdeki çocukları ziyaret ediyor, uyumlu yaşamı savunuyor ve başkalarına minnettarlık ve azmi benimsemeleri için ilham veriyor.

16 yaşındayken Emma Traveller, tıpkı diğer gençler gibiydi; üniversite hayalleri kuran, arkadaşlarıyla vakit geçiren ve futbol maçlarında tezahürat eden bir lise ikinci sınıf öğrencisiydi. Ancak ikinci sınıfın son haftalarında hayatı beklenmedik bir şekilde değişti.

Nisan ayının sonlarında, neredeyse mezuniyet sezonu yaklaşırken, bir arkadaşıyla birlikte kum tepelerine çifte randevuya çıkmaya karar verdiler. PEOPLE'a Zoom üzerinden özel olarak verdiği röportajda, "Eğlenceli bir macera gibi görünüyordu," dedi. Ailesine haber verdikten sonra, yerel olarak Razor olarak bilinen bir UTV'yi iki saatlik yolculuk için atıştırmalıklar ve s'mores ile doldurdular.

Kum tepelerine doğru yola çıktılar ve piknik yaptılar. Dönüş vakti geldiğinde Traveller kucağına birkaç şey koydu ve araba yakınlarda park halinde olduğu için emniyet kemerini takmadı.

Birkaç dakika sonra her yer karardı. Razor bir tepeye çarptı ve dört kez takla attı. Traveller başını güvenlik kafesine çarparak boynunu kırdı. Arkadaşları da yaralandı, ancak daha hafif yaralar aldılar; biri köprücük kemiğini kırdı, diğeri kafasını yardı.

Utah yerlisi, "Uyandım ve hiçbir şey hissedemedim," diye hatırlıyor. "Neredeyse anında hareket edemediğimi fark ettim."

Yakındaki kampçılar, acil ameliyat için Utah Valley Hastanesi'ne kaldırılmadan önce yardıma koştular. Doktorlar, C5'ten C7'ye kadar olan kemiklerin kırıldığını, ancak kemiklerin C4'teki omuriliğine zarar verdiğini söylediler.

Ameliyattan sonra, durumunun gerçekliği iyice yüzüne vurdu.

"Arkadaşlarımı ve ailemi gördüğümde, her şey birdenbire yüzüme çarptı," diyor. "Birden etrafımda milyonlarca hemşire ve doktor vardı ve kendi başıma nefes bile alamıyordum. Tekerlekli sandalyede yaşamanın ne anlama geldiğini gerçekten kavrayamıyordum. Bu, yeniden yaşamayı öğrenmenin başlangıcıydı."

Traveller, oradan 10 gün hastanede nefes almayı, yemek yemeyi ve hatta öksürmeyi yeniden öğrendikten sonra, ülkenin en iyi omurga rehabilitasyon merkezlerinden biri olan Colorado'daki Craig Hastanesi'ne transfer edildi. Dört ay boyunca gücünü yeniden kazanmak ve tekerlekli sandalyede yaşamayı öğrenmek için çalıştı.

"Hayatımın bittiğini sandım," diye itiraf ediyor. "Anneme felçliysem yaşamak istemediğimi söylediğimi hatırlıyorum. Bir gün sağlıklı bir gençtim, ertesi gün kendi başıma nefes bile alamıyordum."

Ama son gibi görünen şey bambaşka bir şeye dönüştü. Colorado'daki Craig Hastanesi'nde Traveller, zorlu fizik tedaviye kendini adadı ve bazen sadece kolunu kaldırmaya çalışarak saatler harcadı.

Arkadaşları ve ailesi onun can simidi oldu.

"İnsanlar sürekli ziyaretime geliyor, mektuplar gönderiyor, beni destekliyorlardı," diye hatırlıyor. "Yoğun bakımda bile, o küçük anlar - bir hareketi yeniden öğrenmek, ilerleme kaydetmek, insanların arkamda olduğunu bilmek - beni ayakta tuttu."

İlk küçük zaferi beklenmedik bir şekilde geldi: pipetten yutmak. Beyni nasıl olduğunu hatırlasa da, vücudu aynı tepkiyi vermedi. Beslenme tüpü takılı olduğu ve ciğerlerine sıvı kaçması riskini göze alamadığı için yavaş yavaş, küçük yudumlarla, azar azar başlamak zorundaydı.

Sonra hemşirelerden biri onu smoothie denemeye teşvik etti. Bunu yaptığında, zaferi muazzamdı. "Yanıldığımı kanıtlamıştım," diyor.

Sonunda kolunda bir miktar hareket kabiliyeti kazandı ve gurur duygusu onu çok etkiledi. "Bir buçuk ay sürdü ve ilerleme yavaştı ama yine de ilerlemeydi," diyor. "Kendi yolumda kalmam gerektiğini fark ettim. Herkesin sakatlığı farklıdır. Fonksiyonumu geri kazanırsam harika. Kazanamazsam da, yine de dolu dolu yaşamanın bir yolunu bulurdum."

Bu düşünce yapısı onu en karanlık günlerde bile ayakta tuttu. "Yataktan çıkmak istemediğim sabahlar oldu," diye itiraf ediyor. "Ama sonra kendime şunu hatırlattım: Tekerlekli sandalyem var. Hayattayım. Minnettarlığı seçtim ve bu seçim beni ilerlemeye devam ettirdi."

Traveller iyileştikçe sosyal medyaya yöneldi ve felçli ama hâlâ dolu dolu yaşayan diğer gençleri aradı. İşte tam da o zaman, arka bahçede geçirdiği tuhaf bir amigo kazası sonucu felç olan eski dünya şampiyonu amigo kız Makayla Noble ile karşılaştı. Noble ona umut verdi.

İlham alan ve biraz da gergin olan Traveller, kendi yolculuğunu TikTok ve Instagram'da paylaşmaya başladı.

Traveller, "İyi günleri de zor günleri de gösteriyorum," diyor. "Felçli olmak, güzel bir hayat yaşayamayacağınız anlamına gelmiyor. Sadece farklı."

Çok geçmeden, antrenmanlarından günlük rutinlerine ve zor anlarına kadar videoları hızla viral oldu. Bugün binlerce kişiye ulaşıyor ve TikTok'ta 600.000'den fazla, Instagram'da ise yaklaşık 200.000 kişilik bir topluluk oluşturdu.

"Ailem yakın zamanda bir Razor kazası geçirdi ve birçoğumuz ağır yaralandı. Hepimizin hayatta kalması bir mucize. Hikayeniz ve tavrınız beni çok cesaretlendiriyor!" diye yorum yaptı bir takipçi.

"Bana çok ilham veriyorsunuz - 51 yaşındayım ve üç yıldır paraplejiyim. Hâlâ hayatta olduğum için minnettar olmaya çalışıyorum ama bazen zor oluyor," diye yazdı bir başkası.

Ve biri şöyle ekledi: "Çok güzelsin ve hikayen çok ilham verici. Tüm yaşadıklarına rağmen minnettarlığın ortada! Hikayeni paylaştığın için teşekkür ederim 🤍🤍"

Traveller, "Gerçekten zor zamanlar geçiren insanların sayfamın bu zor zamanları atlatmalarına yardımcı olduğunu söylemek için bana mesaj atmaları çok hoşuma gidiyor," diyor. "Bazen yakın zamanda felç geçirmiş biri veya benim gibi zorluklarla mücadele eden genç biri oluyor. Hikayemin küçük de olsa bir fark yaratabildiğini duymak harika. En çok ihtiyacı olan insanlar üzerinde yaratabileceği etki nedeniyle bunu sonsuza dek yapmaya devam etmek istiyorum."

Şimdi 20 yaşında olan Traveller, günlerini terapi, iş ve aktif kalma üzerine kuruyor. Bazı sabahlar terapiyle başlıyor, ardından konuşma pratiği, egzersiz ve arkadaşlarıyla vakit geçirme geliyor.

"Her gün farklı," diyor. "Bir konuşmaya hazırlanırken, bir yandan da egzersiz yaparken defalarca tekrar ediyorum. Hazırlanmak daha uzun sürüyor, bu yüzden erken kalkmam gerekiyor - ama buna değer. Meşgul olmak beni kafamdan uzaklaştırıyor ve herkesle bağlantıda tutuyor. Bütün gün yatakta yatmak istemiyorum."

Babanın Her Sabah Kızıyla Yaptığı Rutin işler:

Bugün okullarda ve etkinliklerde konuşmalar yapmak için seyahat ediyor, hastanelerdeki çocukları ziyaret ediyor ve annesiyle birlikte bir kitap yazıyor. Hatta yaralanma sonrası giyinmenin zorluklarından ilham alarak New York'ta bir adaptif moda tasarımcısının yanında staj yaptı. Bir gün bir TED konuşması yapmayı da umuyor.

"Konuştuğumda, bunun gerçekten başıma geldiğini fark ediyorum," diyor. "Bazen felç geçirdiğimde benimle aynı yaşta olan küçük kız kardeşime bakıyorum ve bu, her şeyi daha da gerçek hissettiriyor. Hayatım bir gecede değişti ve uyum sağlamam uzun zaman aldı. Ama hikâyemi paylaşmak - şahsen, sosyal medyada veya hatta tek bir kişiye yardım ederek - bana amaç veriyor. Hayat kırılgan ve yaşanan tüm korkunç şeylerden bahsetmek zor, ama aynı zamanda öğrendiğim derslerden de bahsediyorum."

"Bunu yaşadım ve ilerlemenin bir yolunu buldum," diye ekliyor. "İstediğim sonucu alamadım - eski halime dönüp tezahürat yapmak istiyordum - ama bu yeni şekilde nasıl yaşayacağımı öğrendim. Tek bir ilkeye göre yaşamaya çalışıyorum: İçinde bulunduğunuz koşullar mutluluğunuzu belirlemez. Tekerlekli sandalyede olmak mutlu olamayacağım anlamına gelmiyor. Hikayemi paylaşmak en çok gurur duyduğum şey olabilir."

Tüm bunlara rağmen, dayanıklılığın altını çiziyor.

"Eskiden kendimi sürekli başkalarıyla karşılaştırır ve beden dismorfisi ile mücadele ederdim. Şimdi, minnettarlığa odaklandığım için kendimi daha özgüvenli hissediyorum," diyor. "Geriye dönüp baktığımda, hayatımın mükemmel olduğunu düşünüyordum ama tıpkı herkes gibi benim de mücadelelerim vardı."

Traveller ekliyor: "Genç halime kıyaslamayı bırakıp nazik olmasını söylerdim. Herkes zorluklarla karşılaşır; hastalık, ruh sağlığı sorunları, zorlu aile hayatları. Craig'de bana yardımcı olan şeylerden biri de dışarıya bakmak, başkalarına yardım etmekti. Bu aynı zamanda insanı yüceltir. Nazik olmayı, daha az kıyaslamayı ve kendinden öteye bakmayı öğrenmek benim için büyük derslerdi."

Kaynak: People