Yerli Halkın ve Turistlerin Tamamen Farklı Fiyatlar Ödediği 13 Ülke

Yerli Halkın ve Turistlerin Tamamen Farklı Fiyatlar Ödediği 13 Ülke

Dünyanın birçok ülkesinde, özellikle popüler turistik yerlerde, yerli halk ve turistler genellikle farklı fiyatlandırma yapılarına tabidir. Bu fiyat eşitsizliği, genellikle yerli halkın günlük yaşamlarında belirli fiyatlara alışkın olmasından kaynaklanırken, turistlerin, özellikle de yabancıların daha yüksek fiyatlar ödemeye istekli görülmesinden kaynaklanmaktadır. İster yemek, ister ulaşım veya turistik yerler olsun, bu durum bazen turistler için şişirilmiş maliyetlere yol açabilir.

Yerli halk ve turistlerin genellikle tamamen farklı fiyatlar ödediği 13 ülke. Bu eşitsizlikler pazarlarda, toplu taşıma araçlarında ve hatta restoran ve otellerde görülebilir. Bu uygulamayı anlamak, gezginlerin fiyatlandırma sistemlerinde daha iyi gezinmelerine ve fazla ücret ödemiş gibi hissetmemelerine yardımcı olabilir. Yerel fiyatları ne zaman ve nerede arayacağınızı veya yabancılar için indirim olup olmadığını bilmek, genel seyahat bütçesinde önemli bir fark yaratabilir.

Tayland

Tayland'da turistler, özellikle pazarlarda, tuk-tuk yolculuklarında ve milli parklarda, genellikle yerli halktan daha yüksek fiyatlarla karşılaşırlar. Yerli halk genellikle konuşulan dil ve fiyatlandırma normlarına aşinalık sayesinde daha iyi fiyatlar alırken, özellikle Tayca'yı akıcı konuşamayan ziyaretçilere daha yüksek fiyatlar teklif edilir. Sokak satıcıları ve dükkan sahipleri sabit fiyatlar göstermeyebilir ve bu da ek ücretlendirmeye yol açabilir. Phuket ve Bangkok gibi turist yoğunluğu yüksek bölgeler, tapınaklarda veya kültürel etkinliklerde bile çift fiyatlandırmalarıyla bilinir.

Mısır

Mısır'da, özellikle tarihi yerlerde uzun süredir çift fiyatlandırma uygulaması vardır. Yabancılar, Piramitler veya Mısır Müzesi gibi turistik yerlere erişim için genellikle yerlilerden çok daha yüksek giriş ücretleri öderler. Pazarlarda, taksi ücretlerinde ve hatta bazı restoranlarda fiyatlar genellikle esnektir ve pazarlık yapmayan turistler daha fazla harcama yapar. Satıcılar, aksanları veya yabancı para birimlerini fiyatlarını ayarlamak için işaret olarak algılayabilirler. Giriş ücretlerini önceden araştırmak ve hizmetleri kabul etmeden önce her zaman fiyat sormak yaygın bir tavsiyedir.

Hindistan

Hindistan'da, anıt ücretlerinden rikşa ücretlerine kadar her şeyde fiyat farklılıkları göze çarpıyor. Yerli halk Tac Mahal gibi yerlerde sübvansiyonlu fiyatlar öderken, turistler genellikle 10-20 kat daha fazla ödüyor. Aynı durum ulaşım ve yerel pazarlarda da yaşanıyor. Rupi veya yerel pazarlık alışkanlıklarına aşina olmayan ziyaretçiler, fazla ücret ödemeye karşı savunmasız kalıyor. Çifte fiyatlandırma, özellikle yabancı turist kotaları için tren biletlerine de yansıyor. Bu sistemler bazen resmi olsa da, diğerleri takdir yetkisine dayanıyor. Temel Hintçe öğrenmek, ön ödemeli taksi kullanmak veya resmi turizm ofisleri aracılığıyla rezervasyon yapmak, gezginlerin daha adil anlaşmalar yapmasına yardımcı olabilir.

Fas

Fas'ta, pazarlarda, taksilerde ve turistik yerlerde çifte fiyatlandırma yaygın bir uygulama. Yerli halk sabit veya pazarlıklı fiyatlara alışkınken, turistler kârı artırma fırsatı olarak görülüyor. Satıcılar, aşina olmadıklarından şüphelenirlerse halı, baharat veya el sanatlarının fiyatını iki veya üç katına çıkarabilirler. Majorelle Bahçesi gibi turistik yerler, yerleşik olmayanlardan daha yüksek giriş ücretleri alır. Taksiler taksimetre kullanmaktan kaçınabilir veya daha uzun rotalar izleyebilir. Popüler simge yapıların yakınındaki kafeler bile turistler için menü fiyatlarını şişirir. Gezginler, yerel halkı izleyerek, fiyat tabelası olan yerlere bağlı kalarak ve taksiye binmeden önce ücretleri teyit ederek rekabet koşullarını eşitleyebilirler.

Endonezya

Endonezya'da, özellikle Bali'de, iki kademeli fiyatlandırma yaygın bir uygulamadır. Yerli halk tapınaklara, parklara ve turistik yerlere giriş için daha düşük fiyatlar öderken, yabancılardan önemli ölçüde daha fazla ücret alınır. Sokak pazarları da fiyatları, yerel geleneklere aşinalık algısına göre ayarlar. Bahasa Endonezyaca bilmeyen veya fiyatları İngilizce sormayan turistlerin daha yüksek fiyat teklifi alma olasılığı daha yüksektir. Motosiklet kiralama, şezlong ve hatta yerel tezgahlardaki yiyecekler bu modeli izleyebilir. Pazarlık yapılması beklenir ve standart fiyatları önceden internetten kontrol etmeniz önerilir. Yerli halka fiyat normlarını sormak da fazla ödemeyi önlemeye yardımcı olur.

Kenya

Kenya'da, özellikle turizm sektöründe ziyaretçiler genellikle fahiş fiyatlarla karşı karşıya kalır. Masai Mara gibi milli parklar, biri bölge sakinleri, diğeri uluslararası ziyaretçiler için olmak üzere iki farklı fiyatlandırma politikası benimsemiştir. Yerel satıcılar, zanaatkârlar ve hatta ulaşım hizmetleri de benzer bir model izler. Tur rehberleri genellikle pazarlık taktiklerine daha az aşina olduklarını varsayarak paket fiyatlar verirler. Pazarlarda pazarlık yapmak sadece beklenmekle kalmaz, aynı zamanda yerel halktan çok daha fazla ödeme yapmaktan kaçınmak için gereklidir. Svahili konuşmak veya yerel biriyle birlikte gelmek, fiyatları önemli ölçüde etkileyebilir.

Çin

Çin, çoğu perakende ürün, hizmet ve deneyim için standart fiyatlandırma uygulasa da (özellikle turistik yerlere yakın yerlerde), fiyatlar genellikle kimin satın aldığına bağlı olarak dalgalanır. Çin Seddi gibi bilet satış noktaları, yerli ve yabancı turistler için farklı fiyatlar gösterebilir. Pazarlarda ve taksilerde, yerli halk genellikle önemli ölçüde daha az ödeme yapar. Dil engelleri ve yerel normlara aşina olmama, yabancıları abartılı fiyatlara karşı daha savunmasız hale getirir. Çift fiyatlandırma her zaman resmi olmasa da, gezginleri hazırlıksız yakalayacak kadar sık gerçekleşir. Fazla ücretlendirilmekten kaçınmak için ziyaretçiler Mandarin Çincesi çeviri uygulamaları kullanmalı, basılı menülere veya tabelalara dikkat etmeli ve otel personeline makul fiyat aralıkları hakkında soru sormalıdır.

Türkiye

Türkiye'de çift fiyatlandırma resmi olmasa da çarşılarda, taksilerde ve tarihi mekanlarda sıklıkla uygulanır. Yerli halk genellikle sabit fiyatlarla Türk Lirası ile ödeme yaparken, turistlerden daha yüksek fiyatlar talep edilir veya avro ya da dolar ile ödeme yapmaları istenir. Bu durum özellikle İstanbul Kapalıçarşı'da, Kapadokya'daki tur mağazalarında ve sahil beldelerinde görülür. Türk geleneklerine aşina olmayan turistler, fazla ücretlendirildiklerini fark etmeyebilirler. Turistik bölgelere yakın restoranlarda bazen abartılı menüler bulunur. Türkçe ifadeler kullanmak, yerel halkın ne kadar ödediğini takip etmek ve alışılmışın dışında yerleri ziyaret etmek, abartılı ücretleri azaltmanın ve daha adil etkileşimler yaşamanın etkili yollarıdır.

Özbekistan

Özbekistan'da hükümet, tarihi mekanlarda çifte fiyatlandırmayı azaltmak için adımlar attı, ancak uygulama daha incelikli biçimlerde hâlâ varlığını sürdürüyor. Yerel halk, Registan Meydanı gibi turistik yerlerde indirim alırken, turistler daha yüksek ücretlerle karşı karşıya kalıyor. Pazarlarda ve taksilerde, para birimine veya yerel geleneklere aşina olmayan yabancılara genellikle abartılı fiyatlar veriliyor. Çifte fiyatlandırma nadiren bu şekilde etiketlenir; bu, satıcının sizi yerel mi yoksa ziyaretçi mi olarak algıladığına bağlıdır. Yerel SIM kartlar kullanmak, temel düzeyde Özbekçe veya Rusça öğrenmek ve yerel bir refakatçiyle seyahat etmek, hizmetler ve ürünler arasındaki fiyat farklılıklarını önlemeye yardımcı olabilir.

Tunus

Tunus'ta turistler, özellikle medinelerde, taksilerde ve turistik yerlerde, yerli halktan sıklıkla farklı fiyatlandırma yapılarıyla karşılaşırlar. Yerli halk genellikle sabit veya sübvansiyonlu ücretler öderken, ziyaretçiler pazarlık yapmazlarsa iki, hatta üç katına çıkan ücretlerle karşılaşabilirler. Taksi şoförleri taksimetreleri kapatıp yabancılara şişirilmiş ücretler teklif edebilir. Tarihi yerlerde, listelenen bilet fiyatı genellikle uluslararası gezginler için daha yüksektir. Turistik bölgelerin yakınındaki sokak satıcıları da fiyatları ne zaman artıracaklarına karar vermek için fotoğraf makinesi veya rehber kitap gibi görsel ipuçlarını kullanır.

Ürdün

Ürdün, önemli turistik yerlerde iki farklı fiyat politikası uyguladığı konusunda açık sözlüdür. Örneğin, Petra'nın giriş ücreti yerli halk için çok düşükken, yabancılar çok daha fazla ücret öder; bir günlük geçiş için yaklaşık 70 dolar. Bu politika diğer tarihi alanları ve bazı konaklama yerlerini de kapsar. Pazarlarda, taksi yolculuklarında ve küçük işletmelerde, fiyatlar yerli halk için daha pazarlık edilebilir olabilir. Ürdün dinarına veya kültürel geleneklere aşina olmayan ziyaretçiler, fazla ücret ödediklerini fark edemeyebilirler. Temel Arapça ifadeleri öğrenmek veya yerel araç çağırma uygulamalarını kullanmak bu açığı kapatmaya yardımcı olur.

Bolivya

Bolivya'da çifte fiyatlandırma her zaman resmi olmasa da yaygındır. Turistler genellikle ulaşım, giriş ücretleri ve sokak yemekleri için daha yüksek ücretler öderler. Örneğin, şehirler arası otobüs ücretleri yerel halka belirli bir ücrete tabi olabilirken, gezginlere İngilizce olarak daha yüksek fiyatlar teklif edilir. Salar de Uyuni gibi turistik yerlerde, tur şirketleri genellikle fiyatları uyruğa göre sınıflandırır. Sokak satıcıları, İspanyolca bilmeyen veya yerel normlara aşina olmayanlar için fiyatları artırabilir. Bazı müzeler iki kademeli fiyatlandırmayı açıkça yayınlarken, diğerleri kimin talep ettiğine göre ayarlama yapar.

Vietnam

Vietnam, özellikle Hanoi, Hoi An ve Ho Chi Minh City gibi popüler bölgelerde, genellikle dile getirilmeyen bir çifte fiyatlandırma sistemiyle çalışır. Yerel halk genellikle mal, hizmet ve yiyeceklerin gerçek fiyatlarını bilirken, turistlere abartılı fiyatlar teklif edilebilir. Yerel fiyatlara aşina olmayan gezginler için motosiklet kiralama, sokak lezzetleri ve hatta şişe su bile ek ücrete tabi olabilir. Birçok fiyat pazarlığa açık olsa da, net tabelaların veya menülerin olmaması işleri zorlaştırabilir. Yerel bir müşteriyle görüşmek, fiyatların yazılı olduğu menüleri istemek veya sabit fiyatlı uygulamalar kullanmak, tutarsızlığı azaltmaya ve daha şeffaf bir deneyim sunmaya yardımcı olabilir.

Kaynak: WTWB