Gönderi tarihi: 11 Kasım , 2007 17 yıl Hepsi hepsi bir hayat kırıntısı, Hangisi daha kötü? Dalga geçmek mi, dalga geçilen olmak mı? Yüzyıllarca uğraştı, didindi insanlık, Bulabilmek için doğruyu, Çok zor değildi, Detayda vardı doğru, Arayan buldu, ...onunla dalga geçtiler. Atatürk'ün kurtardığı onurumuz nerede? Diye sorarım her sabah, dalga geçerlerse benimle, Hep boşveririm hepsini, aptal hayallerini, Olmayan hayatımda yürürüm Allah'a doğru, sonun güzelliğiyle. Yemin etmişim sanki, doğruyu, hep doğruyu yapmak üzere, Kimse yolumdan döndüremedi beni, ama kıyamadım da hiçkimseyi üzmeye, Şimdi şair bile oldum, yazıyorum hepsini kağıtlara, internetlere, Yol budur işte dostum, gidelim hepberaber dosdoğru yürümeye.
Gönderi tarihi: 11 Kasım , 2007 17 yıl Yalnız ve karizmatik, aynı zamanda hayatı hiç umursamayan bir sanatçı kadar gizemli hayatın ta kendisi, Cahil kızların bilerek yaptığı imla yanlışları kadar da saçma. Birşey oluyor... Gülüyorsun, Birşey daha oluyor, Ağlıyorsun. Bir şiire başlıyorsun, Arkası geliyor kendi kendine, "şair miyim ben yoksa" diyorsun kendine, Şaşırıyorsun, Güzelce sonlanan, kendi yazdığın şiirine. Yıllar seni yıpratıyor, Aynı sen değilsin artık, Fikirlerin bile değişiyor, hiç değişmez ve doğru sandığın, Arkadaşlıklar da öyle. Seni yarı yolda bırakıyor hayat, sersem arkadaşların gibi, Gülerek doğum günü pastanı kesenler... ...şimdi yoklar. Yağmurlar kalıyor geriye, sana, Islanmak istiyorsun, doyasıya, sokaklarda, Gülüşlere aldırmadan, sıkılmadan, için ürpererek biraz... Sorular, sorular, sorular... Nedendir diye bir türlü anlamadığın olayların arkasından sorduğun, Cevabını aramak için yollara koyulduğun, Amam hiçkimsenin sana tam olarak yardım edemediği sorular... Hayat 30'unda mı başlar? Yoksa 25'inde mi? Yoksa doğduğunda mı? Hayat ne zaman başlar? Ne zaman başlar bilmem ama, Bir gün biteceği kesin... Güzel...
Gönderi tarihi: 13 Kasım , 2007 17 yıl Saçma, hepsi hepsi zırva Işıklar sönmüştü hatırlarım, tam kendimi anlatmaya başladığımda Saçma hayallerim çöpün tam dibinde, ben onları kaybetmekten kıvrandığım sırada İki gram sevgi ve anlayış için yalvardığımda Çok geç oldu insanları anladığımda Hayatla arama bağ kurup, yoluma tekrar başladığımda İnsanlar çoktan gitmişti, hep başka başka taraflara Sadece içimden gelen koca bir özür ve beklentim biraz huzur şimdi Birkaç hayat kırıntısı, gece rüyalarıma giren Saçma saçma yaşandı ve saçma bitti Arta kalan bir yığıntı hep kafamı kurcalayan Büyük bir çıkmaz, çok engel var aşılacak önümde Yavaş yavaş ilerliyorum, kafamı vura vura internetlere Kendim bile olamıyorum, öğrenmemişim ki onu bile
Gönderi tarihi: 13 Kasım , 2007 17 yıl bütün sevdiklerimi mecburen, terkederken ben bir damla yaş aktı çalışmaktan yorulmuş gözlerimden büyüsü kaçar diye hayatın, yazmaktan hep çekindiğim satırlarım, her an yıkılmaya hazır bir temele sahip, amaçsız hayatım gibi uzun ve boştu; onun için yazmadım... içimde kalan her ukdeden sonra yediğim çikolata parçacıkları, ne herhangi birinizi bana geri getirdi, ne de beni mutluluğa götürdü. sadece avuntuydu onlar, boşlukta kaybolurken ben sessiz sedasız, kimsesiz, çaresizce tutunmaya çalıştığım... elini uzatan kaç kişi vardı? belki de aslında hiçkimse, sadece... yalnızlık benim kaderimdi, suçlanacak kimse yok! ...dediğim gibi.
Gönderi tarihi: 13 Kasım , 2007 17 yıl BURADAYIM! İlhamımı aldığım yerdeyim Bana ilk dokunduğun yerde Hatırla! Bir yüzyıl daha geçse, unutmayacağım yerde iyileştiğim yerdeyim, seninleydim, seninleyken asla aklıma başka birşeyin gelmediği yerdeyim sapsarı saçların, o güzel yüzünle bana bakarken, "YENİDEN DOĞUYORUM" dediğim yerdeyim gülen yüzün hiç ağlamasın bir daha diye düşündüğüm sen ağlarken o yalnız odada bir başına bense kurtulma, sense beni kurtarma çabasında olduğun o aptal yerdeyim Nasılsın şimdi? Beni merak etme, ben iyiyim biraz yalnızım, ama geçici yalnızlığım Sen? Peki sen neredesin?..
Gönderi tarihi: 15 Kasım , 2007 17 yıl ben hayatımı boş yere harcarken biraz sıkılganım, birgün öleceğimi bildiğimden yalnız, yapayalnız bir evde yaşadığımdan insanlar hiçliğin peşinden koştuğundan, işte... tüm kırılganlığım bundan
Gönderi tarihi: 15 Kasım , 2007 17 yıl bir gün... en güzel kelimeleri biraraya getirmekten mutluluk duyacağım bir günüm olacak bir "nasılsın"ı bile haketmeyenlere iyi davrandığım çok değil mi artık karışmış günüm geceme farketmeden bense karanlıkların tam ortasında...bıkmışım herşeyden, herkesten sadece
Gönderi tarihi: 15 Kasım , 2007 17 yıl kolay anlaşılır birkaç kelimenin ardına sığınıyorum sadece utanmadan, gizlice kimse farketmez belki diye kalabalıklardan sıvışıyorum sessizce, sakince
Gönderi tarihi: 15 Kasım , 2007 17 yıl durma, bırak kendini arkandan ağlayacak kimse yok ki dünya çığlık atıyor, sıradaki seninki...
Gönderi tarihi: 15 Kasım , 2007 17 yıl hiç değeri yok muydu sözlerimin o aptal cumartesi günü söylediğim, hem de çok beğendiğin git, kimi daha çok sevdiysen ona git ama bilki benim için değerliydi o gün, o gün beni çok sevdiğin...
Gönderi tarihi: 15 Kasım , 2007 17 yıl yalnız bir gece daha... ve tanıdığım herkes uzaklarda bense boşlukta yapayalnız çaresiz, kimsesiz, hayat yarışında, farklı kulvarda yok! çaresi yok yalnızlığımın, hayat denen bu ıssız yolda kim anlayabilmiş ki aslında, sen anlarsın tek başına boşver! boşver gitsin,..gidiyor da zaten bundan sonra? sorulan soruların hepsi anlamsız bundan sonra, çünkü yaşadığım, uğraştığım... yalnızlık sonunda... yalnız bir gece daha... ve tanıdığım herkes, uzaklarda...
Gönderi tarihi: 16 Kasım , 2007 17 yıl en güzelini paylaşmam, yüzünü görmediğimle bir gram bile sevgi gelmediğinde artık yetinin bununla, benimle sevmezsenin de sevmeyin, umurumda sanki de...
Gönderi tarihi: 16 Kasım , 2007 17 yıl sadece saçmalıyorum burada, bu sayfada affedin beni kızmayın bana çok fazla kırılmışım ve yorulmuşum daha 28 yaşımda boşverin gitsin, ben yazacağım ama siz okumayın bir daha...
Gönderi tarihi: 16 Kasım , 2007 17 yıl duygusallıktan uzak kadınlar ve erkekler beni helak ettiler üç beş kuruş para için dünyayı rezil ettiler
Gönderi tarihi: 16 Kasım , 2007 17 yıl üç beş tane şımarıklık için yaptığına, geride bıraktığına bak kendini akıllı mı zannediyorsun, hayır değilsin beni kendi halime bırak, sen bildiğin gibi yaşamana bak sonunu bana hiç sorma, bekleyelim, gelsin, görelim mutlu ol, hiçbirşeyi üzerine alınma zaten ne kaldı geriye yaşanacak şu hayatta haksızlık etmek istemediğim Alllah'ım var onun için didinmem şu saçma hayatta bu yüzden, hepsini sana yapıyorum sanma birşeyi hakeden kaç kişi var dünyada? iki kişi de olsa, yapacağım, sonuçlandıracağım, meraklanma sen kendini yorma, tüm acılara ben katlanırım yalnız başıma
Gönderi tarihi: 16 Kasım , 2007 17 yıl ne için didineceksin? doğru için değil mi? hep çıkar, hep çıkar meselesi sizinki... sen de haklısın, herkes gibi değil mi? boşver, boşver gitsin herşeyi
Gönderi tarihi: 16 Kasım , 2007 17 yıl ne yazdığımı bile hatırlamıyorum satırlar arasına bıkmışım dolaşmaktan kalpsiz insanların arasında ben yoruldum dalga geçilmekten, ama onlar hiç yorulmadılar bana gülmekten alışmışlar her işlerini kolaydan halletmekten
Gönderi tarihi: 8 Ocak , 2008 17 yıl Allah'ın soğuk nefesi... Ahh, o kadar korkuyorum ki yaşamaktan ölmek bile çok kolay şimdi, yalnız bir gece daha daha mutluyum artık boşvermişim dünyaya ha ha haa
Gönderi tarihi: 13 Ocak , 2008 17 yıl karanlığın ortasına bir kibrit yaktım herkese sinirlenirken kendime bile acımadım işte bazen aşık bile olmuşum bak bilmeden içimde büyümüş aşkım şimdi geriye kalan hiçbirşey yok ama yorgun bir beden bu hayat işte götürüyor hep biraz senden, biraz benden boşver, yaşa gitsin eskiyi hiç düşünmeden anlamamışım kargaşanın içinden aşıkmışım meğer ben
Gönderi tarihi: 17 Ocak , 2008 17 yıl yalnızlık öyle birşey ki ...yok bir çaresi atamazsın, tutamazsın ... üzerine yapışır birkaç kişi var sadece burada...orada belki bir umut olur diye....seslenirsin öyle ortaya...belki birisi anlar seni diye felsefik bir hayat mı dersin, yoksa hep sevgi ve şımarmak mı? ...bilmem belki olması gereken oluyor hep sabır, en güzel anahtar herhalde ...yürümeye devam yolu, yolcu... yürümeye devam
Gönderi tarihi: 18 Ocak , 2008 17 yıl birkaç tane oyunbozan buluyorsun geride düşündüğüm gibi değil hiçkimse saçmasapan yalnızlığım sarsılsa da her seferinde dimdik ayakta duruyor insanlar bıkmıyor bilmiyor kimse beni istediğim gibi sevmiyor
Gönderi tarihi: 18 Ocak , 2008 17 yıl sana uzattığım beyaz sayfayı neden karaladın sanki yaşama amacın kadar uzaksın bana şimdi hadi git saçmala benim yanıma yaklaşma şimdi günlerce beklettin yine sanki hiç ders almamış gibi hayatı yaşa gitsin işte sanki yalanmış gibi sanki hiç bitmeyecekmiş gibi
Gönderi tarihi: 18 Ocak , 2008 17 yıl biliyorum, anlamsızlaşıyor gerçeğe dönünce yazdıklarım sanki çok mu anlamlı senin yaşadıkların hangisi doğru, senin yolun mu benim yolum mu? seni bilmem ama benim yok başka yürüyecek yolum bu yoldan yüyümem gerek
Gönderi tarihi: 18 Ocak , 2008 17 yıl benimle yarışma bana bilmediğim birşey söyle ben son sözümü söylemeden önce zaman geçiyor bak hep aynı şeyler yaşıyoruz farklı olsun artık başka bir söz başka bir kelime farklı insanlar bambaşka bir hayat şu paramparçalıktan ziyade
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.