İşte Şirketlerin Elektrikli Araçların Kirli Lastik Sorununu Temizlemek İçin Yaptıkları

[™ Admin]

İşte Şirketlerin Elektrikli Araçların Kirli Lastik Sorununu Temizlemek İçin Yaptıkları

Lastik şirketleri EV lastikleri üretmeye başladı. Bunlarda gerçekten özel bir şey yok. Tüm iddialarına rağmen, çoğu gazla çalışan bir araçtaki lastikten farklı değil. Mükemmel, her yönüyle EV lastiğini geliştirme yarışı devam ederken, bunu değiştirmek için çalışıyorlar gibi görünüyor.

Wired, Michelin ve Continental gibi lastik üreticilerinin yeni nesil EV lastikleri geliştirdiğini bildiriyor. Bu lastiklerin birden fazla cephede performans göstermesi gerekeceğinden bu kolay bir iş değil. Zorluklardan biri yuvarlanma direnci. Daha az yuvarlanma direnci daha fazla menzil anlamına geliyor, bu nedenle üreticiler daha az yuvarlanma direnci elde etmek için farklı bileşikler deniyorlar.

Üreticiler, performansı, çekişi ve dayanıklılığı artırmak için lastiklerinde nanokarbon ve nanosilika gibi nanomalzemeler deniyorlar. Ayrıca guayule ve karahindiba kauçuğu gibi biyolojik bazlı alternatif bileşikler üzerine de araştırmalar var.

Diş derinliğini azaltarak yuvarlanma direncini azaltabilirsiniz, ancak bu aynı zamanda lastiğin çok uzun süre dayanmayacağı ve daha fazla gürültü üreteceği anlamına da geliyor. Ancak Continental, cevabın kendisinde olduğunu düşünüyor. Continental'de baş teknoloji geliştirme mühendisi olan Thomas Wanka, "Kilometreyi feda etmeden yuvarlanma direncini ve gürültüyü aynı anda azaltmamızı sağlayan özel yumuşak kauçuk bileşikleri geliştirdik" diyor.

Bir diğer sorun da lastik partikülleridir. Elektrikli araçlar emisyon üretmez, ancak lastiklerden ve fren tozundan partikül üretirler. Elektrikli güç aktarma organları çok ağır olduğundan, elektrikli araçlar lastikleri içten yanmalı bir motordan yüzde 20 daha hızlı yakar.

Ancak, lastiklerden yayılan partiküllerin kirliliğini içten yanmalı bir motorun egzoz dumanıyla doğrudan karşılaştırmak zordur. 1,5 kilogram kauçuk partikülü kulağa hala kötü gelse de, partikül boyutları arasında önemli bir fark vardır. Halk sağlığı için en büyük suçlu, "PM2.5" kategorisinde daha küçük partiküllere neden olan NOx'tur (yani partiküllerin çapı 2,5 mikrondur). Lastikler için partiküllerin yalnızca yüzde 1'i PM10'un (10 mikron) altındadır ve yüzde 0,2'si PM2.5 veya altındadır. Kentsel alanlardaki PM2.5 kirliliğinin çoğu hala araç egzozundan NOx'tan geliyor.

Ne yazık ki, lastik partiküllerinin sağlık etkilerine ilişkin çok az araştırma var. Kapsamlı çalışmalardan biri on yıldan uzun bir süre önce, 2012'de tamamlandı. Michelin'in kıdemli başkan yardımcısı Gary Guthrie, "O zamanlar, bunun öncelikli konu olduğuna karar verilmemişti," diyor. "Öncelikli konu, parçacıkların sudaki kaderini ve nasıl parçalandıklarını daha iyi anlamaktı."

Kurumsal bilim insanlarının araştırdığı bir diğer yenilik de geri dönüştürülmüş lastikler gibi sürdürülebilir malzemelerden yapılan biyolojik olarak parçalanabilir lastikler. Enso adlı bir yeni lastik şirketinin CEO'su olan Gunnlaugur Erlendsson, bunun çevre için bir kazanç olacağını ancak biyolojik olarak parçalanabilir bir lastiğin çok dayanıklı olmayacağını söylüyor. "Araçta biyolojik olarak parçalanan bir lastik dayanıklılık açısından iyi olmaz. Ancak, sürüş sırasında dökülen lastik parçacıklarının çevrede biyolojik olarak parçalanarak havamızda, karada ve okyanuslarda birikmesini önleyebilmesi faydalı olurdu," diyor.

Lastik partikülleri oldukça korkunçtur ve sadece insanlar için değil. Pasifik Kuzeybatısı'ndaki araştırma bilim insanları, somon ve diğer vahşi balıklar üzerindeki etkisi nedeniyle lastik partiküllerine "neslimizin DDT'si" adını verdiler. Hafızam beni yanıltmıyorsa, DDT insan hayatı için de pek iyi olmadı.

Kaynak: Jalopnik News