made in turkey!

nede olsa GS liydi.......bayılan....

al bi ecnebi hayranı daha......kes sen kimsinde seni tanımak isteyelim..kayboollll..........

afiyet olsun.....

az sonra pc ye bön bön bakacam.......

pardon........

ooo işin mi yok bide gidip arayacakmışız........

nankürler sizi o kadan çiçek yolup verdim kıymet bilmediniz...komşunu itini görseniz ne kadar büyük....ama ben size çiçek koparcam diye onu görmemezlik geliyorum...........tehlikeyi göze alıyorum......neymiş vermezmiş çiçek yok yemiş...... verin len çiçeklerimi geri.........

yaşardan beni koyup gitme süper bir parça yaaaa...........

edip akbayram------->>>>sen benden gittin gideli

kardeş türküler----->>>hevara gule

az sonra uyanmak için kahve içecem....

ben mi.....

az durun yan bahçede çiçek kaldıysa toplayıp gelem...o zaman bakarız kime vereceğime.........

hırsız.... uykuya ihtiyacım yok kandırdım sizi...... seninde yeni bi bakış açısına ihtiyacın var.....ole bakarak gözlerini kör etcen.....

hele şükür bir beğenen çıktı yaff.....

Ankara Hey gidi Ankara hey! Beni de benzettin ya kendine. Astın suratımı,resmileştirdin beni. Hey gidi Ankara hey! Beni de benzettin ya kendine. Yüzümde bürokrat gülümsemesi, İçimde politik çıkmazlar. Kaçıncı aşktı tattığım akşamlarında, Kızılay'da yürüyemeden elele. Bir gecelik duygu esnemesinde, Yalnızlığımla kendimi evime attığım, Tadamadan mevsimlerini doya doya. Kaybettim kendimi; Herhangi bir sokağın,herhangi bir ayrımında. Geçerken ömrüm giriş katlarında, Üşüdüm,titredim; Otuz yaşıma girerken bir yaz akşamında. Bekar evlerinin soluk aydılığında, Kötü alışkanlıklar edindim. Hiçbir kıza yalan söylemedim Ankara! Ama bir ebruli akşamda, Ezan seslerine karıştı çığlıklarım. Oyalıyormuşum meğer kendimi geçici heveslerle. Kırçiçekleri açıverdi yüreğimde. Sen aşk de buna,ben çıkmaz sokak. Ankara! Delik olan cebime koyacaktım tüm hüzünleri. Yine şiirler çalıp, Şairlerin soluk nefesli kitaplarından, Şarkılar,şarkılar düzecektim ona. Ve Ankara; Çelik renkli gecelerine dağıttığım aşklarımdan, Taç yapacaktım sarı saçlarına. Gözlerindeki yeşilden sürecektim antik yalnızlığıma. İkimizin de paylaşacak birşeyi olacaktı hayatta. Anlarsın ya; Sen Ankara,ben ve o... Üç kişilik bir dünya kuracaktıki Gözyaşlarının kahkahaya karıştığı şu dünyada. Duygu sevinecekti, Telefon edip zeynep'e; "Evleniyormuş" diyecekti. Ve Çankaya'dan bir rüzgar esti. Kıskandın ya bizi, Helal olsun sana. Şu ölümlü dünyada, Kendin gibi bir dünya görmeden, Boğacaksın öyle mi kalabalık kaldırımlarında beni? Hüzne doyacağım öyle mi? Senin gibi gecekondularında, Benim gibi bozkır çocuğu, Meram akşamlarında. Çiçeklerin nasıl olgunlaştığını bilirim ben, Çözmüşken tam da şifresini hayatın. Korkma Ankara,korkma! Yazılmamış bir şiirin okundukça çoğalan ilk kelimesinde, Akıp giderken kaderimiz iki ayrı yöne, Mutlak buluşacak vuslat denizinde. Ankara korkma! Okuduğu duaları anamın ikimizide kurtaracak. Hiç ummadığın birgünde, Şöyle güneş burcundayken sevinçlerin, Sen bana alışacaksın bende sana... Ankara! Ali Ulurasba bende bugün efkarlıyım............

Ellerim Üşürdü ellerim üşürdü ,üşürdüm. şehrin vitrinlerinden kayardı düşlerim seni düşünürdüm. sense, bir başka mevsimde sağanak halinde yağardın başka ülkelere sımsıcak. ellerim üşürdü. nikotin kokan ellerim üşürdü ve... bir sigara daha yakardım. şehir ıslanırdı duman duman. çocuklar uyanmış olurdu düşlerini kaybetmeden uykularından benimse kabuslarım kese kağıdı buruşukluğunda asılı kalırdı gündoğumlarına. ellerim üşürdü ellerim üşürdü, donardı. donardım teninin yokluğuna değince ve bıçak ağzı bir yalnızlık ikiye bölerdi her şeyi. bir yarısı sen olurdun her şeyin, bir yarısı ben olurdum hiçbir şeyin. ellerim üşürdü, üşürdüm. bir bardak çay ve taze bir simit gibi kokardı rutubetli geçmişim. küçük bir saçak altı kahvesinde güneşi soğuturdum. sonra denize karşı kimsesiz bir adam gibi dalgalar hıçkırıklarımı boğardı. Varlığına açken, muhtaçken bir lahza görmeye seni. ellerim üşürdü, üşürdüm ve doyardım yokluğuna. donardım. martılar göç ederdi, demirlerdi tüm gemiler limana boşalırdı deniz yürüyüp çıkardı balıklar tuzlu bir yaşamın soluk aralarından. seni düşünürdüm. su olurdum, toprak olurdum, kuş olurdum ama yaşam olmayı beceremezdim. sensizliğinde acemi bir ölümü karşılardım. beceremezdim ölmeyi. ellerim üşürdü,üşürdüm. tanıdık bir adam sesine karışırdı hüzünlerim. kapanan bir kapı sesine kilitlenirdim. duvar duvar karanlık büyürdü içimde yollar, ne bir köşe başı, ne bir viraj ne dur ne durak adımlarım soluklarını arardı kayıp yollarda sonra, bir kadın çığlığı kayardı yıldız yıldız. önce ilk bahar defnedilirdi karınca ayazında sonra bir pervane yanardı. gözlerimin sırılsıklam aydınlığında kanatlarına işlerdi yaşanmamış bir yaz kelebeklerin. sonbahar geçerdi, kar yağardı. ellerim üşürdü üşürdüm ve şubatla biterdi bir masalın son cümlesi seni düşünürdüm.. Ali Ulurasba

ilginçç.... ayrıyeten imzan süper.......

tanıyan zaten tanıdı .........benim kendimi tanıtmama ne gerek var. sana çocukluğumu anlatmışmıydım.....

az sonra zıbarıp yatacam.......

yaaa şu avatarımıda bi türlü beğendiremedimya ........ne diyim bana.....o olmadı bu olmadı ne koyam ya.... ayrıyeten sende cansın....can dost gözel insansın......

sence olemi algılıyorum......yazık çok yazık... bak şimdi senin beni harbi tanımaya ihtiyacın var.....

iyi o zaman paraya olabilir mi.....

allamya bu gavurlarda kim....

senin neye ihtiyacın var.....bir sevgili olabilir mi.......