Düşüncelerim: Sadece yaratıcıya inanıyorum.Allah yada Tanrı demiyorum. Yaratıcı diyorum. Bu nedenle hiçbir dine de inanmıyorum. Mantığıma ters. Felsefem şudur ki; o bizi yarattı ve bıraktı. Hiçbirşeye karışmıyor. Sadece yaptıklarımız ve yapmadıklarımızdan sorumluyuz. Bu dünyada en kötü insan bile olsak yaratıcı bize dur demez, yada tam tersi bizi sürekli dua edip vb şekilde ona yakarsak bile istediğimiz yere çıkartmaz yada getirmez.
Kısacası bu dünyada yalnızız. Yani ne yaratıcıya sırıtmızı dayayıp dualarımızda istekler isteyip bişeyler yapmalıyız nede yaptıklarımızdan doalyı başımıza bişeyler gönderebileceğini düşünüp tedirgin olmalıyız. Yapmamız gereken tek şey bize "hayat verdiği ve bu yaşamda yer bulabildiğimiz için, yarattığı sonsuz güzellikler için ona sürekli şükretmemiz ve istediğimiz seviyeye gelmek için (her ne olursa) çaba sarfedip çalışmalıyız. Bence O bizden bunu istiyor. Dualarımızda ona şükredelim. Ve bu benzersiz güzellikleri yarattığından dolayı ona hayranlığımızı belirtelim. Aracı olmadan, dinler, peygamberler, anlamadığımız dualar vb şeyler olmadan O na varmaya çalışalım. Zaten bu dünyada geçiciyiz. Eğer cennet ve cehennem varsa -ki bence bu dünyada cezalandırılıp ödüllendirilmiyorsak öldükten sonra olması gerekir- amacımız cennet gidebilmek için İyi şeyler yapmaya çalışalım... Bu arada "Cennet ve cehennem" kelimeleri yerine "O'nun yanı" demek geliyor içimden.Orası bizi cezalandıracağı yada ödüllendireceği yer diye tahmin ediyorum.
Bir diğer düşüncem "peygamber" dediğimiz insanların bence çok zeki insanlar olması. Ve onların bu zekalarını insanları yola getirmek için iyi yönde kullandıkları gerçeği. Onları bazı şeylere inandırıp ortamı düzeltme, insanlığı düzgün ve dürüstlük yoluna sokma çabası...
Kısacası ben ezan okunduğunda muzigi kısmıyorum, oruç tutmuyorum, namaz kılmıyorum, onun yerine dualarımı içimden ediyorum, kabeye gitmem, kitapların O'nun kitapları olduguna inanmıyorum, bismillahirrahmanirrahim yerine "O'nun adıyla, O'nun sayesinde" diyerek başlıyorum, yemekten sonra "Elhamdülillah"yerine "O'na şükürler olsun ki bu güzellikleri bize verdiği için" diyorum. Kısacası; ben O'nun varlığına inanıyorum, bizi yarattığına ve O'ndan başka yaratıcı yada O'na denk hiçbirşey olmadığına inanıyorum.
Söyleyin şimdi. Ben ATEİST miyim. Yoksa bu inancım farklı bir dinmi.