gezgin95

Bu yazımda biraz evrim kuramı'nın rastlantı yönüne eğilmek istiyorum. Hani o A!T (Akıllı! Tasarım) taraftarlarının, canlıların ve türlerin oluşumunu açıklayamaz dedikleri "rastlantılar". Not: Burada yaşamın oluşması ile ilgilenmiyorum, sadece Evrim mekanizmasına değiniyorum. Yaşamın ilk oluşması hakkındaki yazım daha sonra gelecek. Yorumlarınızda "ilk hücre" konusuna boşuna girmeyin. ---- Evrimleşme sürecinin mekanizması konusunda biraz düşünelim: Bu süreç çok ufak adımlarla ilerler. Örneğin, göz gibi karmaşık bir yapı bile çok ufak adımlarla oluşabilir (2). Arada bir sıçramalar da olur ama genelde bu sıçramaların olması için gerekli öğelerin hazır olması gerekir. Örneğin, merceksiz gözden mercekli göz oluşmadan önce kristalin'in (merceğin) başka bir işlev için, gözden bağımsız geliştiği kanıtlandı (3). Ufak ufak adımlar dedik. Bu nasıl olur? Basit bir kuramsal durum düşünelim. Önemli olan "ufak adımların" evrimdeki önemini belirtmek. Sayılar önemli değil. 1000 nüfuslu bir canlı topluluğu düşünün. Yaşadıkları ortamda yiyecek kısıtlı olduğu için sadece 1000 tanesinin hayatlarını sürdürebilecekleri bir denge olduğunu, ve her yıl 100 yavru yaptıklarını varsayalım., Ortalama hayatları 10 yıl. Doğan yavruların ortalama 1000de birinde bir mütasyon oluyor diyelim. Bunların %99u zararlı, %1 i zararsız veya yararlı olsun. 10 yılda bir mütasyon, 1000 yılda 100 mütasyon eder, 99u zararlı, 1i yararlı veya sadece zararsız. Yararlı mütasyonları taşıyan erkeklerin daha iyi çoğalabildiğini, ve 1 yerine 2 veya daha çok dişiyi dölleyebildiklerini düşünün mesela. 10 nesilde (2,4,8,16...1024), haydi haydi 20 nesilde bu mütasyonlar bütün genlere yayılır, 99 zararlı mütasyon da elenir. 20 nesil 200 yıl eder (20x10). 1000 yıl bol bol yeter. Özet olarak, her 1000 yılda, bir yararlı mütasyon bu canlıların genlerine yerleşiyor, zararlı mütasyonlar eleniyor. 1 milyon yılda genlere yerleşen 1000 yararlı mütasyon yapar bu. 1000 mütasyon yeni bir tür oluşması için yeterli diyelim. Bu sayı çok garip değil: İlk primatlardan lemur'de amino asit sayısı 100bin kadar. %1 lik bir fark yeni bir tür olmasına yeterli (insan-şempanze farkı.) Bu 1000 yararlı mütasyon yavaş yavaş (teker teker, ufak adımlarla) birikiyor. Bu birikmenin olasılığı %100. Akıllı! tasarımcıların bu durumda yaptığı hesap ise şu: Bu 1000 iyi mütasyonun aynı canlıda belirmesinin olasılığı (1/1000)^1000 yani (1/1000...00) (3bin tane sıfır). Hayal bile edilemeyecek kadar küçük bir sayı. A!T taraftarları böylece evrim sürecinde türleşmenin imkansız olduğunu öne sürerler. Biraz düşününce bu sonuca evrim mekanizmasını çarpıtarak (sahtekarlık yaparak) vardıkları apaçık ortaya çıkıyor. Evrim sürecinde türleşmelerin ufak adımlarla gerçekleşme olasılığı %100. ------ A!T taraftarları yararlı mütasyon olamaz da derler. Biyoloji fakültelerinde 3-4 gün süren şöyle bir deneyle yararlı mütasyonların olabildiği kanıtlanır: Bakteriler, besleyici bir ortama öldürücü bir antibiyotik eklenerek "ekilir". Normal durumda hepsi ölür. Arada bir mütasyon sonucu direnç kazananlar olur, onlar yaşar. Bunlar bir de mütasyonları çoğaltan bir morötesi ışığın altına biraz tutulursa, 3-4 gün sonra bakıldığında bir sürü bakterinin çoğalıp bakteri kolonileri oluşturduğu görülür. Bir zaman sonra deney ortamını bu mütasyona uğramış bakteriler kaplar. Bu hayatta kalan bakteriler yararlı bir mütasyon sonucunda ortama uyum sağlamıştır. Mütasyonların çoğu zararlıdır, öldürücüdür (örnek: yüksek dozda morötesi ışıkla ameliyat aletleri sterilize edilir); ama bir kısmı da yararlıdır. Bu örnekte mesela, ortamdaki antibiyotiğin bakteri üzerindeki tesirini azaltır veya yok ederler. Hastahanelerde artık hiçbir antibiyotiğin öldüremediği bakterilerin cirit atması da mütasyonlar sonucu bakterilerin antibiyotiklere direnç kazanmasıdır. ----- Bu düşünceler sonucunda, rastlantı ve doğal seçilim bağdaşımının (kombinezon) bir tasarımcının eserine "benzer" sonuçlar verdiği görülüyor. Ama sadece "benzer". Evrim ufak adımlarla ilerlediği için de başta seçilen özelliklerden geriye dönüş olamıyor. Eğer yanlış bir yolda ilerleniyorsa, yolun çıkmaz olduğu ancak yolun sonunda anlaşılıyor. Omurgalıların gözünün oluşmasında olduğu gibi (1). Organizmalar, evrimleşme yolunda seçtikler yol yanlış ta olsa ilerleyebildikleri kadar iyiye doğru evrimleşmek zorundalar. Evrim, bilinçsiz, nereye gittiğini bilmiyor. Evrim, bilinçsiz, nereye gittiğini bilmez demek, sonucun önceden ne olacağı belli değil demek. Sonucun ne olacağı belli olmasa da daha iyi çoğalan yani daha hızlı, daha iyi gören, daha iyi duyan, daha zeki olana... doğru evrimleşme kaçınılmaz bir süreç. Bu iyiye doğru (daha iyi çoğalabilene doğru) evrim süreci, A!T taraftarlarının uyduruk olasılık hesaplarına dayanarak ileri sürdükleri gibi imkansız değil. İyiye doğru (daha iyi çoğalabilene doğru) evrimleşmenin olasılığı %100, yani kaçınılmaz.