Tarih boyunca ölüme yargılanmış ağır suçluların ölüm infazı farklı şekillerde olmuştur: Taşlama, yakma, başın kılıçla koparılması, ipe germe, kurşuna dizme, elektrik sandalyesi vs... İsa Mesih'in zamanında ve ondan önce Roma imparatorluğu zamanında ise ağır suçlular haça asılarak öldürülürdü. Haç o zamanlarda kullanılan bir idam aleti olup, ********* ve aşağılayıcı bir ölüm şekliydi (Mat. 24:32). İsa'dan sonra 400 yılında Konstantin tarafından haçlanma metodu kaldırıldı. Haç genelde ' I ' , ' T ' , ' X ' ve ' � ' olmak üzere dört şekildeydi. Tarihsel ve Kutsal Kitap verilerine göre Mesih �T' şeklinde bir haçta öldürülmüştür (Yu. 20:25).
Haç, Kutsal Kitap'ta sembolik olarak sıkıntıyı, utancı, ölümü (Lu. 14:25-28) ve Mesih'in Şeytan ve günah üzerine zafer sağlayan ölümünü temsil eder (Kol. 2:13-15, 1: 20, 1Kor. 1:17, 2;2, Gal. 6:14, Efes. 2:16). Şüphesiz bu anlamda haçı bir sembol olarak kullanabiliriz; fakat, asla haça tapınılmaz, dua edilmez, özel bir şeref verilemez veya buna tılsımlı bir güç atfedilerek koruyucu bir nesne olarak kabul edilemez. Kutsal Kitap bu tür şeyleri kesinlikle yasaklar (Çık. 20:1-6, 1Yu. 5:21, 1Kor. 10:14, Esin. 21:8). Örneğin zehirli yılanların soktuğu İsraillilerin kurtuluşu için Musa'nın çölde yaptırmış olduğu tunç direk daha sonra özel bir saygı ve tapınışa hedef olunca Tanrı hizmetçileri tarafından ortadan kaldırıldı (2.Kır.18:4). Haç çıkarmak veya çıkarmamak konusunda da herhangi bir emir yoktur, fakat ruhsal haçı, Mesih için olan sıkıntı ve tecrübeleri taşımaya daima hazır olmalıyız (Lu. 14:24-25).
(Alıntıdır)
Okuduğum sayfada aynen böyle yazıyordu.