evet.gerçekten de şükür etmeliyiz.
ben işitme engelli arkadaşlarla dışarıya çıktım.ve gerçekten zor durum.
yolda vızır vızır arabalar geçiyor kornaya basıyorlar siz duymuyorsunuz.
ama en güzel yanı onlar isyan etmiyorlar.
hatta benden bile neşeliler.
o beni çok mutlu ediyor. sonuçta onlarda insan acımayalım engelli oldukları için.
onlarında duyguları var.acınmak nasıl bizi de üzüyorsa onları da üzüyor.
yardım edelim hep beraber.
el uzatalım.böylelikle hem kendi vicdanımız huzurlu olacak hem karşımızdaki kişi
mutlu olacak.
hayattaki en güzel şey dayanışma.
manyetik arkadaşım vaktim yok demişti ama mutlaka bir yerden fırsat bulursan uğra
hoş bir sohbet etmek için bile güzel bir yer.
benim herkese tavsiye edebileceğim 2 yer var.mutlu olmak istiyorsanız gidin.
1.si özürlüler merkezi engelliler için dernekler
2.si çocuk esirgeme kurumları.
oradalarda vakit eğlenceli geçiyor.