egzorsist

deniz kenarı ve serinlik arayıpta bulamayacağın birşey olsa gerek he frozen ayaklarda suyun içinde deyme keyfine, bir bardakta bize ikram edersin artık

ve bizim çocuklar bilmem içimden geldi işte

bugün bunaltıcı bir gündü ama sizin oralar esmiş biraz he senide rahatlatmıştır ? biz burda hala yanıyoruz

Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim Şöyle diyebilirim : 'Gece yıldızlardaydı Ve yıldızlar, maviydi, uzaklarda üşürler' Gökte gece yelinin söylediği türküler Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim Hem sevdim, hem sevildim, ya da o böyle söyler Bu gece gibi miydi kucağıma aldığım Öptüm onu öptüm de üstümde sonsuz gökler Hem sevdim, hem sevildim, ya da ben böyle derim Sevmeden durulmayan iri, durgun bakışlı gözler Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim Duymak yitirdiğimi, ah daha neler neler Geceyi duymak, onsuz daha ulu geceyi Çimenlere düşen çiy yazdığım bu dizeler Sevgim onu alakoymaya yetmediyse ne çıkar Ve o benimle değil, yıldızlıdır geceler Yürek zor katlanıyor onu yitirmelere Bakışlar sanki onu bana getirecekler Böyle gecelerdeydi ağaçlar beyaz olur Artık ne ben öyleyim ne de eski geceler Sesim ara rüzgarı ona ulaşmak için Şimdi sevmiyorum ya, eskidendi sevmeler Şimdi kimbilir kimin benim olduğu gibi Sesi, aydınlık teni, sonsuz uzayan gözler Sevmiyorum doğrudur, yürek bu hala sever Sevmek kısa sürdüyse unutmak uzun sürer Bu gece gibi miydi kollarıma almıştım Yüreğimde bir burgu ah onu yitirmeler Budur bana verdiği acıların en sonu Sondur bu onun için yazacağım dizeler

seni burada görmek çok güzel frozen

valla öle olacak gaba frozen ama önemli olan içindeki rüzgarlar dimi ama saol arkadaşım şiir için çok teşekkür ederim sevgili diloş atilla ilhan severim hem saol güzel düşüncelerin içinde

silentium - whatever the pain..

güneş

Gecenin karanlığı çökmüş her yana kulağı sağır eden ğökgürlemeleri arasında perdeyi aralayıp baktım dışarıya rüzğarda delice sallanan ağaçları hızla dönen yağmur bulutlarını bir görünüp kaybolan yıldızları birde kendimi gördüm karanlıkta ürkek bakışlarla her şeyi kabullenen bir ben vardı karşımda duran rüzğarın savurduğu yaprak gibi çaresiz yağmur damlaları gibi hüzünlü kırık kalbinin acısını yüreğinde gözlerinde taşıyan severken sevilmeyen kendimi gördüm gecenin karanlığında çakan şimşekler ışığında sen istersinde ben yazmammı ablacım

Solgun bir yüz seninkisi, Neşesi bitmiş, hayata küsmüş, ümidi kesmiş… Tek gayesi tekrar barışmak olmuş her şeyle, Ve her yaprak düştüğünde, Hissetmişsin rüzgarın savurmasını. Sen de savrulmuştun bir zamanlar. Kimi zaman yalnızdın bu diyarda, Kimi zaman yanında sevdiklerin. Ama hep sen vardın senin yanında, O sessizliğin, çaresizliğin ortasında. Güneş doğarken gözlerinde, Anlıyordun hayatın güzelliğini. Hayatın gizemi de vardı senin için, Hiçbir zaman keşfedemediğin. Sinsice gelip geçen günler, Seni hep yordu sandın. Oysa ki ucu bucağı olmayan dünyada, Seni üzecek bir tek sen vardın. Göz yaşların yağmurla karıştığında, İstedin ki hayat sona ersin. Ama her doğan güneşle birlikte, Sevgi dolu gözler olduğunu fark ettin. Ve zincirlerini her kırdığında, Yaşamın bir serüven olduğunu öğrendin…

inansammı ki

dua ederdim

seni kendi safıma çekebilirm mesela sedelina bunlar iki kişi bzde bir kişi olalım senle

ii peki ne olacak görecez yakında

ama sen kendini dünyanın merkezi sandın canım bence fazla iddalısın ben yakın ve uzak dövüşleri biliorum

dudak uçuğu

bende seni izlerdim o sıra

sana masal anlatırdım

günaydın

afiyet olsun arkadaşım ama uykun yok zaten hepten kaçmasın

buyur arkadaşım

ii peki neli olsun bari onuda sölede tam olsun ?

saol

neyse süreyimde sonra su veririm artık, bu kıyağımıda unutma ama

görürsün sen tatlımı acı biberler süreyimde gör sen diline