AsiMeLek

Güller hep ellerinde açsın, ama dikenleri batmasın. Sevda hep seni bulsun, ama seni yaralamasın. Mutluluk hep yüreğine dolsun, ama beni unutturmasın..

*Bugünde yarın da yüreğin kadar yanındayım , Kendini yanlız hissettiğinde elini yüreğine koy.. ben hep oradayım!!

*Sahiller dalgayı nasıl beklerse, Gökyüzü mehtabı nasıl özlerse, Kuru topraklar suya nasıl hasretse, Sende benim hasretimsin...

sebebimsin bu karmaşık dünyada, nefesimsin soluk soluk tertemiz dağ havası gibi içime çektiğim.... Bir çocuk masumiyetiyle beni sürekli gözünden sakınır gibi koruyan anamsın babamsın. Yoldaşımsın sırdaşımsın gönüldaşımsın her derdime ortak olan...Sevdiğimsin...Benim sevgi sağanağımda ıslanmadan yürümeyi başaranlardansın sen birtanem..Yangınımsın sensiz gecelerde beni yakan, sabrımsın sensiz saatlerde teselli veren, mutluluğumsun, umudumsun uzaklardan bana nefes gibi içimde dolanan, damarımdaki kansın sıcacık içimde dolanan, çarpan kalbimdesin her an her dakika hissettiğim... İnandığın zaman aşk’a..kıskanırsın..Kıskandığın an’da.. zaten aşksın..benim aşkım..Sende farklı bir tarafı var hayatın..Farklı bir yüzü..daha farklı bir tadı..Eskimeyen..Hiç eskitmeyen..Hep beni sevdiğini haykıran..seni seviyorum..

Gözlerin.. Anlamını kaybeder zaman Baktıkça gözlerindeki yıldızlara Öylesine siyah sanki ebedi bir gece Baktıkça dalarım sonsuz bir rüyaya Siyah kötü derlerdi anladımki yalan Saklıdır hayallerim gözlerinin siyahında.. Sesin.. Anlamını kaybeder zaman Dinledikçe huzur veren sesini Dudaklarından sevgiyle süzülen sözler Akar yüreğime bir nehir misali Sular sevdân damla damla kurak bahçemi Yeşerir yüreğim duydukça sesini Dudakların.. Anlamını kaybeder zaman Hissedince yumuşaklığını dudaklarının Sanki dün6ya durur, sessizlik çöker o an Dudaklarımla birleşince dudakların Unuttum ben derdi, kederi, cümle alemi Tadınca dudaklarında aşk şerbetini Gülüşün.. Anlamını kaybeder zaman Bana bakıp bir tebessüm oluşunca dudaklarında Kahkahalarla güldüğün vakit İnadına olan neşemsin hüzünlerimde Ellerin.. Anlamını kaybeder zaman Tutuşunca ellerimle ellerin Saçlarımı okşayınca usul usul Isınır buz tutmuş yüreğim Yüreğin.. Anlamını kaybeder zaman Yol alınca yüreğinin patikalarında Sevgi, aşk, cesaret hepsi yerli yerinde Peki ya ben, ben varmıyım o yürekte Sen.. Anlamını kaybetti zaman Görünce seni bu gözlerim Bir ateş sardı küllemiş yüreğimi Akmaya başladı yine sevda nehrim Tomurcuklandı kurumuş güllerim Sen baharı getirdin kışlara alışmış yüreğime Ben.. Ben sadece, "Seni Seviyorum" demek istedim..

İnsanların düşleri olmalı sonsuzluk gibi ... özlemleri olmalı yeni açan bir çiçek gibi ..... ve her insanın bir tanesi olmalı tıpkı senin gibi AŞKIM

KaranLıksa Dünyam Bırak KaranLık KaLsın YOKULUĞUNDA.... İsyan Etmiyorsam Geceye BiL ki Bir Sebebim Vardır SENİNLE... Birde SEN Varsın SöyLeyemeyeceğim HECELERDE...

Ne dil yeter seni anlatmaya, Ne göz kıyar sana bakmaya, Ne ellerim dayanır sana dokunmaya, Ne kollarım uzanır seni sarmaya Hiç ömür yeter mi? Bir sen daha bulmaya bitanesi... Bir nasihat: Kendine dikkat et. Bir rica: Sakın değisme! Bir Dilek : Beni unutma. Bir Yalan : Seni hiç sevmiyorum. Bir Gercek : Seni çok özlüyorum.

Sonu çıkmaz eski bir sokaktayım Çaresiz şaşırmışım sensiz yolumu . Tut ellerimden çıkar tüm çıkmazlardan Dolaşıyorum nerdeyim hiç anlamadan, Aklımda sen varsın yürüyorum sana doğru Adımlarım yaklaşır sana, sense daha uzağa.. Anlamam neden? Tam yaklaşmışken sana Yürüdüm yorulmadan aşkınla adım adım Seni ararken, bu hayatta ben kaybolacağım.

HANİ KARDELEN GÖĞE AŞIK OLURDA,BAŞINI TOPRAĞIN ALTINDAN ÇIKARIRYA,YÜREĞİM DERKİ YÜREĞİNDE,KARDELEN KADAR CESARETİN YOKSA,SAKIN,SAKIN AMA AŞIK OLMA.......

Ağlayışımm terk edip gidişine değil. Ben, sensizken, senden diye sensizliğini de sevmiştim. Sen, seninle, seni de sensizliğini de alıp gittin...

Nereden baksan sensizlik Ölüm gibiymiş bana Yaşayıp bilmeliymişim Ben seni özlemişim… Uykusuz gecelerde kalmayı Senle sevdalara uyanmayı Yangınlarda suya kanmayı Yeniden sana sevdalanmayı Ben seni özlemişim…

Seni seviyorum.... Sadece kim olduğun için değil, seninle beraberken kim olduğumu anladığım için. Seni seviyorum..... Sadece kendine yaptıkların için değil, bana yaptıkların için Seni seviyorum..... Saklı kalmış beni ortaya çıkardığın için, Seni seviyorum...... Elini kalbimin üzerinde hissettiğim zaman, üzüntülerim silinip onların yerine, şimdiye kadar kimsenin başaramadığı güzellikleri, o sıcaklığı, o ışığı, ortaya çıkardığın için Seni seviyorum........ Hayatımı bir tapınağa çevirdiğin ve her günümü bir şarkı haline getirdiğin için Seni seviyorum....... Çünkü sen kimsenin başaramadığı şeyi, kendimi iyi hissetmemi ve hiç bir zaman olmadığı kadar mutlu olmamı sağlıyorsun..... Seni o yüzden çooookkkk seviyorum.... Sen bunları konuşmayla, dokunmayla ve işaretle değil, mavilim.... Sadece kendin olmakla yapıyorsun.... İşte bu yüzden seni ÇOK çok seviyorum...

Biz aşk için savaşan mutluluk neferiyiz !! Sevip seviliyorsak Allah’ın eseriyiz !!

Demek "Ayrılıklar" Böyle Oluyormuş...! "Ey ayrılık; sen nasıl bişeysin ki bütün aşklara hakimsin, aklım almıyor. Acaba bikere olsun aşkta kazanabilmek için Sana mı Aşık olmak gerek?.." Demek ki böyle başlıyormuş ayrılıklar! Garip bir sıkıntı çörekleniyormuş içine.. Nefesin daralıyormuş.. Ağlamak geliyormuş içinden.. Bir yanın < Hadi ağla > derken.. Diğer yanın < Sakın ! > diyormuş kızarcasına.. Bir sigara yakılıyormuş pencere önünde.. Gecenin siyahına bakılıyormuş.. Yüreğinin daha siyah olduğu fark ediliyormuş sonra.. Ellerin titriyormuş sigaranın külünü pencere parmaklıklarından dışarıya savururken.. Sözde duman gözüne kaçıyormuş da bir-iki damla yaş süzülüyormuş.. Kendine yalan söylemeleri başlıyormuş insanın o an.. Ama itiraf edemiyormuş.. Sonra bitiyormuş sigara.. Pencereden aşağı bırakılıyor ve karanlıkta gözden kayboluşu seyrediliyormuş.. Ayakların direniyormuş, titreyerek de olsa.. Ağır adımlarla mutfağa kadar taşıyormuş bedenini.. Bir bardak demli çayın yanında, bir sigara daha yakılıyormuş.. El ele çekilen resimler alınıyormuş, şiirler ve hediyeler.. Hepsi mutfak masasının üzerinde duran eski radyonun yanına bırakılıyormuş.. Az sonra olacaklardan ürkerek Ağır ağır oturuluyormuş sandalyeye.. Önce sigaralar yakılıyormuş, sonra yadigar radyo açılıyormuş.. Ağlamak isteniyormuş ama ağlanamıyormuş.. Her melodi bir sancı.. Her nota bir hançer misali saplanıyormuş.. Kanaması durdurulamayan yüreklere.. <Gayet güzel yaşarım> deniyormuş önce.. Acınası bir gülümseme ile… Aptalca gülümsemeler devam ederken yüzünde..ŞAH-MAT! Evet, Kaybettim diyormuş yüreğin.. İsyanın en tepelere ulaşıyormuş… Nedeeeeeeeeeenn! diye haykırıyormuş insan.. Semada yankılanıyormuş sesin, melekler ağlıyormuş,şehir susuyormuş.. Uzaklardan dalga sesleri geliyormuş.. Kıyılar ağlıyor, tane tane kum parçacıklarını denize akıtıyormuş gözyaşları yerine.. Sular sürüklüyormuş her şeyi.. Tüm değerler kayboluyormuş, insanlar ölüyormuş nazarında… Bulutlar ağlıyormuş, her damla binlerce ton ağırlığında düşüyormuş yüreğine.. Su hızlanıp boğazına yükseliyormuş, boyunu aşıyormuş sonra.. Sahilden eser kalmıyormuş,son bir nefes kalmıyormuş… Koskoca dünya yok oluyormuş.. Ardından ölünüyormuş YAR! Demek ayrılıklar böyle oluyormuş…!

senin eserin... işte yine gece oluyor ve karanlık hakimiyetini koyuyor bas kaldırıcasına gündüze ve acık secik her seye gizliyor kanadının arasın da olan biteni taki günesle savasında yenik düsene kadar neden hiç bir gece tasıyamaz umudu yarınlara ve neden acılar geceyi bekler sanki kim bilir kimler bir yerler de hayal kuruyor gecenin bir vaktin de ve kimler de yıkılan umutlarına ağlıyor ben gece ye inat yokluguna inat bir seni umut ettim belki de hiç bir gece getiremedi seni bana ama ben de hiç bir geceden umut kesmis değilim çünkü seni karanlık bir gecede ugurladım bensizliğe sen bensiz nasılsın bilmem ama ben sensiz bir hiçim sen gittikten sonra belki de ağlayamadım hıçkıra hıçkıra ama inan yuregim de öle fırtınalar koptuki en az giderken götürdüğün kadar sey götürdü benden şimdi sadece bir enkaz var bıraktıgın yerde senin eserin ister guru duy istersen gel onar çünkü geride kalan enkaz senin eserin...

Kalbimin derin yelkenlerinde Bir çıkış arıyor ellerim Kopart prangalarını diyor koş sevgiye aşka Bir uçurtma misali göklerde dolanıp Dağlara tırmanman gerek sevdalar adına Yelkenini açmış hızla yol alıyor günler Benimse dalgalı deniz yüreğim Gözlerimde kızıl gün batımları Bir kuşun kanadında tüm hüzünler Dağılmalı bu karanlık dağılmalı Okyanus kadar derin ruhumda Kendi ışığıyla yakamoz olup Uyanmalı zamanın kollarında Gülgüzeli renklerine bürünüyor Rüzgara gizlenmiş kederler Diriliyor kucak açıyor gündüze Kullanmadığı günlere bir mum yakıyor

Kim üzebilir seni senden başka? Gidene kal demeyeceksin... Gidene kal demek zavallilara, Kalana git demek terbiyesizlere, Donmeyene don demek acizlere, Hak edene git demek asillere yakisir. Kimseye hak ettiginden fazla deger verme, yoksa degersiz olan hep sen olursun... Düşün.... Kim üzebilir seni senden başka? Kim doldurabilir içindeki boşluğu sen istemezsen? Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen? Kim yıkar, yıpratır seni sen izin vermezsen? Kim sever seni, sen kendini sevmezsen? Herşey sende başlar, sende biter... Yeter ki yürekli ol, Tükenme, tüketme, tükettirme içindeki yaşama sevgisini... Hep hatırla: " Çaresizseniz, Çare SİZSİNİZ...." ümitsizseniz ,Ümit SİZSİNZ.... Yüreğimdeki mavi için... Umutlarımı aramaya geldim, hayallerimi, yüreğimi aramaya geldim... Nasıl yürüdüm ne zaman geldim ben bu yalnızlığa...?

En çok da yabancıyım kendime.Saklandıkça yaşadığım yalanlardan... Gözümü her açtığımda hissettiğim korku; avuçlarıma damlayan bir hayal kırıklığı, bir acı oldu... Nasıl yürüdüm, ne zaman geldim ben bu yalnızlığa?... Daha kapıyı bile çalmamıştım, ne çabuk açtın... Müsadenle yüreğimi aramaya geldim, kendi kimliğimde yitirdiğim yalnızlığımda... Doğuştan mı yalnızım, yoksa yalnızlığım da mı doğdum? Ne zaman geldim unuttuğum bu zaman kavramından, bu bomboş kalabalıklardan sıyrılıp... Beni buraya getiren hayallerim, umutlarım, göz yaşlarım, hayal kırıklıklarım ve yıkımlarım....biliyorsun... Eğer gelmeseydim kalacaktım enkazın altında. Kusura bakma rahatsız ettim seni yalnızlığım. Eğer yalnız değilsen ben gideyim...Ama ben ne zaman gelsem sen yalnızsın...Yok hayır biliyorum, uzun zamandır buradayım. Her gitmek istediğimde senden, aslında hiç gidemediğimi anladım sana dönüşlerimde... Sanki bir kördüğüm oldun boğazıma düğümlenen... Madem geldim anlatayım izninle... Bir hayal kapısında doğdum.Yalan insanların adına sevgi dedikleri ve iki dudak arasında tükettikleri yaşamda buldum kendimi... Neye uğradığımı anlamamıştım daha. Taptım, inandım, güvendim sadece iki dudak arasında dökülen cümlelere, harcanan yüreğimin eridiğini göre göre. Göz göre göre... Aslında gözüm kör olmuştu, kulağım duyardı sadece. Bense yüreğimde yanan ateşin kor olmasını seyrettim ve kendi küllerimden yeniden doğmaya çalıştıkça, bir tokat daha yedim yalan hayattan. Öleceğimi bile bile, göre göre, göz göre göre, kör olduğumu bile bile... Şimdi anlıyorum, çok iyi anlıyorum, ama neye yarar; kör olmuş gözlerim, yüreğimi arar olmuşum yalnızlığımda... Ve yine ve şimdi yüreğimde yanan ateşin adına hayal koydum. Çünkü sevgi sadece dudaklardaki cümlelerde yaşanan yalan olmuş... Ne umut, ne sevgi cümlelerde anlam bulamazdı yüreğimdeki kadar... Ama su gibi akan zaman, bir nehir oldu şimdi gözlerimde, gittikçe uçuruma akan. Her geçen gün yaşadığım yaşanmamışlıkları, yalanları tokat gibi vursan da yinede yanındayım yalnızlığım, Özgürlüğü Hapsettim Aşk''ın içine, Aşk''ı Hapsettim Gözyaşımın İçine ve Yasakladım Ağlamayı Kendime...

Ve Kaybetmek SeNİ... Geceler dolusu seni düsünmek Sarilmak karanliklara sen diye Sen diye kucaklamak yorgani,oksamak,öpmek.... O seni beklemek yokmu? Hergün sabahlara dek uykusuz beklemek Ahh! Ayak sesleri, kapi gicirtilari bilemezsin Bir defa yasamaktir o bin defa ölmek.... O seni özlemek yok mu? Saclarini, ellerini,dudaklarini özlemek Uzun uzun gözgöze gelmek seninle Seninle bir olmak, beraber olmak, sevismek.... O seni gizlemek yok mu? Kuslardan, ciceklerden bile kiskanip gizlemek Seni saklamak icimde delice divanece Öylece yasamak seni, öylece sevmek.... Ve seni kaybetmek yok mu? Bulduktan sonra seni kaybetmek Iste o beni yikan, solduran Ses versem de duymazsin artik Yüregimde kan, gözlerimde kan, dudaklarimda kan.... UNUT DEDİLER UNUTTUM AMA SENİ DEĞİL UNUT DİYENLERİ...

Sen saklımsın, Sevgin yasaklım Aşk yalan,sen gerçeksin. Sen hayatsın, sensizlik ölüm. Bu yüzden, sen hasretsin. Özlemsin ,beklenensin.. En önemlisi, sevilmeden sevmek, karşılık beklemeden aşkı yaşamak. Sensizlik haykırmaktır,özleminle ağlamak; Sen saklımsın ,sevgin yasaklım. Sevgi saklamaktır. Adını gözlerini, ve de sözlerini saklamak ... Bir melodi bir şarkı, bir şiiri seversin, arkadaşını seversin. Aşık olamazsın, ama seversin. çocuklarını sevgi ile büyütürsün, aşkla değil ... Uğrunda ölecek sevgili yoktur Sevgi için ölünür, Aşk ölümsüzdür.Sonsuzluktur Aşk vermektir, almak değil... Vazgeçmektir, sarılmak değil... Aşk için şiirler yazarsın, şarkılar yaparsın; ağlarsın ve her şeyden vazgeçersin. Yine de Sevgiliye anlatamazsın aşkını... Çünkü Karşındaki alabildiği kadarını alır. Kendince yaşar sevgiyi Kalbini kilitleyemezsin aşka. Su gibi sızar derinliklerine, Sevgi ortada açıkca yaşanır Aşk gizlidir gizemdir. İki kişi ile özeldir. Karşılık almayınca, vazgeçmek değildir. Aşk alevdir,aşık ateş Yanmaktır, kül olmak Ama, yine vazgeçmemektir. Yaşamaktır, hiç kimsenin yaşamadığı gibi yaşamaktır Hapsinden öte aşk bir oyun olursa, Aşıkların hepsi kör ol.