zeytin

hangi suçumun günahı hangi suçumun çilesi kendine,eziyeti kendine bir "ben"im var şuracıkta hangi suçumun günahı giydirilen,yaşatılan,dokundurulan

gönül sevmiyorsun artık, zorlama kimseyi allah vergisi kaybettin bir kere ve saldırdı sana yalınlık kalkanın inince yere zorlama , sevemezsin artık çıkamazsın göklere şakaya gelirmiydi, oynadın yarının çiceğiyle düştün o tahttan artık yarasalar gönül evin tozlarını izle, müstehaksın yerin dibinde gelinliğini temizlersin giyinmeden eynine

seçebilmek ne mümkün gelse kış hazırlıkları göç mevsimi kapansa perdeler insanın oyunu gerçekleşse hayatın gerçeği yer bulsa ben uçsam aleme kalsa yığınla dünya ben mesut ben bahtiyar

tutunamayanların sabahı tez geçer evvelden seslerin ayazlı kirişleri çan gibi gelir gider

biliyorsun yazılanlar yazılmış olmalı ve silgisi olmamış olmalı olmamalı olmuşlar olmalı ve olmamalılar olacakları oldurmalı dayanamayacaksın....

GÖZLERİNİ EKSİK YAŞANMIŞ BİR BAHAR GİBİ KULLAN GÜLÜŞÜNÜ AS İNTİHAR KOĞUŞLARIMA CELİMSİZ RUHLARDA ERKEN YAĞMURLAR BİRİKTİR NASILSA TAŞRA HEP HAZIRDIR AŞKA ÜZÜLME, SAKIN DÖNME KENDİNE TESELLİ OL CEHENNEMİNDE CEHENNEMİN SON MELEĞİ OL ???????

arkadaşlar çok sık internete giremediğim için fazla bir şey yazamıyorum ama şiirlerimle ilgili yorumlarınızı ,analizlerinizi bekliyorum

bir yürek ki yanmaz, yürek denirmi ona sevmek haram yüreğinde ateş olmayana bir gününü sevgisiz geçirdinse yazık en boş geçen günün o gündür inan bana sevgili bir başka güzelsin bugün ay gibisin pırıl pırıl gülüşün güzeller bayram günü süslenir seninse bayramları süsler güzelliğin Ömer Hayyam

bir haykırış seziyorum yağmurla birlikte ıslatan damlalar; iliklerime işleyen yanımda,karşımda veya içimde buz gibi bir bakış çakıyor şimşeklerin arasında çakmak çakmak yanan alev bakışlar bir kor fırlatıyor kucağıma yağmur soğuğunda üşüyorum bütün anlamlar gereksiz artık bütün nedenler farklı ve güvensiz gel gör ki; bağlanmışım hayallerimin oyalarına bağırsam sesim çıkmaz sesim çıkmaz, içim yanar içim yanar kalbim kanar bir mum olur eririm bilirim yanar bedenin yakarım herşeyini çökertirim köprülerini talan ederim kalbini ağlarım güllerin solduğu yerden

akşamdan kalma küllerimizin öcünü alıyorduk - ve herkes akşama katılacak- ah ki; gecelerimin hayın yüzü gizli mumların cehennemiyle sen boşluk nakışlayarak duran sürekli gece

akşamdan kalma küllerimizin öcünü alıyorduk - ve herkes akşama katılacak- ah ki; gecelerimin hayın yüzü gizli mumların cehennemiyle sen boşluk nakışlayarak duran sürekli gece

bütün yaşam boyunca kandırılmışız dipsiz kuyulara atılmış gerçekler ne görmek mümkün ne de yaşamak benim fersiz gözlerim aramak acuzesi bulmak acizi bir yaşantı önümdeki yaşamaklar işkencesi tüm dertlerin en çekilmezi "bir çiçeğin güzelliği nereye saklanmış ola ki" bir ülkünün doğruluğu yalan ,ne varsa yalan içlerini boşaltmışlar tüm kavramların kaderde yaşanan boş bir gerçek imsan neyi sever de ister önce ıstır, sonra yakar ateş bir hayat koynumuzda bir güvercin uçar sonsuza hergün kendimi öldürür gönderirim son aleme seçebilmek ne mümkün gelse kış hazırlıkları göç mevsimi kapansa perdeler insanın oyunu gerçekleşse hayatın gerçeği yer bulsa ben uçsam aleme toz toprak kalsa yığınla dünya ben mesut ben bahtiyar

Çamurdan yoğrulmuş hamurum avuçlarımda kan var doğuştan dağlar yetiştiriyorum içime dağlar dağılsın, dağlasın beni ufalıp kalıyorum alemde külli ezik bir "ben"hapsindeyim örümcek ağı hayat,sarmış etrafımı benim bir yarasa ininde önümden geçer dokunamam, uzanamam,hissedemem bir hayat içerimde buruk ve zavallı bir teselli ömür rüzgar eser ,ateş yakar, gün görünür ensemde buz gibi bir soluk ciğerimi kurtlar kapar sağım duvar ,solum duvar insanın ömrü bu kadar imansız bir ateş, talan bir hayat avuçlarımda kalır

ilginç hem de çok. bunları yazarken ne düşündüğünüzü gerçekten merak ediyorum.

hissetmek güzel yazabilmek daha güzel tebrikler insanları standardize edebilseydik keşke o zaman ne sıkıntı çeker ne üzülür ne de mutlu olurduk....

yolların sonu başı bu kent bağrına basıp bıraktığı yollar bir ömrün seherinde kuş sesleriyle biter geceden komşu ömürlere sebebiyet biraz tuz, biraz ekmek geceler gider bağrında yanık bir türkü sahibiyet geçer en vurulmazından vurulmaz gece vurulmaz ömür bir taş koyar yoluna bir dü-zen itina ile gelir seher geçer ömür vurulmuş bir taş koyar koynuma bu yolda biten bir ses gelir konar avucuma 22.06.2004

yanık tenlerindeki kokularıyla acıyı yaşamına katan, tenine elbise eden insanlar yine seherlere kaldılar yeni güneşlere umut beslemeye koyuldular güller hala tomurcuk güller hala umuda gebe

Nice uzun zamandır yokum nasıl da uzun bir kayboluş ki bu anlayamadan............ ve anlamış olmadan dönemiyorsun hiçbir şeyi nasıl da yorucu bir kaçış ki bu kıvrılan saçından, kıvrak beyninden ve kendine dair harabelerinden herşeye nasıl da kavuran bir kaçış ki bu durduğunda güneş kabus gibi bir çocukla kucağında gölgene kendine Nasıl da anlamsız bir kaçış ki bu ana rahminden kapkara bir geceye elinde yazmalı bir "hiç" soğuk toprağa